С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

лабида, Одина каравотига яқин бир ерда оёгини осилтириб ўтириб
Шоҳмирзадан бир чойнак кўк чой сўради.
Бу кишининг афти башараси тог тожигига ўхшаса ҳам, боши-
даги узун қўзи терисидан кавказча телпаги, эгнидаги Бухоро
сарбозлари кийимига ўхшаган йиртиқ кулучаси, оёғидаги қизил
мешдан тикилган кенг ва йиртиқ шалвари, баланд пошнали эски
уфайка этиги тоғ тожиклари кийнмига ўхшамас эди.
1 Б ў с т о н л и М и р з а — Азим сомипнинг «Тўҳфаи шоҳий» деган кнтоби-
Д а н .
2 Колесов воқеасидан кейин амир ҳамма бандиларни аскар қилиб, тахтни 
ўшалар қўли билан сақламақчи бўлган эди. Кўҳистон зиндонларидаги бандилар 
ҳам шу мақсад билан Бухорога узатилган эди. (А.)
75
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Шундай бўлса ҳам Шоҳ.мирза бу одамни тожпк гумон қнлди,
чункн у одамшшг чой буюргандагн иккн калима ўзбекча сўзи,
худди тог тожнкларининг ўзбекча сўзлаганларидек хатоли бўлиб,
унинг афти башарасига мос келар эди.
Шоҳмирза ўз гумонининг тўгри ё нотўғрилигини синамоқчи
бўлиб. у одам билан Одина орасида ўлтирнб, олиб келтирган
чойинп ўзи қуя бошлади. Аввал бир ппёла қупиб ўзи ичди, кейин
пиёлани яримдан ортиқроқ қупиб у одамга узатди.
— Меҳмон! Сўрамоқ айб эмас. сен қаердан бўласан?— деди.
— Қаратегиндан.
Нотаниш одам томонидан берилган бу жавоб Шоҳмнрзага ўзи
қилган тахминдан ортиқ бир нарсани англатган бўлмаса ҳам,
хаёлга ботиб ётган Одинани сескантирди ва бирдан бошини
ёстиқдан кўтариб, тирсагига суяниб, у одамга тез-тез бир-икки
қаради: кўзига таниш кўринди. Аммо қаерда ва қачон кўрганини
эслаёлмади! Эспни бошига тўнлаб бу одам тўгрисида тузукроқ
ўйламоқчи бўлса ҳам, орқада келгап «Қоратегин» сўзи унинг