Microsoft Word shamoli muhammadiy ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

66

 

296. Navfal ibn Iyos dedilar: Abdurahmon ibn Avf bizlarga hamnishin edilar. Va 

nihoyatda yaxshi bir hamnishin edilar. Bir kun bizlar bilan barobar bir yerdan qaytdilar 

va o‘zlarining uylariga bizni olib bordilar. Borgan zamonlari g‘usl qildilar. Keyin 

qoshimizga chiqdilar. Huzurlariga katta bir taboqda go‘sht va non keltirildi. Abdurahmon 

ibn Avf uni ko‘rib yig‘ladilar. Men so‘radim: Nima uchun yig‘layapsiz? Abdurahmon 

dedilar: Janobi Rasuli akram sollallohu alayhi vasallam dunyodan rihlat qildilar. Va 

hayotlarining oxirigacha na o‘zlari va na xonadonlari arpa unidan bo‘lgan nonning 

o‘zidan qorinlari to‘ymaydi. Mening xayolim shuki, Janobdan keyin bizlarning bu nadar 

ne’matlarga g‘arq bo‘lishimiz bizlar uchun yaxshi bo‘lmasa kerak.  

 

297. Muhammad ibn Sayrin raximahulloh dedilar: Bir kuni bizlar Abu Hurayra roziyallohu 

anhuning xuzurlarida o‘tirgan edik. Badanlarida ikki adad qizil rangli liboslari bor edi. 

Ulardan biriga burunlarini tozaladilar, keyin dedilar: ajab-ajab bu kun Abu Hurayra 

kanap libosga burnini tozalar. Men bir kuni o‘zimni shunday holda ko‘rganmanki, 

Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning minbarlari bilan Oisha roziyallohu anho 

hujralarining o‘rtasida bexush bo‘lib yiqilib yotar edim. O’tkinchi odam kelib, oyog‘ini 

bo‘ynimga qo‘yar edi. Va gumon qilar ediki, men jinni bo‘lgan bo‘lsam, holbuki, men 

jinni emas edim. Ochlikkina meni shu holga solib qo‘ygan edi (Arablar bexush odam 

hushiga kelsin deb, buyniga oyoqlarini qo‘yadi). 

 

298. Molik bin Danbor roziyallohu anhu dedilar: Janobi Rasululloh sollallohu alayhi 

vasallam xech bir vaqt nonga va go‘shtsa ham muborak qorinlari to‘ygan emas. Magar, 

muborak xonalariga mexmon kelib qolsa, u xolda mexmonlarga yedirmak uchun va 

ularga iltifotlar qilib tuyulsa, mumkin edi.