Klassik determinizm maqsad tushunchasidan voz kechdi va bu hol inson xulq-
atvori haqidagi fanlarda oqilona maqsadni belgilashni saqlab qolmoqchi bo‘lgan
nazariyachilarni sarosimaga solib qo‘ydi. Ijtimoiy nazariyadan ikki yo‘ldan birini:
yo ilmiylikning sinonimi sanalgan determinizmni, yo insoniylik va ijtimoiylikning
ajralmas jihati sanalgan maqsadni belgilashni tanlash talab etildi. Determinizm
muhandislik-texnikaviy
yondashuv
doirasida
qo‘llaniladigan
nazariy
mavhumlashtirishning pirovard natijasi hisoblanadi. Ammo loyiha darajasida
maqsadli belgilash aynan texnika doirasida amal qiladi. Biroq loyiha amaldagi
sabablarni nazarda tutadi, xolos, maqsadni belgilash esa ob’ektiv dunyodan chiqarib
tashlanadi. Sub’ekt dunyosi va ob’ekt dunyosini birlashtirish kauzallik va maqsadni
belgilashni biriktirish imkoniyatini beradi. Ammo bunday birlashtirish oqibatida
«pozitiv fanlar»ning vakillari faxrlanib gapirgan afzalliklarning barchasi boy
beriladi.
Sababning hozirgi talqini nazariy-tahliliy fikrlashning tadrijiy rivojlanishi
natijasida shakllangan. Antik falsafada u yoki bu jarayonning yuz berish
xususiyatlariga ta’sir etuvchi omillar sabablar deb atalgan bo‘lsa, Yangi davrda,
barcha omillar ichki va tashqiga ajratilganidan so‘ng, sabablar qatoriga tashqi
omillargina kiritilgan.
Inson samarali o‘zaro aloqa qilishga intiladi, u yuz berayotgan voqealar va
jarayonlarning mazmunini hamda o‘z harakatlarining ehtimol tutilgan oqibatlarini
to‘g‘ri tushunishni istaydi. Bunda uning muayyan darajada samarali harakatlari
boshlang‘ich shartlar bilan belgilanadi. Ammo inson o‘z harakatlarida hech qachon
to‘liq
bo‘lmaydigan
bilimlarga,
shuningdek
doim
ham
puxta
o‘zlashtirilavermaydigan ko‘nikmalarga tayangani bois, harakat sxemadan og‘ishi
ham mumkin. Harakatlarning rang-barangligi bilimlar va ko‘nikmalar to‘g‘ri sintez
qilinmaganligi bilan belgilanishi ham mumkin. Ayni shu sababli ijtimoiy dunyo shu
darajada rang-barang bo‘lib tuyuladiki, hatto xaos sezgisi yaratiladi va
determinizmni indeterminizm bilan almashtirish istagi paydo bo‘ladi. Aslini
olganda, institutsional determinizmga muvofiq, ijtimoiy voqelik determinizm
prinsipi amal qiluvchi umumiy darajadagi munosabatlar va harakatlarnigina o‘z
ichiga oladi, xususiy darajada esa fizik, biologik, psixologik, madaniy, diniy va
boshqa xil omillarning murakkab birikmasi hukmronlik qiladi. Ayrim o‘zaro
aloqalarning xususiyatlari ayni shu omillar birikmasi bilan belgilanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: