Б и о г е о ц е н о э л а р д а г и ў э г а р и ш л а р
97
планктон колдиклари сув тубида тўпланиб, майда донадор балчик ҳосил
килади. Соҳил бўйи аонасида сув ўсимликларининг торф катламлари ҳо-
сил килувчи колдиклари тўпланади. Соҳил бўйидаги сув ўсимликлари сув
ҳавзасининг марказига томон таркала боришидан торф катламлари ҳосил
бўлади. Кўл аста-секин балчикка айланади. Очик жойларда баликлар ва
пл а н кю н иуколнб кстнди. Қўп ўсимликлар билан ҳайвонларнинг ўрнини
балчикда яшашга к ў п р о к мослашган бошка турлар эгаллайди. Атрофда
ўсиб турган ер усти ўсимликлари аста-секин илгариги сув ҳавзаси ўрнини
эгаллайди Маҳаллий шароитга караб, бу жойда киёкзор, ўрмон ёки бош-
ка типдаги биогеоценоз ҳосил бўлади.
Баркарор баъэи биогеоценозлар бузилгандан кейин ўз-ўзидан кайта
тикланиши мумкин, бундай ҳодиса бир неча боскичда боради. Қоракара
ғай ўрмони тикланнб, асли ҳолига келаётганида биогеоценозларнинг ко-
нуний равишда алмашиниши бунга мисол бўлади. Бу ўрмон кесилганидан
ёкн унга тасодифан ўт тушганндан кейин шароит шу кадар ўэгариб кета-
дики, у ерни қайтадан коракарағай эгаллай олмайди. Очик жойлардаги
кор акарағай ниҳоллари баҳорги совукдан, куёш нуридан зарарланади ва
ёруғсевар ўсимликлар билан рақобат кила олмайди. Ўрмон кесиб олинган-
да ёки ёниб кетган жойларда дастлабки икки йил давомида ўт ўсимликлар:
кизилкон, рўвак ва бошкалар авж олиб кўпаяди. Тез орада уруғлари ша-
мол билан осон таркаладиган бир талай кайин, тоғтерак, баъэан карағай
ниҳоллари пайдо бўлади. Булар ўт ўсимликларни сиқиб чикаради ва аста-
секин майда баргли ўрмон ёки қарағай ўрмони пайдо бўлади. Ана шунда-
гина ко ракарағай тикланиши учук кулай шароит юзага келади. Сояга чи-
дамли бўлган к о р а қар аға й ниҳоллари ёруғсевар баргли ёш дарахтлар би-
лан муваффакиятли ракабат килади. Қ ор ака ра ғай юкориги ярусга етгани-
дан кейин баргли дарахтларни бутунлай сикиб чикаради. Ш у тарика, бир
ханча вактинча биогеоценозлардан кейин дастлабки ко ракарағай ўрмони
биогеоценози тикланиб, аслига келади.
Биогеоценозларнинг географик зоналлиги. Ҳар хил типдаги биогеоценоз
лар географик зоналлик билан чамбарчас боғлиқ. СССР территориясида
шимоллан жанубга томон бир канча табиий зоналар: тундра, тайга, баргли
ўрмон, дашт, чўл эоналари жойлашган. Ҳар бир зонани устун турувчи туб
биогеоценозлар типи характерлайди. Зонал ўэгаришлар биогеоценоэлар-
нинг асосий таркибий кисми бўлган ўсимликларда энг кўп сезилади. Бу —
истеъмолчи ҳайвонлар ва органик моддаларни парчалайдиган организм-
ларнинг тур таркиби ҳам кўп даражада ўзгариши билан бирга давом эта-
ди. Экосистеманинг мухим таркибий кисми ва шу система фаолиятининг
натижаси бўлган тупрок ҳам географик зоналар бўйича ўзгаради.
I. Табивтда биогеоценоэлар Улмаш иниш ига мисоллар ксЛ тиринг 2. Биогеоценозлар
^
нинг геогряф ик эоналлигини асосий абиотик ф акторлардаи кайси бирн белгилайди?
■
3. Биогеоценоэларнинг одам таъсирида Уэгариш ига мисоллар келтиринг. 4. П опуля-
л
циялар сони ўэга р и ш и н и н г сабабларн нимада?
Do'stlaringiz bilan baham: