Боҳодир эшов

Бош ҳожиб ѐки улуғ ҳожиб (ҳожибул-кабир)
– олий ҳукмдор шахси 
билан боғлиқ масалалар, маросимлар, маросимларнинг назорати билан 
алоқадор ишларга жавобгар бўлган. Улар султоннинг энг зарур 
топшириқларини бажарганлар ҳамда ҳукмдорга доимий равишда ҳамроҳлик 
қилганлар. Улар вазирлик девонининг дафтарлари, ундаги ѐзувлар, архивлар, 
молия соҳасидаги котиблар ва амалдорларнинг ҳатти-ҳаракатини назорат 
қилган. 
Устоздор
– хоразмшоҳлар саройида хизматкорларга бош бўлиб, 
отхоналар, ошхоналар, новвойхоналар, шаробхоналар хўжалигини бошқарар 
эди. Олий ҳукмдорнинг биринчи чорлашидаѐқ устоздор етиб келиб, султон 
топшириқларини бошқа хизматкорларга етказар эди. Устоздор саройнинг 
барча чиқимларини амалга оширган. Сарой мансабларининг барча 
харажатлари ҳам унинг зиммасида бўлган. Устоздор хазинадан чиқадиган 
барча сарф-харажатлар учун доимий равишда султонга ҳисобот бериб турган. 
Амири-охур (мирохўр)
– сайисчи, султон отхоналари бошлиғининг 
лавозими. У султонга қарашли миниб юриладиган отларга эгалик қилган. 
Мирохўрлар ҳарбий юришларда ҳам фаол иштирок этганлар. 
Амири-шикор
– султон овларини ташкил этувчи ва бошқарувчиси 
лавозими. 
Таштдор
– султон ҳаммомлари ва ҳовўзларининг бошлиғи. Унинг қўл 
остида бир неча ғулом бўлган. Таштдорлар султонга жуда яқин одамлар 
бўлган. Айрим султонлар таштдорларга малик унвонини ҳам беришган. 
Айрим таштдорлар ҳатто ўн минг аскарларга бошчилик қилиб, ҳарбий 
юришларга иштирок этганлар, баъзилари эса султоннинг шахсий элчиси 
вазифасини ҳам бажарган. 
Шаробдор
– султон шаробхонасининг бошлиғи. Шаробхонада турли 
шароблар тайѐрлаш билан бирга ширин ичимликлар тайѐрлаш учун шакар ҳам 
сақланган. Шаробдорлар амирлар орасидан тайинланиб, унинг қўл остида бир 
нечта ғуломлар бўлган. 
Қиссадор
– бир ҳафта давомида султон номига ѐзилган ариза ва 
илтимосномаларни йиғиб пайшанбадан жумага ўтар кечаси султонга 
топширган. Жума куни эса султоннинг жавобини ариза эгаларига етказган. 
Хоразмшоҳлар саройида қиссадор энг обрўли мансаблардан бири 
ҳисобланган.