Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг муборак 101 дуолари

88
Шарҳ:
Имом Термизий ривоят қилган ҳадиси шарифга 
кўра, Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) умр­
ларининг сўнгги дамларида қўлларини бир идишда
-
ги сув ичига солдилар ва нам қўлларини муборак юз
-
ларига суриб: «Аллоҳумма аъинний ъала ғамаротил 
мавти ва сакаротил мавти», дедилар. 
Ўлим вақтидаги азоб мўмин учун гуноҳларининг 
афви ва даражотининг кўтарилишига василадир. У 
кимсанинг фоний ҳаётдаги сўнгги имтиҳонидир. Бу 
азоб Аллоҳ таолога гуноҳсиз етишиш йўлини очади. 
Қандай бахтиёр кимсаларки, ҳаётнинг сўнгги дамла
-
рида Унинг ризосини топиб ўладилар. Ўлимнинг азоб 
ва қийинчиликларига қарши Аллоҳдан ёрдам тилаш, 
Унинг лутфига сиғиниш буюк шифодир. Кўпгина ки
-
шилар шифони табибда, деб ўйлаб ҳақиқий шифо
-
нинг Аллоҳдан эканини унутадилар. Бу ҳадиси ша
-
рифдан кўриниб турибдики, Расулуллоҳ (соллаллоҳу 
алайҳи ва саллам) ҳаётларининг сўнгги дамларида 
ҳам ҳар доимгидек Аллоҳга сиғиниб, Ундан ёрдам 
талаб қилганлар. Бутун умрларини Аллоҳга бахш эт
-
ган Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) доимо 
Ундан ёрдам сўраганлар, Унинг ризоси учун яшаган 
ва Унинг соғинчи билан охиратга риҳлат қилганлар.
58. Дастурхон дуоси
ِّ
نِم ٍلو َح ِير َغ ْنِم ِهي ِنَقَزَرَو ا َذ َه ِنَمَع
ْطأ ي ِذَّلا ِلله ُدْمَ ْلا
ٍة َّوُق َلَو
Алҳамдулиллаҳиллази атъамани ҳаза варо­
за қо ниҳи мин ғайри ҳавлин минний вала қув­
ватин.

---

Пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг муборак 101 дуолари
89
Маъноси: 
«Мени едирган, қувват ва қудратим бўлмаган 
ҳолда менга ризқимни берган Аллоҳга ҳамд бўл­
син».
Шарҳ:
Абу Довуд ва Термизийдан нақл қилинган ҳадис­
ларга кўра, Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) 
овқатдан сўнг: «Алҳамдулиллаҳиллази атъамани 
ҳаза варозақониҳи мин ғойри ҳавлин минний вала 
қувватин», деб дуо қилганлар ва овқатланганларидан 
сўнг шу дуони ўқиган кишининг ўтган гуноҳларини 
Аллоҳ таоло афв этишини билдирганлар. Чунки ризқ­
да инсон воситадир. Ризқни берган ҳақиқий Раз зоқ 
Аллоҳдир. Инсон туғилиши билан самода умр эшиги 
билан ризқ эшиги очилади, инсон ўлиши билан бу 
икки эшик ҳам ёпилади. Банда ризқи бўлган сувни 
ернинг тагидан бўлса ҳам, топиб ичади, ейиши керак 
бўлган мева ернинг қаерида бўлса ҳам, ейди. У ризқ 
барибир топилади. Инсон ризқни тўплашда восита, 
холос. Ризқ хусусида қувват ва қудрат Аллоҳники­
дир. Унинг қувват ва қудрати билан ризқ келади. Биз 
ҳам Ундан келган ризқни еймиз, ичамиз. Аллоҳнинг 
ҳақиқий Раззоқ эканини билган, Унга дуо қилган ва 
Унга ҳамд айтган кишининг ўтмиш гуноҳлари шу 
тарзда кечирилишини Расулуллоҳ (соллаллоҳу алай­
ҳи ва саллам) бизга баён қилганлар.