turkumlashning yagona aniq bir qoidasi hozirgacha ishlab chiqilmagan. Mavjud
qo’lyozma manbalar fihristi bir qismi asarlar tili nuqtai nazaridan kelib chiqib
qo’lyozmalari yirik sharqshunos Charlz Riyo tomonidan ularning qaysi tilda
yozilganiga qarab, arab, fors va turkiy tildagi qo’lyozmalarni alohida, alohida
tavsifga olib fihrist tuzgan. Fransiya poytaxti Parijdagi Milliy kutubxonadagi
saqlanayotgan sharq qo’lyozmalari haqida Edgar Bloshe ham shu tartibda katalog
xazinasidagi qo’yozmalar birinchi bor saqlanayotgan tashkilot “O’zbekiston Fanlar
Akademiyasi Sharq qo’lyozmalari majmuasi” nomi ostida turli tildagi va turli
mavzudagi asarlar tavsifga olinib, ularning o’n bir jildda nashr etilgan. Hozir
17
qo’lyozmalarni qaysi fan sohasiga oidligiga qarab tavsifga olish boshlab
yuborilgan mana shunday kataloglar chop etilmoqda.
Ba’zi manbashunoslar qo’lyozmalarni mazmuniga qarab, asarda qaysi
masala bayon etilganiga qarab, turkumlashni lozim topsalar, ularning boshqa bir
guruhi asarning kelib chiqishiga, ya’ni qayerda va qachon yozilganligiga qarab
turkumlashni ma’qul ko’radilar.
Yana bir guruh olimlar esa ularni rasmiy hujjatlar, tarixiy, geo-kosmografik
va biografik asarlar kabi turlarga bo’lib o’rganishni tavsiya qiladilar. Manbalarni
avtograf – ya’ni muallifning o’z qo’li bilan ekanligiga qarab yoki ko’chirilgan
nusxa ekanligigi qarab turkumlash hollari ham uchraydi.
Hozirgi paytda tarixchi manbashunoslar manbalar ustida ishlashning faqat
bittasiga, ya’ni ularning turlariga qarab tadqiq etishni maqsadga muvofiq deb
hisoblaydilar. Chunki boshqa tadqiqot yo’llari yozma manbani chuqur va atroflicha
o’rganish hamda tahlil qilish vazifalariga to’la javob bera olmaydi.
Birinchidan, tarixiy manbalar ichida faqat bir masala – ijtimoiy-iqtisodiy,
siyosiy, madaniy va boshqaga butunlay bag’ishlangan asar deyarli yo’q yoki juda
kam.
Til bo’yicha manbalarni o’rganish yomon emas, lekin biror mavzuga oid
manbalarni o’rganganda, faqat bir yoki ikki tilda yaratilgan asarlar bilan
chegaralanish tadqiqot ilmiy qiymatini pasaytiradi.
Mana shularni inobatga olganda, tarixiy manbalarni turlariga va qaysi davr
voqealarini aks ettirganligiga qarab turkumlash maqsadga muvofiqdir. Avvalgi
paytlarda talaygina markaziy oliy o’quv yurtlarida o’qitilgan “SSR tarixi
manbashunosligi” va “O’rta asrlar tarixi manbashunosligi” darsliklari mana shu
qoidaga asoslangan.
B.A.Ahmedov “O’zbekiston tarixi (o’rta asrlar) manbalari”ni (yozma
manbalarni) quyidagi uch turga bo’lib o’rganishni tavsiya qilgan: 1) Ashyoviy
manbalar, ya’ni arxeologik qazishlar natijasida topilgan ashyolar; 2) rasmiy
hujjatlar; 3) tarixiy, geo-kosmografik hamda biografik asarlar
1
. Ushbu turkumda
1
Axmedov B. O`zbekiston xalqlari tarixi manbalari. T., 1991.27 – bet.
18
qayd etilgan arxeologik yoki ashyoviy manbalar, ya’ni qadimda ajdodlarimiz
turmush tarzi va ijtimoiy faoliyatini o’rganish uchun asosiy manba bo’lib xizmat
qiluvchi manbalar asosan arxeologiya fani tomonidan o’rganiladi va biz uchun
qo’shimcha yoki yordamchi dalil sifatida tadqiqotlarga jalb etilishi mumkin.
Bizning fikrimizcha, O’zbekiston tarixi yozma manbalarini asasan ikki turga
bo’lib o’rganish ma’qul ko’rinadi.
Do'stlaringiz bilan baham: