XVII bob
Ertasi kuni Elizabet Uikxem bilan gaplashganla-
rining hammasini Jeynga aytib berdi. Jeyn hayron
bo‘lib qoldi: «Nahotki, mister Darsi mister Bingliga
do‘st bo‘lishga noloyiq bo‘lsa?» Ayni paytda esa bu
95
kelishgan va juda aqlli ko‘ringan yigitning gaplariga
ishonmaslikka ham o‘rin yo‘q edi. Mister Uikxemga
qilingan adolatsizliklar uchun unga achinishga arziy-
di. O‘zining tabiatidan kelib chiqib, Jeyn ikkala yigitga
soya solishi mumkin bo‘lgan hamma narsani tushun-
movchilikka yo‘yib, ularni baravar oqlay boshladi:
– Menimcha, ular ikkalasi ham bizga noma’lum
sabablarga ko‘ra xato qilishgan. Balki ularga dush-
manlik qilmoqchi bo‘lgan ba’zi kimsalar bir-birlari
haqida noto‘g‘ri ma’lumot berishgandir. Ular orasi-
da nimadan nizo chiqqani biz uchun qorong‘i va bu
biz uchun sir bo‘lib qo‘ya qolsin.
– Sen haqsan. Unda, azizam Jeyn, bu ishga
aralashganlar, yomon maqsadli odamlar himoya-
si uchun nima deysan? Bu odamlarni ham oqlash
kerakmasmikin? Axir, biz baribir kimdir to‘g‘risida
yomon o‘ylashimizga to‘g‘ri keladi-ku!
– Mening ustimdan xohlaganingcha kulishing mum-
kin, lekin fikrimni o‘zgartira olmaysan. Lizzi, azizam,
o‘ylab ko‘r, axir bu mister Darsini atrofdagilarga qan
-
chalik yomon ko‘rsatib qo‘yadi. Otasi yaxshi ko‘rgan,
bir umrga ta’minlab qo‘yishga so‘z bergan yigitchaga
nisbatan shunday munosabatda bo‘lish! Ishonish qi-
yin! O‘z obro‘sini o‘ylaydigan birorta odam ham bunday
qi lishga qodir emas. Axir, eng yaqin do‘stlari shunday
yanglishishi mumkinmi? Yo‘q, bo‘lishi mumkin emas!
– Men uchun kecha mister Uikxem aytib bergan
gaplar hammasi yolg‘on deb o‘ylashdan ko‘ra, mis-
ter Bingli do‘st tanlashda yanglishgan degan gap-
ga ishonish osonroq. Mister Uikxem adashmasdan
nomlarni, faktlarni, joylargacha aniq qilib aytib ber
-
di. Mister Darsi agar qo‘lidan kelsa, qani hammasi-
ni rad qilib ko‘rsin-chi! Uikxemning hikoyasida har
bir so‘zdan haqiqat ko‘rinib turgandi.
– Nima deyishni ham bilmaysan – hammasi bi-
ram chalkash va yoqimsizki...
96
– Kechirasan-ku, lekin bu haqda nima deb o‘ylash
menga aniq.
Jeyn uchun esa bitta narsa – agar mister Bingli
rostdan ham yanglishganini bilib qolsa, qanday af
-
suslanishi aniq edi.
Opa-singil o‘rtasidagi bu suhbat butalar o‘sib yotgan
yo‘lkada bo‘lib o‘tayotgan edi. Qizlarning bu yerdaligi-
ga sabab esa uyda ular hozirgina o‘z suhbatlarida tilga
olayotgan kimsalar bor edi. Gap shunda ediki, mister
Bingli va uning singillari Longbornga bu yerdagilar-
ning hammasini yaqin kunlarda seshanba kuni bo‘lib
o‘tadigan uzoq kutilgan balga taklif qilib kelishgan edi.
Ikkala opa-singil, o‘zlarining aytishlaricha, anchadan
beri ko‘rmagan o‘z dugonalarini ko‘rishdan juda mam-
nun edilar va ular biri olib, biri qo‘yib, oxirgi marta
xayrlashganlaridan beri nima ishlar bilan mashg‘ul
bo‘lganini so‘ray ketishdi. Opa-singillar boshqa Ben-
netlarga umuman e’tibor bermaslikka harakat qilish-
di: uy bekasini sezmaganlikka olishdi, Elizabet bilan
esa iloji boricha gaplashmaslikka, kichik qizlarga ham
biror og‘iz so‘z demaslikka harakat qilishdi. Birozdan
so‘ng akalarini hayron qoldirib, shosha-pisha ketishga
hozirlanishdi va o‘sha zahotiyoq jo‘nab qolishdi. Ular
xuddi missis Bennet bilan xayr-xo‘sh qilishdan qocha-
yotgandek harakat qilishardi.
Bennetlar oilasidagi hamma ayollarning fikr-zikri
Nezerfildda uyushtiriladigan balda bo‘lib qoldi. Missis
Bennet bu bal uning kattasi Jeyn sharafiga tashkil
qilinayapti, deb o‘ylar va taklifnoma yuborib qo‘ya qol
-
may, mister Binglining shaxsan o‘zi ularni taklif qi-
lish uchun Longbornga kelganidan juda quvonib ket-
gan edi. Jeyn esa ziyofatda o‘zini ikki dugonasi bilan
birgalikda, mister Bingli tomonidan o‘ziga qilinajak
diqqat-e’tiborni tasavvur qilib, xursand edi. Elizabet
bo‘lsa, o‘zining mister Uikxem bilan raqs tushayot-
ganini tasavvur qilar va shu paytda mister Darsining
97
yuzida Uikxem aytib bergan narsalar isbotini topayot-
gandek bo‘lardi. Ketrin va Lidiya intizorlik bilan ku-
tayotgan xushkayfiyat esa biror-bir aniq kimsa yoki
voqea bilan bog‘liq emasdi. Ularning ikkalasi ham
xuddi Elizabet kabi kechaning yarmini Uikxem bilan
raqs tushib o‘tkazishni mo‘ljallashayotgan bo‘lsa lar-
da, boshqa kavalerlarni ham ko‘zdan qochirishmayot-
gandi. Axir, bal baldek bo‘lishi kerak-ku! Hatto, Meri
ham unga hech qanday e’tirozi yo‘qligini aytdi:
– Agar ertalablari bo‘sh bo‘lsam, menga shuning
o‘zi yetarli. Va agar vaqti-vaqti bilan kechqurun-
gi ko‘ngil ochar o‘tirishlarga boradigan bo‘lsam, bu
men uchun hech ham qiyin emas. Jamiyat hamma
odamlarga huquq berib qo‘yibdi. Men ham goh-goh
shu huquqlardan foydalanib turaman.
Elizabetning kayfiyati zo‘r edi. U oxirgi paytlarda
mister Kollinz bilan iloji boricha kamroq gapla shishga
harakat qilayotgan bo‘lsa-da, bu safar o‘zini to‘xtata
olmay, undan mister Binglining taklifiga qan day qa
-
rashini, uning darajasidagi odamga bunday joylarda
qatnashish mumkinmi yoki yo‘qmi ekanligini so‘ra-
di, biroq javobni eshitib, hayratga tushdi. Emishki,
amakivachchasining bu borada hech qanday gumoni
yo‘q va arxiyepiskop va ledi Ketrin de Byorning ham
man qilmasliklariga imoni komil.
– Hamma uchun hurmatli bo‘lgan inson tomoni-
dan hurmatli insonlar uchun o‘tkazilajak bunday
ziyofat, menimcha, hech qanday yomon niyatni
ko‘zda tutmasa kerak. Men raqsga tushishni yoqtir-
mayman emas, aksincha, ziyofat davomida amaki
-
vachchalarimning har bittasi bilan raqsga tushish
imkoni bo‘ladi, deb umid qilaman. Va fursatdan foy
-
dalanib, azizam miss Elizabet, sizni birinchi raqsga
taklif qilib qo‘yishga ruxs
at bersangiz. Mening bu
taklifimni miss Jeyn to‘g‘ri qabul qiladi va mendan
xafa bo‘lmaydi, deb umid qilaman.
98
Elizabet noto‘g‘ri gapirib qo‘yganini angladi. U o‘zi-
ni birinchi bo‘lib raqsga mister Uikxem taklif qilishi
-
ga ishonchi komil edi. Endi esa buning o‘rniga mister
Kollinz bilan tushishiga to‘g‘ri keladi. U ilgari hech
qachon o‘zining hamma bilan chiqishib keta olishi-
dan bunchalik pand yemagandi. Lekin endi kech edi.
Mister Uikxem va o‘zi uchun baxtli daqiqalar kechroq
bo‘ladi. Mister Kollinzning taklifiga qo‘lidan kelgancha
mulozamat bilan javob qaytardi. Mister Kollinzning
taklifida oddiy xushmuomalalikdan tashqari yana ni
-
madir borligi Elizabetga yoqmadi. Shu paytda xayoliga
birinchi marta, axir aynan u mister Kollinzning Xans-
forddagi xonadoniga beka bo‘lishi mumkin-ku, de
-
gan fikr keldi. Uning bu shubhasi mis ter Kollinzning
unga nisbatan e’tibori ortib borayotganini, Elizabet-
ning o‘tkir aqliga qoyil qolib qilayotgan maqtovlarini
ko‘rgach, ishonchga aylana bordi. Shundan so‘ng Eli-
zabet o‘z chiroyidan xursand bo‘ lish o‘rniga, shunday
bo‘lib qoladigan bo‘lsa, missis Bennetning qanchalar
xursand bo‘lishini eshitib, quvonish o‘rniga, aksin-
cha, sarosimaga tushib qoldi. O‘zining rad javobidan
so‘ng uyda qanday janjal ko‘tarilishini tasavvur qilgan
Elizabet o‘zini go‘yo hech narsa tushunmayotgandek
tutishda davom etdi. Balki mister Kollinz taklif ham
qilmas. Demak, u hali hech narsaga qaror qilmagan
ekan, podadan oldin chang chiqarishning hojati yo‘q.
Agar Nezerfildda bal bo‘lishi, unga qanday tayyorla
-
nish muammolari bo‘lmaganda, kichik miss Bennet-
lar balki o‘zlarini eng baxtsiz deb his qilishgan bo‘li-
shardi, chunki balga taklif qilingan kundan boshlab,
to bal bo‘ladigan kungacha to‘xtamay yomg‘ir yog‘di
va ular Meritonga borishdan mahrum bo‘lishdi.
Na xolalarini, na tanish zobitlarni ko‘rgani bora
olishdi, hatto bal uchun kerak bo‘ladigan arzimas
mayda-chuydalarni ham xizmatkor sotib olib keldi.
Yomg‘ir Elizabetning sabrini ham sinovdan o‘tkazdi,
99
chunki yomg‘ir uning mister Uikxem bilan tanishish-
da davom etishiga xalaqit berishi mumkin edi. Kitti
bilan Lidiya uchun esa juma, shanba, yakshanba va
dushanba kunlarini zo‘rg‘a o‘tkazish seshanba kuni
bo‘ladigan raqslarni kutish bilan sal yengillashdi.
Do'stlaringiz bilan baham: |