«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр

«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр
Уёлиб шояд эткай истимоъат.
Агар тил захми анга қилмаса кор,
Қўлингдин келса, қилғил зарб ночор.
Буларни барчасидур меҳрибонлиғ,
Тараҳҳумдур анга эрмас ёмонлиғ.
Бу саъй эткон билан ҳеч бўлмаса туз,
Кўрарда ошинолиғ риштасин уз.
Вале ботинда шоғил бўл дуоға,
Анинг аҳволини солғил Худоға.
Киши ким бўлса мўминликда мавсуф,
Эрур вожиб у қулға амри маъруф.
Кўзи йўқ мўмине борур эди роҳ,
Назар қилдинг, ани олдидадур чоҳ.
Хабардор этмасанг, улдур хиёнат,
Қаю инсоф эрур, қайси диёнат?!
Фиғону дод ўшал бино қулидин,
Агар қайтармаса дўзах йўлидин!
Киши ёпса қудуқ оғзиға чодар,
Нечук дерсан анингдекни биродар?!
Ва лекин амри маъруф айлаган мард,
Ўзи бўлғай амаллик соҳиби дард.
Агар омир эмас росих ишига,
Қачон таъсир этар ўзга кишига?
Агар олдингда тифле бўлса ногоҳ,
Ёнар ўтға тушарни билсанг огоҳ.
Узатмас бўлсанг анга дасти алтоф,
Нечук бўлғай мусулмонлиғда инсоф?!
Бизингдек шарми йўқ, инсофи иўқ жисм,
Бошинда мағзи маъно йўқ қуруқ исм.
Ишимиздур риёву ҳийла, тазвир,
Қилур айғон сўзимиз кимга таъсир?!
77 / 114

---

«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр
Кўзни ҳаромдин юммоқни баёни
Кел э мўмин, агар тарсанда бўлсанг,
Кўзингни сақлағил, ҳар қанда бўлсанг.
Қуйи бўлсин ҳамиша нуқтайи чашм,
Мабодо бўлмағай боло тушуб хашм.
Назар қилғунча бад, эй нафси маъйуб,
Тушуб кўз нуқтаси кўр бўлғони хўб.
Саодатдур назар бўлса қадамда,
Тажовуз айлагач, бўлса надамда.
Агар қон чашма бўлса чашма, эй меҳ,
Хатарлик ерга тушгандин эрур беҳ.
На хушдур дийдаи тарсанда бўлса,
Ва гар на косасидин канда бўлса.
Хатардин юм кўзинг, иълону хийфа,
Нечукким юмди қўрқуб Бу Ҳанифа.
Юраким соф эрур, деб урмағил лоф,
Аларча бўлмағайсан, келтур инсоф.
Қароринг қўймасанг, элтиб қароринг,
Олур шайтон зимоми ихтиёринг.
Бақосиз маъсиятларга бақосиз",
Нечук ўз жонингизға ўт ёқосиз ?!
Баногоҳ тушса номаҳрамки кўзга,
Икинчи боқмағил зинҳор у юзга.
Икинчи чунки шаҳватдин хатардур,
«Ниҳоя»ким китоби мўътабардур.
Деди ким боқса номаҳрам юзига,
Қуярлар тонгла қўрғошин кўзига.
Битибдур «Ширъа»да ул соҳиби базл,
Киши ким қилса номаҳрам била ҳазл.
Анинг ҳар бир сўзига, эй хирадманд,
Бўлур дўзахда то минг йилгача банд.
78 / 114

---