Kuchiga yarashalilik va individuallashtirish uslubiy tamoyili
Individning jismoniy imkoniyati, jismoniy qobiliyati, organizmining
anotomo-fiziologik xususiyati, jinsi, yoshi, jismoniy rivojlanganligi, jismoniy
tayyorgarligi va h.k.lar bu tamoyilning asosiy omillari bo’lib, ta’lim jarayonini
to’ldiradi. Ta’limga ongli munosabat, bu jarayondagi faollikni namoyon bo’lishi,
tanlangan faoliyatning ijrosida ko’rgazmalikning samarasi, kuchiga yarashalilik va
individning xususiyatlari bilan chambarchas bog’liq va ko’zlangan maqsadga tez
erishish uchun vosita rolini bajaradi.
Jismoniy tarbiyada bajara olish va individuallashtirish tamoyili - jismoniy
tarbiya vazifalari, vositalari va metodlarining shug’ullanuvchilar imkoniyatlariga
optimal mos kelishini talab etishdir.
Kuchiga yarashalilikning tub ma’nosi - individning hayotiy faoliyati
davomida uning organizmini belgilangan ishda namoyon qilish uchun funktsional
tayyorgarligining xususiy darajasidir. Bu printsip jismoniy qobiliyatning
chegarasini aniqlay olish talabini qo’yadi. Demak, ta’lim jarayoni turli sharoitda
xilma-hil tashqi ta’sirini hisobga olishni va shug’ullanuvchi uchun me’yor tanlay
bilishni taqazo etadi.
160
Me’yor bo’lib turli yoshdagilarning jismoniy mashqlar bilan shug’ullanish
dasturlari, ularning jismoniy sifatlari uchun belgilangan talab va normalar xizmat
qiladi. Sobiq Ittifoq jismoniy tarbiya tizimida “Mehnatga va Vatan mudofaasiga
tayyor” fizkultura kompleksi jamiyat a’zolarining, barcha yoshdagilari (6 dan 60
yoshgacha) ning jismoniy madaniyati va jismoniy tarbiyasining dasturi bo’lib
xizmat qilgan va jamiyat a’zolarining jismoniy tayyorgarligi normalari (me’yor,
qonun tarzidagi o’lcham)ni o’zida mujassamlashtirgan bo’lib, xar-bir individning
kuchiga yarashaliligi talablari chegarasidan chiqmagan.
Hozirgi kunga kelib bu vazifani mamlakatimizda Respublika aholisining
jismoniy tayyorgarligini aniqlaydigan «Alpomish va Barchinoy» salomatlik testi
talablari va normalarini topshirish orqali nazorat qilinadi. Test talablarining
me’yoriy normalari har bir yoshdagilarning kuchiga moslab individuallashtirilgan.
Jismoniy mashqlar bilan shug’ullanish mashg’ulotlarida me’yorni aniqlash
tarbiyachi murabbiylar va pedagoglar, tibbiy xodimlarning bir bo’lib tizimli
izlanishlari orqali amalga oshiriladi.
Mashq qilish uchun organizmni kuchiga yarasha bo’lmagan me’yordagi
zo’riqishi orqali energiya sarflashga sistemali majbur qilishning salbiy oqibatlari
hozirgi kunda ham ilmiy ham amaliy jihatdan isbotlangan. Ma’lum darajadagi
jismoniy tayyorgarlikka ega bo’lgan sport tayyorgarligi bor shug’ullanuvchining
organizmi uchun me’yor xisoblangan hajmdagi jismoniy yuklama, yangi, endigina
shug’ullanishni boshlaganlar uchun kuchiga yarasha bo’lishi mumkin, lekin uni
me’yor qilib olinmaydi.
Shug’ullanishning ma’lum davriga muljallangan me’yorga chidash uchun
avvaliga katta jismoniy, ruhiy zo’riqish talablari qo’yiladi, bu tabiiy. Lekin bir
muncha vaqtdan so’ng organizm aynan shu jismoniy yuklamaga ko’nikadi va u
individning kuchiga yarasha bo’lishi oqibatida me’yorga aylanadi. Bunga tarbiya
(shug’ullanish) jarayoni orqali erishilgan natijasi deb qaraladi, o’zgarish esa ijobiy
tomonga deb qabul qilinadi.
Ma’lumki, yangi harakat malakasi oldin mavjud bo’lgan harakat malakalari-
eskilarining bazasida shakllanadi. Shunga ko’ra jismoniy tarbiya jarayonidagi
asosiy hal qiluvchi rolni mashqni o’zlashtirish egallaydi.
Materialni o’rgatish shunday yo’lga qo’yilishi lozimki, uning mazmuni,
organizmga ta’sir kuchi, ta’limning navbatdagi etapi uchun yangi pog’ona rolini
o’ynasin. Amaliyotda bu fikr “ma’lumdan noma’lumga”, “o’zlashtirilgandan
uzlashtirilmaganga”, jismoniy mashqlar bilan shug’ullanishda esa “kuchiga
yarasha bo’lgandan kuchiga yarasha bo’lmaganga” deb formulirovka qilinadi.
Bundan tashqari, harakat vazifalarni mashg’ulotdan-mashg’ulotga, asta-
sekinlik bilan qiyinlashtirish ham ta’lim jarayonidagi kuchiga yarashalilik
tamoyilining asosiy shartlaridan biridir. Bu esa osondan qiyingalilikni taqazo etadi.
Kuchiga yarasha bo’lmaganni bajarishni talab qilish albatta ta’lim jarayonining
uslubiy xususiyatlarini e’tiborga olmaslik deb qaraladi.
Ma’lumki, individuallashtirish o’qitishning muhim tamoyillaridan biri.
Jismoniy rivojlanganlik va jismoniy tayyorgarlikni belgilangan darajadagi
ko’rsatkichlarga ega bo’lishni taqazo etadi.
O’quvchi (shug’ullanuvchi)ning jismoniy rivojlanganligi ko’rsatkichlari -
161
bo’yi, tanasi va a’zolarining o’lchami - uzun yoki qisqaligi, yo’g’on yoki
ingichkaligi, vazni, bo’g’inlar harakatchanligi, ko’krak qafasi, ekskursiyasi,
jismoniy sifatlari - kuchliligi, tezkorligi, chaqqonligi, chidamliligi mushaklarining
egiluvchanligi va bo’g’inlarining harakatchanligi darajasi ta’lim jarayoni o’quv
materialini
o’qitishda
xisobga
olinishi,
ya’ni
mashqlarni
ijrosini
individuallashtirishni taqazo etadi.
Individning psixologik nuqtai nazaridan qaysi tipga mansubligi va boshqalar
individning xususiyatlari hisoblanib, ular ta’limning samaradorligiga ayrim
holatlarda ijobiy, ayrimida esa salbiy ta’sir ko’rsatadi.
O’qituvchi yoki murabbiyni individning qayd qilingan hususiyatlaridan
birortasiga nisbatan loqaydligi tarbiya jarayonida mashg’ulotlar samaradorligidan
ko’zlangan maqsaddan uzoqlashtiradi.
Masalan, jismoniy rivojlanganlik ko’rsatkichlaridan bo’yning darozligi
(balandligi) - “aktselerat”lik xususiyati past bo’yli tengdoshi bilan bir guruhda
shug’ullanayotganida, ta’lim jarayoniga salbiy yoki ijobiy ta’sir ko’rsatishi
mumkin.
Dars (mashg’ulot)da uzunasiga qo’yilgan kondan sakrash mashqida
o’qituvchi uchun muammoni vujudga keltiradi. Baland bo’yli uchun depsinish
“most”ini sport jihozidan uzoqroq qo’yish lozim, chunki, most jihozga yaqin
qo’yilgan bo’lsa, daroz tizzasini ko’tarib ulgurmaydi. Bo’yi tengdoshidan past
bo’lgan o’quvchi shu mashqni bajarish uchun esa sakrash ko’prigi (most)ni konga
yaqinroq qo’yish talab qilinadi. Mostni har bir o’quvchi uchun doimiy siljitib
turish ta’lim jarayoniga salbiy ta’sir etadi, harakat texnikasini buzib bajarishga
sabab bo’ladi. Jihozdan uzoq qo’yilgan mostdan depsinish bo’yi tengdoshidan past
o’quvchi uchun kuchiga yarashadan ko’proq zo’riqish talabini qo’yibgina emas,
o’qitishda shug’ullauvchining individual xususiyatini e’tiborga olmaslik bilan
namoyon bo’lib, ortiqcha muammolarni yuzaga keltiradi.
Me’yoriga ko’ra belgilangan jismoniy yuk bir xil o’quv guruhdagi
o’quvchilar oraganizmining funktsional tayyorgarligi, jismoniy sifatlarini
rivojlanishi va tarbiyalanishiga ta’siri turlichadir.
Bajara olish va individuallashtirish tamoyilining vazifasi quyidagilardan
iborat:
1. Har bir shug’ullanuvchining harakat ko’nikmalari va malakalarini
shakllantirish, jismoniy sifatlarini rivojlantirish, ish qobiliyatini takomillashtirish
uchun eng maqbul sharoitlarni ta’minlash.
2. Kuch yetmaydigan, haddan ortiq mashg’ulot yuklamalari, talablar,
topshiriqlarning inson organizmi uchun zararli, salbiy oqibatlarini bartaraf etish.
Engil yuklamalar va topshiriqlarni aniqlash uchun quyidagilar mezon bo’lishi
mumkin:
1.
Ob’ektiv ko’rsatkichlar:
-
salomatlik ko’rsatkichlari (arterial bosim, turli hil funksional sinovlar,
kardiogrammalar va h.k.);
162
-
mashqlanganlik ko’rsatkichlari (sport natijalari dinamikasi, jismoniy
sifatlarning o’sishi va texnik tayyorgarlik dinamikasi, MKI - maksimal kislorod
iste’moli, O’TS – o’pkaning tiriklik sig’imi va boshq.);
2.
Sub’ektiv ko’rsatkichlar (uyqu, ishtaha, umumiy ahvol, mashq qilish
hamda musobaqalarda qatnashish istagi va h.k).
Jismoniy tarbiya vazifalari, vositalari va metodlarining murakkabligi ko’pgina
omillar bilan aniqlanadi, ularni shartli ravishda guruhlarga birlashtirish mumkin.
-
Do'stlaringiz bilan baham: |