Faraz qilaylik:
-Vinoning X barreli qiymati kanop matoning u yarddagi qiymatiga
teng (demak, shunday ayirboshlanadi ham).
-Portugaliyada 80 nafar ishchi bir yilda X barrel vino tayyorlashi
mumkin. Shu miqdordagi vinoni 120 nafar ingliz ishchisi tayyorlashi
mumkin.
-90 nafar portugal ishchisi bir yilda Y yard kanop mato ishlab
chiqarishi mumkin. Shu vaqt ichida xuddi shuncha yard kanop matoni
100 nafar angliyalik to‘qishi mumkin.
«Fahmlaganimizdek, — deya fikrini davom ettiradi Rikardo, — garchi
Portugaliya vinoni ham, kanop matoni ham Angliyaga nisbatan ancha
samaraliroq ishlab chiqara olsa, u vinoni ishlab chiqarishga ixtisoslashadi
va kanop matoni Angliyadan import qiladi. Buning boisi shundaki,
Portugaliya tumanli Albion bilan savdo qilib, o ‘zi 90 kishini ishlatishi
orqali bir yilda ishlab chiqarishi mumkin bo‘lgan miqdordagi kanop
matoni bir yilda 80 kishi ishlashi evaziga olishi mumkin. Bunday
ayirboshlashdan Angliya naf ko‘radi. U kanop mato ishlab chiqarishga
ixtisoslashib, bir yilda 120 nafar kishi emas, balki 100 kishini ishlatish
evaziga vino sotib olish imkoniyatiga ega bo‘ladi.
Parlament a’zosi sifatida Rikardo hukumatni an’anaviy proteksionizm
savdo-sotiq siyosatiga o'zgarish kiritishiga majbur
qilish maqsadida unga
ta’sir o‘tkazdi. Garchi u bu maqsadga erishguncha qadar yashamagan
bo‘lsa-da, uning kuch-g‘ayrati o ‘z samarasini berdi: 1840- yilda Angliya
erkin savdo siyosatini ma’qullagan birinchi sanoatlashgan mamlakat bo‘ldi.
Shundan keyingi 70 yil mobaynida jo‘shqin iqtisodiy o‘sishuni jahondagi
eng boy mamlakatga aylantirdi.
Mashhur klassik siyosiy iqtisod namoyandasi David Rikardo iqtisodiy
fanda ilmiy tadqiqotlar usulini ham ishlab chiqdi. D. Rikardo asarlarida
siyosiy iqtisod jamiyatning iqtisodiy bazasi haqidagi bilimlar tizimi sifatida
tashkil topdi.
D. Rikardoning jamiyat moddiy boyligini o'stirish uchun ishlab
chiqarish va taqsimot sohalarida optimal shart-sharoitlar vujudga keltirilishi
lozim, degan fikrlari hozir ham ahamiyatini yo‘qotmagan.
D. Rikardo o ‘z iqtisodiy merosida qiymatning mehnat nazariyasini
eng rivojlangan va o ‘z zamonasining eng to‘gri nazariyasi sifatida
shakllantirdi. D. Rikardo kapitalistik jamiyat a’zolarini bir-biriga qarama-
qarshi manfaatlari asosida o'rgandi. U o‘zidan awalgi iqtisodchi
olimlarga
nisbatan tizimlashgan, juda ilg‘or siyosiy iqtisodni yaratishga muvaffaq
110
birligiga oshadi. Bozor bahosi bu summadan kam bo‘lmasligi kerak, aks
holda yomon yer uchastkalari ishlatilmasdan qolib ketadi. Yaxshi
uchastkada ishlovchi fermerlar ishlab chiqarishga 10 pul birligiga teng
mehnat sarflaydilar, o‘z mahsulotlarini esa 15 pul birligiga sotadilar.
0 ‘rtadagi 5 birlik farq yer egasiga tegadi. D. Rikardo nazariyasi bo'yicha,
ana shu renta hisoblanadi. Uning tasdiqlashicha, keyinchalik aholini yanada
o'sishi kishilami yanada yomonroq yerlarda ishlashga majbur etadi, bu esa
qishloq xo'jaligi mahsulotlari qiymatining o‘sishiga va rentaning ko‘payishiga
olib keladi.
Shunday qilib, yer rentasi miqdori tuproq unum dorligiga va
uchastkaning bozorga uzoq-yaqin joylashishiga bog'liq bo'ladi. Bu qoida
keyinchalik differensial renta konsepsiyasi nomini oladi.
A.
Smit ta’limotiga ko‘ra ish haqi mehnat unumdorligi natijasi, renta
esa- yer unumdorligi natijasidir. D. Rikardoda ish haqi mehnat sarflari
natijasi, renta esa- kamyoblik va yer uchastkalarining har xilligi natijasi
hisoblanadi. Renta qiymat yaratmaydi. Aksincha, renta miqdori bozor
bahosi darajasiga bog'liq bo'ladi. «Renta to‘langani uchun non qimmat
emas, balki non qimmat bo‘lgani uchun renta to'lanadi... Agar, hatto,
yer egalari barcha rentalardan voz kechganfarida ham nonning bahosi
hech kamaymagan bo‘lar edi», -deb yozadi D. Rikardo.
Do'stlaringiz bilan baham: