Fanidan barcha bakalavriat ta’lim yo

cho’mila boshlashdi. Suv bo’yiga bir payt besh ulfat to’rva-xaltalarini ko’tarib, bir 
maza qiladigan bo’ldik, deb kelib qoladilar. Odatda, suvni sevadigan bolalar yanada 
maroqli cho’milish yo’llarini izlab topishadi, katta-katta ёg’och doiralar (disk) ustiga 
5-6 tadan. bola chiqib olib, «ko’l» bo’ylab suzib yurishar edi. Buni ko’rgan haligi 
besh ulfat darxol doiralardan birini bolalardan iltimos qilib olishadi.
Beshovlon bir bo’lib doiraga chiqib o’tiradilar. Yigitlardan faqat biri suzishni 
bilmas edi. Ular juda hursand, o’zlarini bamisoli daryoda-qayiqda ketayotgandek his 
qilishardi. Suvda cho’milib yurgan bolalardan birining sho’xligi tutib, sekin-asta 
suzib keladi-yu, ular o’tirgan «qayiqni» ag’darib yuboradi. Ular baravariga so’vga 
tushib ketadilar. Shunda yigitlardan biri suzishni bilmaydigan do’stini eslab qoladi 
va zudlik bilan u tomonga suzib borib, qo’rquvdan talvasaga tushayotgan og’aynisini 
suvdan olib chiqadi. Yaxshiyamki bu yigitning suzishni bilmasligidan bir kishi bo’lsa 
ham xabardor ekan, aks xolda ko’ngilsiz xodisa ro’y berishi mumkin edi. 
Qutqaruvchi yigit tajribali suzuvchi bo’lgani tufayli suvda oqilona harakat qilib, dam 
do’stiga, dam o’ziga nafas olishga imkon yaratadi. 
Hullas, cho’kayotgan odamni qutqarish, unga yordam berish yoki suv tubidan 
cho’kkan odamni olib chiqish o’ziga xos usul va amallarga ega. Suzishni biladigan, 
ayniqsa, sportchi suzuvchilar har qanday vaziyatda ham yordamga shay bo’lishlari 
lozim. 
Suvdan qutqarib chiqilgan odamning ahvoli odatda, har xil bo’ladi. Ba’zilari 
yengil sal og’iz-burniga suv kirgan, biroz yo’talib, o’qchib, qusib, keyin tuzalib 
ketadi. Boshqa birlari og’irroq-o’pkaga suv kirgan, nafas olishi qiyinlashib qolgan, 
afti-angori ko’karib ketgan bo’ladi. Bundayyaarni albatta, tezlik bilan vrach