Payg‘ambar janobimiz mujda berdilarki, «Kishi
sevgan kishisi bilan birga bo‘lgaydir!»
Biz, go‘zallikka to‘lg‘un, ichimizda ko‘p turli go‘zalliklar, tashimizda ko‘p turli go‘zalliklar
bo‘lgan bir jamoatmiz; jamiyat sifatida, musulmonlar sifatida, ahli tasavvuf sifatida
shundoqmi! Boshqa millatlarga nisbatan maqtanish uchun emas, rostini aytayotirmanki,
shundoq bir madaniyat, go‘zal axloq namunasimiz... Bizning ko‘chamizda, yoshi ulug‘,
oq soqolli amakilar, tog‘alar, bobolar chorsuga – bozorga o‘tishar edi. Bellarida belbog‘,
belbog‘larida mundoq pichoqlari taqilgan, olma-nok kessalar, uni qinidan sug‘urib,
olishardi. Sallali edilar, ammo sallalarining chetida rayhon bo‘lar edi, chinnigul bo‘lar edi.
Bir madaniyat, did bor edi. To‘liq go‘zallik shartiga rioya qilsak, diqqat etsak, shundan
ham bir muhabbatlashuv, muhabbatning ortishi yuzaga keladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |