Beynin I i m I i -js

arkasmda işleyen mekanizmay a
seyreden bır süreç olduğunu, bazen

---

I N C O G N I T O
de hiç gerçekleşmediğini gördük. Sonra öğrendik ki, dünyayı görüş
biçim im iz, gerçekte var olan şeyleri yansıtm ıyor olabilir: Görüş de­
diğim iz şey, aslında beynin bir kurgusudur; tek görevi de kurduğu­
muz etkileşimler (sözgelim i, olgun meyvelerle, ayılarla ve eşlerle)
ölçeğinde bizim işimize yarayacak bir öykü üretmektir. Görsel ya­
nılsamalar daha derin bir kavramı açığa çıkarır: düşüncelerim izin
bile, doğrudan erişimimizin olm adığı bir düzenekçe üretildiği...
Daha sonra, yararlı rutinlerin beyin devrelerine kazındığını ve ora­
ya bir kez geçtikten sonra erişimimiz dışında kaldığını gördük. Bi­
linç, söz konusu devrelere neyin kazınması gerektiğini belirleyerek
bu yönde hedefler koyar, bunun dışında da pek bir şey yapm az
gibidir. 5. Bölüm ’de zihnin çokluklar barındırdığını öğrendik ki,
bu da neden kendinize küfredebildiğinizi ya da gülebildiğinizi ve
neden kendinizle anlaşmalar yaptığınızı açıklar. 
6
. Bölüm ise ka­
nama, tümör, uyuşturucular ya da biyolojiyi değiştirebilen çeşitli
etkenlerin katkısıyla beynin çok farklı biçimlerde çalışabildiğini
anlattı bize ve tüm bunların “suçta sorum lu tutulabilirlik” k onu­
sundaki basit anlayışımızı bulandırabileceğini.
Bunca bilimsel ilerlemenin yanında, birçok kişinin akim da ra­
hatsız edici bir soru da belirdi: Tahttan onca kez indirildikten son ­
ra, elimizde ne kaldı? Kimi düşünürlere göre, evrenin büyüklüğü
daha açık hale geldikçe, insan da önem ini o ölçüde yitiriyordu; ne­
redeyse kaybolm a noktasına varana dek. A nlaşıldı ki, uygarlıklara