Ривожланишида нуқсони бўлган болалар диагностикаси

мазмунини тушуниш қийинчилик тугдиради. Доимо улар йуналтирувчи
шаклдаги ёрдамга мухтож бўладилар. Бундай болалар яширин маъноли
воқеабанд расмларнинг кетма-кетлигини ўрната олмайдилар. «Номутаносиб,
бемаъни» расмларнинг айрим қисмларини тушунтиришдан сўнггина англай
оладилар. Жонли, бевосита муносабат, кулгу намоён бўлмайди. Расмларни
кўришда (кўздан кечиришда) тизимсизлилик, сустлик кузатилади.
Турли генездаги деменцияли
 
болалар воқеабанд расмларда кетма-
кетликни ўрнатишга қийналадилар, чунки бундай болаларда мақсадга
йўналганлик, дикқат турғунлиги етарли даражада бўлмайди.
Эпилептик деменцияда
 
раемнинг майда деталларини (қисмларини)
батафсил ифодалашга уриниб, кўпинча унинг мазмунига тушунмаслик
кузатилади. Болалар раемнинг мазмунини жуда секинлик, узок паузалар
билан, кераксиз таф сил отлар да тўхталиб, ифодалаб, бир бутунлигини кам рай
ололмайдилар. Шизофреник деменцияда
 
идрок этилган элементлардан бир
бутун образ хосил кила олмаслик кузатилади. Бунда раемнинг энг мухим
элементларини ажратищца ўзига хослик намоён бўлади: кўпинча болалар
диққатини вокеабанд раемнинг фақатгина қандайдир бир кисмига жалб
этадилар ва уни ўзларича интерпретация қиладилар (ўз хоҳишларига кўра
тушунтирадилар). Шизофреник деменцияли болалар ўэларининг патологик
кечинмалари асосида сюжетга боғлик бўлмаган, кўпинча бемаъни фикрларга
келади, унда эса бола тафаккур ининг бўлинганлиги акс этади.
Интеллекти сақланган ҳолдаги психик ривожланиши сустлашган ва
нутҳи ривожланмай цолган болалар
 
аниқ ва яширин мазмундаги вокеабанд
расмлар кетма-кетлигини ўрнатишга қодир бўладилар. Яширин маънодаги