Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

 ُع َُ
 ِر 
 ِإ
 َّلا
ْلا
 ِب ُّر
 
ُِّنِاَرػَػبَّطلاَو ُوػَل ُظػْفَّللاَو َفاػَّبِح ُنػْباَو ُمِكاػََْاَو ُدػَْحَأَو ْوَجاَم ُنْبا ُهاَوَر
اُذػَىَو
ِدَح
ٌنَنَح ٌثة
.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

46 
Савбон розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: 
“Киши 
гуноҳлари туфайли ўзига келаѐтган ризқдан маҳрум бўлади. Қадарни фақат дуо қайтаради. Умрни 
фақат яхшилик узайтиради”
(Ибн Можа, Аҳмад, Ҳоким, Ибн Ҳиббон, Табароний ривояти. Ривоят лафзи 
Ибн Ҳиббонга тегишли. Бу – ҳасан ҳадис
28
). 
Эслатиб ўтамиз:, бу ҳадисдаги “банда”дан мурод “мўмин банда”дир. Зеро, дин-диѐнатсиз, бетавфиқ 
кимсалар гуноҳга қўл урганлари билан ризқи камайиб қолмайди. Уларга мана шу ўткинчи дунѐда жами 
имкониятлар берилади. Мўмин банда қилган гуноҳига каффорат бўлиши учун бирон мусибатга учрайди, 
касб-коридан барака кетади. 
ٍساَّبَع ِنْب ِوَّللا ِدْبَع ْنَع
ُوْنَع ُللها َيِضَر
َؿاَق ُوَّنَأ
:
 َّلاِإ ُّطَه مْاَده يِف ُلاُلُغْلا َرَهَظ يَم
 
 َيِقْلَُ
 َلاَو ُبْعُّرلا ْمِهِباُلُده يِف
 
 يَ َف
 َّلاِإ ُّطَه مْاَده يِف يَنّْزلا
 َلاَو ُتْاََْلا ْمِهيِف َرُدثََ
 
 َّلاِإ َناَزيَِْلاَو َليَيْءَِْلا َمْاَده َصَقَدن
 
 ُقْزّْرلا ْمُهْدنَع َعِطُه
 
.ِإَّطَوَُْلا ِفِ ٌكِلاَم ُهاَوَر
Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Қайси бир қавм орасида 
(ўлжа 
тақсимотидаги)
хиѐнат пайдо бўлса, уларнинг қалбига қўрқув солинади. Қайси бир қавмда зино 
тарқалса, улар орасида ўлим кўпаяди. Агар бирон қавм ўлчовдан, тарозидан уриб қолса, улардан 
ризқ кесилади”
(Молик “Муваттоъ”да ривоят қилган
29
). 
Омонатга хиѐнат қилиш, бузуқ ишларга ружуъ қўйиш жамиятда тартибсизлик келтириб чиқаради, 
турли иллатларни авж олдиради. Қолаверса, қайси жойда ўлчовга бепарво бўлинса: метрдан, литрдан, 
килодан уриб одамлар ҳақи ейилса, ўша ердан қут-барака кўтарилади. Агар тарозида ҳалол бўлинса, Аллоҳ 
касб-корга, тижорат ишларига ривож беради. 
ٍساَّبَع ُنْبا َؿاَق
ُوْنَع ُللها َيِضَر
: