183
Beshinchidan
, demokratiya va muxolifat xususida. Ma‟lumki, bizning muxolifat
haqidagi tushunchalarimiz hali-hamon jo„n va sodda. Chunki, biz uchun muxolifat
yangi davrning mahsuli sifatida istiqlol arafasidagina tilimizda paydo bo„ldi. Buning
o„ziga xos omillari bor. Jumladan, qadimda Sharq davlatchiligida adolat
tamoyillarining ustun turganligi, qonun oldida barchaning tengligi, davlat va fuqaro
o„rtasidagi munosabatlarning nihoyatda sodda, ayni paytda samimiy tizimi mavjudligi
butun jamiyatda har tomonlama barqarorlikka asos bo„lgan. Qolaversa, muxolifat
tushunchasi umuman jahon davlatchiligi tajribasida ham XX asr «ixtirosi» sifatida
demokratik jarayonlarning tobora chuqurlashishi sharoitida vujudga kelgan hodisadir.
Muxolifat mavjud siyosiy kuchlarni taroziga solib turadigan, jamiyat taraqqiyoti
muvozanatini saqlab turadigan, uning ravnaqi yangidan-yangi tamoyillarini ishlab
chiqishga da‟vat etadigan ijobiy voqelik. Biroq, biz ana shu voqelikning haqiqiy
mazmunini kashf etolganimiz yo„q.
Ochig„ini aytganda bizda hozirgacha muxolifat bo„lmagan va hozircha yo„q. 1980-
yillarning oxiri va 90-yillarning boshlarida demokratiya o„yinlari avj olgan paytda bir
guruh kishilar o„zlarini turli tomonga urishdi. Ularning ayrimlari shon-shuhrat va
amalga intilish orzu-istagida bo„lsa, bir qismi yuqori partiyaviy kurslarda ishlab,
uning imtiyozlaridan foydalangan va keyinchalik ana shu imkoniyatlardan quruq
qolib, oldingi kiborona hayotini qo„msab qolgan kishilar edi. Ularga ergashganlar esa
hayotdan norozi bo„lgan, turmushda o„z o„rnini topolmagan, jamiyatga nimadir
berishdan ko„ra undan ko„proq narsa olishga ishtiyoqmand bo„lganlardir. Umuman
olganda muxolifat deb atalgan bu guruhlarni muxolifatchilar emas, balki hayotdan
norozilar, deb atash mumkin. Bundaylar esa, taassufki, har qanday sharoitda, har
qanday jamiyatda va hatto eng rivojlangan mamlakatlarda ham mavjud. Bu tabiiy
hodisa. Chunki, mavjud siyosat, tartib-qoidalar, qonunlar qaysidir jihati bilan
cheklangan bo„ladi. Ular aholi barcha tabaqasining talab-ehtiyojlarini to„la qamrab
ololmaydi. Qisqa qilib aytganda, tartib-intizomning chegarasi bor, ehtiyojlar esa
nihoyasizdir. Ana shu holatning o„zi qonunlarni doimo takomillashtirib,
qo„shimchalar bilan boyitib borishni taqozo etadi. Demak, hech qachon mukammal
demokratik hayot mavjud bo„lmaydi. U doim fuqarolar talabi, hayot ehtiyoji va
yangidan-yangi ijtimoiy-siyosiy jarayonlar ta‟sirida o„zgarib, rivojlanib, boyib
boraveradi.
Prezident
I.Karimov
muxolifat
tushunchasi
xususida
gapirar
ekan,
Do'stlaringiz bilan baham: