Abdulla avloniy pandlar, hikoyalar, kitobidan

AHMAD ILA OTASI 

 

 

Bir  kishining  Ahmad  ismlik  o'g'li  bor  edi.  Ahmad  bir  kun  maktabdan 

kelurida bir bola birla urushub, bir musht urub, boshini yorub qo'ydi. Ul bola kelub 

Ahmadning ota-siga arz qildi. Otasi Ahmadni chaqirub, mahkam iki qulog'ini(ng) 

burab:  «Ey  o'g'lum,  man  ham  yosh  vaqtimda  sanga  o'xshash  mushtzo'r  edim, 

changolimga tushgon kishini amon qo'ymas edim. Ittifoqo, bir kun o'zim ham  bir 

mushtzo'rning  qo'liga  tushub  qoldim,  chunonam  adabimni  berdiki,  ikinchi 

o'zimdan kuchsizlarga aslo mushtzo'rlik qilmaydurgon bo'ldim», - dedi. Hissa: 

 

 

 

Ulug'larni adab saqlab, qil izzat,  

 

 

Kichiklarga muruwat qil, muruvvat,  

 

 

O'quvni yoqasini qo'yma zinhor,  

 

 

Kuching yetsa, qalamning boshini yor.