Microsoft Word nizami g?NC?Vi-sirl?R x?Zin?SI. doc

_______________ Milli Kitabxana _______________ 
183 
 
O qədər qurşandı ki, sübhün qızıl meyinə,  
Gecə yandı, boğuldu, qan vurunca beyninə. 
 
Çox basıb yeyənlərin ağlı, kamalı hanı?  
Bilmir ki, reyhan köklü olur qəmlər qalxanı. 
 
Əqlin - canındır sənin, bədəni, cismi sənsən,  
Canın bir xəzinədir, sehri, tilsimi sənsən. 
 
Aça bilərsənmi de, sən xəzinə köksünü,  
1965 
       Qırmasan tilsimini, kəşf etməsən özünü? 
 
Dünya daim sındırıb ona güvənənləri,  
Bu cür güvənsiz ilə yoldaşlığın nə xeyri? 
 
Qəm yemə, son çağların aləmə qəm yayanda.  
Vecinə almayacaq dünya, sən olmayanda. 
 
Zəncidən soruşdular: - Axı neçin gülürsən?  
Üzün qara... əslində ağlayasan gərək sən. 
 
Dedi: - Yaxşı deyilmi örtürəmsə, ay bala,  
Üzümün qarasını dişimin ağlığıyla? 
 
Heyrətlənmə, qaranın gülüş görsən üzündə,  
1970
        Qara bulud saxlamır ildırımı özündə. 
 
Əgər bənd olmamısan bu zindana, əl-qol aç,  
İldırım ol, dünyaya qızıl qəhqəhələr saç! 
 
Tutuquşu güləndə çatladı qəndin bağrı,  
Kəkliyinsə ağzını yumdu qaqqıltıları. 
 
Ağlamaq daha xoşdur, yersiz gülməkdən, inan,  
Yersiz gülsən, gülüşün zəncirini qırarsan. 
 
İldırım kimi gülmək, sonra dərddən ağlamaq,  
Ani bir qığılcıma döndərir ömrü ancaq. 
 

---