Yaponiyaning o’ziga xos xususiyatidir. Davlat tashqi iqtisodiy faoliyatining deyarli
barcha yo’nalishlarini o’ziga qamrab olgan va uni tartibga solib turadi, ichki va
tashqi axvolni taxlil qilishdan boshlab, tashqi iqtisodiy startegiyani ishlab chiqish,
- 28 -
geografik va tarkibiy sohalarni muhimligini aniqlab, nazorat qilish va tartibga
solishda moliyaviy rag’batlantirish uslublarini qo’llaydi.
Tashqi iqtisodiy faoliyatni tartibga solishda puxta o’ylangan davlat siyosati,
davlatni rivojlantirishda, tashqi iqtisodiy aloqalarni asosiy ta’sirchan omillardan
biriga aylantirdi. Bu siyosat Yaponiyaning milliy manfaatlarini hisobga olgan
holda jahon xo’jaligiga uni yirik xalqaro iqtisodiy, ilmiy-texnikaviy va moliayviy
savdo markaziga, jahon iqtisodiyotiga qo’shilishi uning salmoqli qatnashchisiga
aylantirdi. Xalqaro iqtisodiy faoliyatni davlat tomonidan tartibga solinishida
qonunchilik, administrativ-huquqiy, iqtisodiy va norasmiy kabi bir birini
to’ldiruvchi uslublardan keng foydalaniladi. Bu esa, oldinga qo’yilgan
maqsadlarga erishishni ta’minlaydi.
Tashqi iqtisodiy faoliyatni tartibga solishda Yaponiya amaliyoti keng-
huquqiy normativ bazaga tayanadi. Qonuniy va huquqiy-administrativ tartibga
solish sistemasj ustivorlik asosida namoyon bo’lib, uni cho’qqisida valyuta
almashish va tashqi savdo to’g’risidagi qonun, davlatning umumiy tartibga solish
konsepsiyasi sifatida faoliyat chegaralarini belgilaydi.
Bu qonunda xalqaro valyuta fondi, butunjahon savdo tashkiloti kabi xalqaro
tashkilotlarning kodeksidan asosiy prinsiplar – savdoni erkinlashtirish haqidagi
xalqaro shartnomalar, erkin va har tomonlama savdo prinsiplari mavjudligi tufayli
uni erkin deb hisoblash mumkin. Erkin tashqi iqtisodiy operatsiyalar prinsipidan
kelib chiqib, oddiy hollarda faqat minimal darajada davlat nazoratini nazarda tutadi.
Transaksiyalarni litsenziyalash sistemasini joriy etishga faqat favqulotda holat
bo’lsagina yo’l qo’yiladi (masalan, mamlakatning to’lov balansi keskin
yomonlashganda).
Chegaralarni belgilash xarakteriga ega bo’lgani uchun tashqi iqtisodiy
faoliyatni tartibga solishda u yoki bu soxalarga tegishli qonun osti aktlarni dastlab
tartibga solish vazifasini yuklaydi. Majburiyatlarni bunday taqsimlash yaponlar
fikricha xalqaro iqtisodiy sharoitni o’zgarishiga to’g’ri baho berish va milliy
xo’jalikni rivojlantirishda to’liqroq shu holatlarni hisobga olishga yordam beradi
va yangilanishga ham yo’l ochadi. Qonunchilik aktlarining “2-qavati” tashqi
- 29 -
iqtisodiy faoliyatni tartibga solishni asosiy bloki haqidagi qonundan tashkil topgan:
eksport-import operatsiyalari; bojxona – tarif sohasi; tashqi savdoga xizmat
ko’rsatish (eksport inspeksiya haqidagi qonun, tashqi savdoni sug’urta qilish,
Yaponiyaga
importni
rivojlantirish
va
chet-elning
to’g’ridan-to’g’ri
invetitsiyalarini jalb qilish to’g’risida favqulotdagi choralar, banklarda, sug’urta
bazasida, qimmatli qog’ozlar va birjalarda va h.k. ). Texnik talablar va standartlar
(sanoatda standartlashtirish haqidagi qonun va boshqalar); intellektual mulk
huquqi (patentlar, avtorlik huquqi va h.k.)
Piramidaning asosida quyida aytib o’tilgan qonunlarni bajarish va
rivojlantirish uchun qabul qilingan ko’p sonly normative aktlar yotadi. Ularga
birinchi navbatda hukumat qarorlari, buyruqlari, vazirliklar topshiriqlari va
hokazolar kiradi. Tashqi iqtisodiy faoliyat haqidagi kompleks qonunning
mavjudligi hamda qonunchilik aktlari amalda faoliyatning hamma shakllarini
tartibga soladi.
Do'stlaringiz bilan baham: