.
12.3. Pul krediti siyosati.
Pul-kredit siyosati
-hukumatning pul muomalasi va kredit sohasida olib boradigan bosh
yoʻli va mamlakat iqtisodiyoti barqarorligini va uning samarali faoliyatini taʼminlashga,
pul tizimini lozim darajada mustahkam saqlab turishga qaratilgan chora-tadbirlari
hisoblanadi.
Pul-kredit siyosati - davlat iqtisodiy siyosatin
ing tarkibiy qismi boʻlib, odatda, uni
Markaziy bank amalga oshiradi. Pul-kredit siyosati orqali muomaladagi ortiqcha pul
mas
sasi qisqartiriladi yoki koʻpaytiriladi, inflyasiyani pasaytirish chora-tadbirlari koʻriladi.
Markaziy bank Pul-kredit siyosatini
olib borishda pul bozoriga toʻgʻridan-toʻgʻri oʻzining
boshqaruv vakolatlari yordamida va pul emissiyasi orqali taʼsir oʻtkazishi mumkin.
Pul-kredit siyosati bevosita va bilvosita vositalar orqali amalga oshiriladi. Bevosita
vositalar — moliyaviy institutlardagi moliyaviy aktivlar narxlari (foiz stavkalari)ni yoki
ular haj-
mini toʻgʻridantoʻgʻri boshqarish orqali olib boriladi. Markaziy bank tomonidan
tijorat banklaridagi mavjud depozit kurinishidagi pullarni hamda ular tomonidan
beriladigan kreditlar narxlari va hajmi nazorat qili-nadi. Bilvosita vositalar — Markaziy
bank tomonidan moliyaviy institutlar resurslarita bozor mexanizmlari (majburiy
zaxiratalablari, ochiq bozordagi operatsiyalar, tijorat banklarini qayta moliyalash va
197
Markaziy bankning hisob stavkasi, tijorat banklaridan depozitlarni qabul qilish va
boshqalar) orqali iqtisodiyotdagi pul massasiga taʼsir etiladi.
Markaziy bank foydalanadigan vositalarning har biri foiz stavkalarining oʻsishiga,
kreditlash va qarz olish hajmini kamaytirishga, lozi
m boʻlganda foiz stavkalarini
oshirishga yoki, aksincha, tushirishga xizmat qiladi. Ochiq bozordagi operatsiyalar,
majburiy eng kam zaxiralarning boʻlishi, hisobga olish siyosati, valyuta siyosati P.-
k.s.ning asosiy tarkibiy qismlarini tashkil etadi
Jahon valyuta tizimi asosida milliy valyutalar tizimi va xalqaro valyuta institutlarini o‘zaro
ta’siridagi harakati turadi. Jahon xo‘jaligini rivojlanishini turli bosqichlarida, turlicha
o‘ziga xos bo‘lgan quyidagi jahon valyuta tizimlari amal qilgan:
-oltins tandarti;
-oltin devizi;
-boshqariladigan suzib yuruvchi valyuta kursi.
Har bir tizim o‘ziga xos bo‘lgan davr talablariga mos xalqaro iqtisodiy munosabatlar
manfaatlariga xizmat qiladi.
Ikkinchi jahon valyuta tizimi—«oltin deviz standarti».
Birinchi jahon urushidan so‘ng g‘olib va mag‘lub davlatlar ishtirokida 1922 yili
Italiyaning Genuya shaxrida bo‘lib o‘tgan iqtisodiy kanferensiyada davlatlararo kelishuv
asosida rasmiylashtirildi. Bu oltin deviz standarti tizimida dunyoni etakchi 30 davlatlari
ishtirok etdilar. Bu tizimda qog‘oz pulla82rda qatiy, oltin pariteti (tengligi) bo‘lgan va
istalgan vaqtda oltinga almashuvi mumkin bo‘lgan. Masalan, agar 1929 yilda bir funt
sterling 7,32 g sof oltinni, AQSH dollari 1,5 g sof oltinni tashkil etgan bo‘lsa, ular
o‘rtasidagi o‘zaro nisbat yoki oltin pariteti (tengligi) 1 funt sterling 4,86 AQSH dollari
hisoblangan.
1 funt sterling 4,86 1,50416 7,32000
=
dolllar.
Uchinchi jahon valyuta tizimi —
oltin ba’zasidagi deviz standarti
xalqaro munosabatlarda saqlanib qoldi. Ikkinchi jahon urush va urushdan
keyingi davrdagi Jahondagi etakchi mamlakatlar o‘zaro munosabatlarini
tubdan o‘zgartirib yubordi va bu o‘zgarishlar xalqaro iqtisodiy
198
munolsabatlar, shu jumladan valyuta munosabatlari harakteriga ta’sir etdi.
Bu munosabatlarda AQSHning o‘rni urushdan oldin bo‘lganidek keskin oshishi
davom etdi va shunga muvofiq uning milliy valyutasi dollarni roli ham o‘sib
bordi. Urushdan keyingi vokieligini va xususiyatni hisobga oluvchi yangi
jahon valyuta tizimini shakllantirish zaruriyati tug‘ildi. 1944 yilda
Bretton-Vuds (AQSH)da bo‘lib o‘tgan xalqaro valyuta-
moliyaviy
konferensiyasida ishttirokchi mamlakatlar boshqariladigan valyuta kurslari
tizimini (Bretton-Vuds tizimi) tashkil etish shartnomasini imzoladilar. U
yana “oltin-deviz tizimi” nomini ham oldi. Bu tizimda “oltin qimmati
belgilangan-deviz” (kredit qog‘oz pullar ba’zasida) jahon puli vazifasini
bajarishi kerak edi. «Genuya valyuta tizimidan farqi dollar va funt sterling
zahira valyuta maqomini oldi. Amalda «dollar standarti» tizimi bo‘ldi. Bu
yangi tizimini ishlashini ta’minlash uchun XVF tashkil etildi. Unga a’zo
mamlakatlar o‘z milliy daromadlari darajasida a’zolik to‘lovlarini
to‘ladilar. Bu tizim to‘lakonli 1971 yilga qadar amalda bo‘ldi (dollarni
oltinga almashuvi to‘xtatilgunga qadar). Xalqaro valyuta fondi hozirga qadar
xalqaro moliyaviy sohada muhim ahamiyatga ega rolni o‘ynamoqda. Bretton-Vuds
tizimi quyidagi tartiblarni o‘rnatdi:
•
oltin, tizimning asosi funksiyasi bo‘lib yana saqlab qolindi. Uning
bahosi o‘zgarmas: 35 dollar barobar 31,1 oltinga;
•
AQSH dollari tizimining asosi oltin zahira funksiyasi bo‘lib, u talab
qilinganda oltinga almashishi mumkin bo‘lgan (AQSH beqiyos oltin
zahiralariga sobiq Ittifoqni qo‘shmaganda 2,3 dunyo oltin zahiralariga
ega bo‘lgan, shuningdek, uning rivojlangan iqtisodiyoti ham buning uchun
asos bo‘lgan);
•
har bir mamlakat o‘z pul birligida oltin miqdorini belgilashi shart
bo‘ldi.(Oltin valyuta paritetiga va boshqa XVF ishtirokchi
mamlakatlari valyutalariga tenglik belgilanadigan bo‘ldi);
199
•
har bir mamlakatga o‘z valyuta kursini boshqa mamlakatlar valyutasiga
nisbatan o‘zgartirmaslik majburiyati belgilandi.
To‘rtinchi jahon valyuta tizimi-
“erkin suzib yuruvchi” valyuta kursi.
XVFga a’zo mamlakatlar 1976 yilda Yamayka poytaxti Kingistonda
yangi
xalqaro valyuta tizimiga asos solgan bitimni imzoladilar. Xalqaro
valyuta tizimi o‘z rivojlanishining hozirgi bosqichida qator xususiyatlarga
ega:
Birinchidan, “Suzish” erkinligi mamlakatlarda davlat tomonidan
cheklangan bo‘lsa ham, “suzib yuruvchi valyuta” kurslari qoidasi rasman tan
olingan va kiritilgan. (“Erkin suzib yuruvchi” valyuta kursi ma’lum valyutaga
bo‘lgan bozor talabi va taklifi ostida o‘zgarib to‘rishi mumkin).
Ikkinchidan, AQSH dollari o‘zining asosiy valyuta sifatidagi
ahamiyatini yo‘qotmoqda hamda Buyuk Britaniya funt sterlingi, YAponiya yenasi,
Evro va boshqalar tobora xalqaro rezervlar va to‘lov valyutalari sifatida
qo‘llanilmoqda.
Uchinchidan: davlatlarning XVF tevaragida yagona valyuta tizimiga
birlashishi alohida hududiy valyuta tizimlari faoliyat ko‘rsatishni inkor
qilmaydi chunki ular jahon tizimi tarkibida rivojlanib boradi. Xususan,
1979 yilda Evropa ittifoqi mamlakatlari Evropa valyuta tizimini barpo
etdilar. Unda yagona valyuta «Ekyu» keyinroq Evro valyuta kurslarini
o‘rnatish va valyuta operatsiyalarining amalga oshirishning yagona mexanizmini
ishlab chiqdilar va takomillashtirib bormoqdalar. Evropa Ittifoqi yangi
valyuta-moliyaviy integratsiya bosqichiga o‘tmoqda. Bunda yagona pul-kredit
siyosati yagona markaziy bank va yagona valyuta “Evro”ga o‘tish amal qiladi. Bu
esa bu mamlakatlarni asosiy makroiqtisodiy ko‘rsatkichlarini yanada
yaqinlashtirmoqda. Evropa valyuta instituti Evropa Markaziy banki tizimiga
almashtirildi u o‘z tarkibiga (1998 yili) 15 ta a’zo mamlakatlar markaziy
banklarini birlashtirgan. Bundan tashqari Evro tizimi tashkil etilgan, unda
hozirga 12 ta a’zo mamlakatlar hamkorlikda yagona pul kredit siyosatini olib
200
boradilar. Evrotizim yangi valyuta “Evro”ni muomalaga kiritish va uni
aylanishi bo‘yicha operatsiyalarga mas’uldir. Unga Evro valyutani chiqarish va
uni Evro hududida muomalada bo‘lishini ta’minlashni cheklanmagan huquqi
berilgan- Evrotizimga hozircha uchta davlatlar (Buyuk Britaniya, Daniya va
SHvetsiya) markaziy banklari kirmagandir. U nisbatan yopiq iqtisodiy maydon
hisoblanadi sababi bu erda o‘zaro iqtisodiy munosabatlar keng yo‘lga
qo‘yilgan, shuning uchun ularni hududdan tashqaridagi tashqi iqtisodiy
aloqalari ko‘lami ancha pastdir. SHu bilan birgalikda yagona pul-kredit
siyosatini olib borishi ularning o‘zaro iqtisodiy munosabatlarini ko‘lamini
kengayishiga shart sharoit yaratdi va u uning tarkibiy qismi ham hisoblanadi.
Keyingi davrlarda AQSH iqtisodiyotidagi iqtisodiy inqirozlar uning
valyutasi bo‘lgan dollarni imkoniyatlarini biroz bo‘lsada cheklab qo‘ymoqda.
Do'stlaringiz bilan baham: |