Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

“Менга 
(бор 
мол-давлатим)
 фақат ўзимдаги билим туфайли ато этилган”,
деди.
 
Қорун – Аллоҳ уни яхши кўргани учун мол-дунѐга эришганини – даъво қилди. Унинг гапига Аллоҳ 
таоло жавоб тариқасида дейди: 
“Ахир у ўзидан аввалги асрлар-авлодлардан ундан кўра қувватлироқ, жамғармаси кўпроқ 
(қанчадан-қанча)
кимсаларни Аллоҳ ҳалок қилганини билмадими?! У жиноятчи кимсалардан 
гуноҳлари ҳақида сўралмас ҳам!”
Қорундан аввал қанчадан-қанча куч-қувват, мол-дунѐ эгалари ўтмади. Аллоҳ яхши кўргани учун 
уларга бойлик бергани йўқ. Балки имонсизликлари боис Аллоҳ ўша қавмларни ҳалок этди. Охиратда 
ношукр кимсалар гуноҳлари ҳақида сўралмай туриб жаҳаннамга улоқтирилади. 
“Сўнг қавми олдига ясан-тусан қилиб чиққан эди, ҳаѐти дунѐни истайдиган кимсалар: “Эҳ 
қани энди бизлар учун ҳам Қорунга ато этилган мол-дунѐ бўлса?! Ҳақиқатан, у улуғ насиба 
эгасидир!” дедилар”. 
Кунларнинг бирида Қорун қавми олдига чиройли кийимларни кийиб, ясан-тусан қилиб чиқди. Дунѐ 
ҳаѐти зийнатига ўч кимсалар Қорунга ҳаваслари келиб: 
– Эҳ, қани бизларга ҳам Қорунникидек бойлик берилганида... Чиндан ҳам, Қорун ризқли, насибали 
кишидир! – дейишди. 
“Илм-маърифат ато этилган кишилар эса: “Ўлим бўлсин сизларга! Имон келтирган, яхши 
амаллар қилган кишилар учун Аллоҳ берадиган ажр-савоб яхшироқ-ку! Унга фақат сабр-қаноатли 
кишиларгина эришади”, дедилар”. 
Илм соҳиблари ўзларига ҳам худди Қорунникидек бойлик ато этилишини орзу қилиб турганларга 
қарата: 
– Сизларга ҳалокат бўлсин! Нимани хоҳлаяпсизлар ўзи?! Ахир Аллоҳ охират диѐрида солиҳ 
бандалари учун тайѐрлаб қўйган мукофоти сизлар кўриб турган мана шу ўткинчи матоҳлардан яхши-ку?! 
Охират куни жаннатни қўлга киритиш Аллоҳ таолога ибодатда, итоатда сабр қилган кишиларгагина насиб 
этади, – дедилар. 
Шундан сўнг Қоруннинг оқибати қандай бўлгани баѐн этилади: