Маданиятшунослик фани предмети, методологик асослари ва баркамол авлодни шакллантиришдаги ахамияти

Klassitsizm 
erkinlik,  ixchamlik, 
akllilikni  talab  etgan.  Bu  uslubda  simmetriya,  chiziklar  barobarligi  asosiy 
o‘rinni  egallaydi.  Masalan  Parij  janubi-Garbida,  undan  23  km  uzoklikda 
joylashgan Versal kasri va uning saroylarini Xindistonning Tojmaxali kiyosan 
solishtirish  mumkin.  Garchand  xar  ikkala  xashamatli  binolar  SHark  va 
Garbning  o‘ziga  xos  sivilizatsiyasiga  mansub  bo‘lsada,  ular  boburiylar  va 
burbonlar sulolalari davrining noyob san’at va me’morchilik asarlaridir. Versal 
saroylarining  mutanosib  ustunlari,  peshayvonlari  o‘z  to‘gri  chiziklari  bilan 
kadimgi Rim klassik uslubidagi binolarni eslatadi. Bu binolar me’morchilikda 
dvoryanlar  klassitsizmiga  misol  bo‘la  oladi.  Bu  uslub  Fransiyada  ancha 
vaktgacha  saklanib  koldi.  Undan  Angliyada  xam  keng  foydalanildi  (masalan, 
Londondagi avliyo Pavel sobori).
 
XVII-XVIII  asrning  birinchi  yarmida  Evropaning  bir  kator  mamlakatlarida, 
ayniksa  Gollandiya,  Germaniya  va  Polshada  boshkacha  uslub  tarkib  topdi.  U 
erlarda  juda  ko‘p  gumbazlari  va  karnizlari,  ortikcha  xashamlari,  tokcha  va 
buyumlari,  xaykal  bezaklari  bilan  ajralib  turuvchi  dabdabali  memorchilik 
namunalari-saroylar va cherkovlar kurildi. Bu arxitektura uslubi barokko nomi 
bilan mashxurdir.
 
Barokko
  uslubb  XVI  asrning  oxirida  Italiyada  vujudga  keldi.  U  "Galati, 
garoyib,  ajoyib"  ma’nosini  anglatadi.  Bu  uslub  zamirida  sabrlilik,  dinamizm, 
yukori emotsionallik va ulugvorlik ko‘rinishlari aks etadi.
 
Nemis  knyazlarining  ko‘pgina  saroylari  va  kasrlari,  soborlar  va  monastirlar 
barokko  uslubida  kurilgan.  Polsha,  Ukraina  va  Rossiyada  xam  barokko 
me’morchiligi  o‘ziga  xos  belgilari  bilan  aloxida  nafosat  va  go‘zallik  kashf 
etadi. Masalan, Venadagi katta darvoza, SHenburun saroyi va boshkalar shular 
jumlasidandir.
 
Sanoat  to‘ntarishi  san’atning  barcha  turlariga,  shu  jumladan,  me’morchilikka 
xam o‘z ta’sirini ko‘rsatmay xolmadi. XIX asrning o‘rtalaridan boshlab fabrika 
ishlab chixarishi va katta shaxarlarning rivojlanishi bilan boglik xolda ularning 
kurilishi  yangi  materiallardan,  ayniksa  temir  va  po‘latdan  foydalanila 
boshlandi.  YAngi  tipdagi  inshootlar-vokzallar,  temir  ko‘priklar,  birja  va 
banklar,  yirik  magazinlar,  ko‘rgazma  binolari,  uy-joy  binolari,  yangi  teatrlar, 
muzeylar, kutubxonalar paydo bo‘ldi.
 
XIX  asr  o‘rtalarida  Fransiyada