pensiya - ish haqining zaxiralanuvchi qismi bo‘lib, sug‘urtalangan xodimga uning pensiyaga
chiqish oldidagi daromadiga monand moddiy ta’minotga ega bo‘lishni kafolatlaydi.
Pnsiya ta’minotining rivojlanishi jarayonida har ikkala maqsad uyg‘unlashib ketdi,
universal pensiya tizimlari sug‘urtaviy tizimlar bilan to‘ldirildi, sug‘urtaviy tizimlar esa minimal
kafolatlarni o‘z ichiga ola boshladi. Shunday qilib, pensiyalarning ikkiyoqlama tabiati nafaqat
umumqabul qilindi, balki deyarli barcha rivojlangan pensiya tizimlarining shakllanishiga asos
bo‘lib xizmat qildi.
Pensiyalarning ikkiyoqlama xarakteri shunda namoyon bo‘ladiki, birinchidan, pensiya
kambag‘allikdan himoyalab, pensiya daromadining minimal darajasini kafolatlasa, ikkinchi
tomondan, ma’lum belgilangan sug‘urta holatlari yuzaga kelganda ish haqining o‘rnini bosadi,
ya’ni yo‘qotilgan daromadni yoki uning ko‘p qismini kompensatsiyalaydi.
Aksariyat pensiya tizimlarining asosini, ularning institutsional tuzilishi yoki
qo‘llaniladigan moliyaviy mexanizmlaridan qat’iy nazar, ijtimoiy pensiya sug‘urtasi
tamoyillariga qurilgan pensiya dasturlari tashkil qiladi.
O‘zining ijtimoiy mazmun-mohiyatiga ko‘ra, pensiya sug‘urtasi mehnatkashlar
tomonidan yakka va jamoaviy tarzda o‘z joriy daromadlarining bir qismini boshqarish va
nazoratning sug‘urtaviy va davlat mexanizmlari (qonuniy, tashkiliy va moliyaviy) yordamida
zaxiralashdan iborat.
Kelgusidagi sug‘urtaviy pensiyaning miqdori qator omillarga bog‘liq ekanligini alohida
ta’kidlash lozim, bular:
-
sug‘urta stajining davomiyligi;
-
sug‘urtalanadigan
ish haqining miqdori;
-
sug‘urta tarifining katta-kichikligi;
-
kelgusidagi to‘lovlar davrining davomiyligi.
Shuning uchun pensiya sug‘urtasining moliyaviy mexanizmini ishlab chiqishda shunday
hisob-kitoblar tizimi qo‘llaniladiki, ular sug‘urtalangan va pensiyaga chiqayotgan fuqaro
guruhlari oldida yuzaga kelgan majburiyatlarni kelgusidagi to‘lovlar davri mobaynida muntazam
ravishda bajarish (pensiyalarni to‘lab borish) uchun etarli bo‘lishini ta’minlashi kerak. Bu
vazifani bajarish ancha qiyin ekanligini e’tirof etish lozim, chunki u oldindan aniqlash qiyin
bo‘lgan qator omillarga bog‘liq: sug‘urta badallarini to‘lab borish (30-50 yil) va pensiya olish
(20-30 yil) davrlarining davomiyligi, bu davrda mehnat haqi va inflyatsiya darajasida jiddiy
o‘zgarishlar sodir bo‘lishi, pensionerlar va ishlovchilarning ham absolyut miqdori, ham bir-
biriga nisbatlari sezilarli o‘zgarishi mumkin.
Do'stlaringiz bilan baham: