S. Ashirboev, I. Azimov O’zbek tilining tarixiy grammatikasi

qoychыnың
iti (Tafsir). 
Elchiniң
shahdlыq zahrы shi:shәsi... (Xamsa).
Bu 
qo’shimcha XV asrgacha bo’lgan yodnomalarda tarkibida lablanmagan unlilar 
bo’lmagan negizlarga qo’shilgan. Keyingi davrda esa har qanday negizga 
qo’shilgan. 
-nuң \\-nүң. 
Qaratqich kelishigining bu varianti oxirgi bo’g’inda lablangan 
unlilar qatnashgan negizlarga qo’shiladi: 
Rasulnuң
 sөzi (Tafsir). 
Xarunnuң
 aqlы 
(QR).
Kөzүңnүң 
allыda nargis kelib qatыg’ kөzlүg...(Xamsa). 
Bu qo’shimchaning 
yuqoridagi negizlarga qo’shilishi XV-XVI asrlargacha davom etgan. SHuningdek, 
bu qonuniyatdan chekinish hollari ham uchraydi:
 
Kөzniң
niyati (Atoiy), 
xalqnuң
 
ranji (Tafsir). 
-ың \\-iң \\-үң. 
Qadimgi turkiy tilda undosh bilan tugagan negizlarga 
qo’shiladigan bu qo’shimchalar eski o’zbek tilida ham uchraydi.Lekin uning 
qo’llanishi ayrim so’z shakllarigagina xosdir. Bu davr yodnomalaridan mazkur 
qo’shimcha faqat «Tafsir»da ancha keng qo’llangandir: 
ul