С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

кийимини лоларанг қилгандн. Бошига урилган қилич зарбидан
у ҳам ерга йиқилди, босмачилар ун!гнг ерда ётган мурдасннп
ҳамон ўққа тутар эдилар. Рўзимуроднинг бадани галвир каби
нлма-тешик бўлгандан сўнггина босмачилар уни ўз ҳолига
қўйиб, нимжон қолган ҳамма мудофаачиларнинг баданини ҳам
тўрдек тешиб ташладилар.
213
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

* * *
Вақтинча ғалаба қозоиган босмачилар бу зафардан маст-
аласт бўлдилар: ҳимоясиз қолган қишлоққа ёпирилиб ҳужум
қилдилар. Қишлоқдаги жонли ва жонсиз молларни таладилар,
жангда қатнаша олмай, уйда қолган қарияларни, хотин-халаж-
ларни, беморлар ва болаларни қишлоқдан ҳайдаб чиқиб, бир май-
донга тўплаб, уларга қоровул қўйдилар-да, кимсасиз, мол-мулксиз
қолган қишлоққа ўт қўйдилар. Бу шундай бир ваҳшиёна зулм
бўлдики, ёнғин алангаси мазлум халқ оҳ-фиғонининг дуди билан
қўшилиб, фалакка кўтарилди.
Ниҳоят, тннчиган босмачилар асирларга ёпишдилар: чиройли
хотин-қизларни 
бир чеккага ажратиб қўйдилар; 
қариялар,
камгшрлар ва ўзларига керак бўлмаган аёлларни жарликка
тушириб, отиб ташладилар. Баъзиларни тирик эчкндек бирма-бир
улоқ чопиш учун тепа олднга ҳайдаб бордилар.
Босмачилар улоқ чопишни энди бошлаб, бир одамни торт-торт
қилаётганда узоқдан бир тўда. отлиқ кўриндн. Босмачилар
отлиқларни ўз одамлари фаҳмлаб, уларга ўз галабаларини
намойиш қилиш мақсадида «улоқ чопишни» завқ-шавқ билан
давом эттиравердилар.
Улар ни.мжон асир тепасига отда тўпланиб, бири оёғидан,
бошқаси қўлидан, учинчиси бўйнидан, тўртинчиси белидан ушлаб,
ҳар бири ўзига тортар, четроқда қолганлар эса отларига қамчи