С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

ҳақингиз, бундан бошқа ундан яна бйр фаранг рўмол билан бир
жуфт кавуш ҳам олиб бераман. Сиз бир иш қилингки, Одина
Арбоб Камол қуллигидан қутулсин,— деди.
— Бу иш жуда қийин. Х,а, шундай бўлса ҳам сснинг «хотиринг
учун» бир уриниб кўраман. Лекин ўз ваъдангнинг устида маҳкам
турмоғинг керак. Агар ваъдага хилофлик қилсанг, Одина қаторида
сен ҳам банди бўлажаксан,— деб ноиб сўз бериб, сўз олмоқчи
бўлди.
Сангин:
— Худо бир — гап бир,— деб ноибни ишонтирди.
Ноиб дарров Одина тилндан даъф маҳзари ёзди, бу маҳзар
бўнича Одина Арбоб Камол қўлидаги Ойшабиби тилидан васийлик
сифати бйлан берилган хатни талбис (подлог), деб даъво қилади
ва ўзи Арбобдан уч йиллик хизмат ҳақи талаб қилади. Бундан
бошқа Арбоб Камолга талбискорлиги учун қаттиқ жазо бермоқни
«шаръи шариф» ҳокимидан сўрайди.
Ноиб даъф маҳзарини ёзиб, жамоат олдида ўқиб, ҳаммани
ҳайратда қолдиргандан кейин деди:
— Эндй ши бошқа тус олди, мен Одина билан бирга Арбобни
ҳам қозихонага олиб борсам керак. Буларнинг ораларида жаноб
шариатпаноҳ қозийи исломнинг ўзлари ҳукм қилсинлар, ҳам Ар-
боб Камолнинг талбискорлиги тафтиш этилсин.
Арбоб Камол ва катталар ўз ишларининг бузилганини кўриб,
ўзаро кенгашиб шу қарорга келдиларки, Одина билан Арбоб Камол
ярашиб, ҳар бири ўз даъвосидан мажжанон ўтсин, ноибнинг хизма-
тонасини ва қозининг муҳронасини ҳар иккаласи баравар тўласнн.
IIIу қарор бўйича Арбобдан бир қўй олиб, ноибга тортиқ қил-
дилар.
45
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Ноиб:
— Йўқ, бўлмайди, бу ишни қозийи исломнинг ўзлари очмоқла-
ри керак,— деб бир неча қатла рад қилгандан кейин имом ва