Keywords: Uzbek literature, folklore, proverbs, work of literary circles.
Ma’lumki, maqollar xalq og‘zaki ijodining bebaho boyligi sanaladi. Ular
o‘zining qisqa shakli va chuqur ma’nosi bilan har birimiz nutqimizda
qo‘llaydigan bebaho vositaga aylangan. Maqol janri o‘z xususiyatiga ko‘ra
xalqaro janr sanaladi. Ya’ni u dunyodagi hamma xalqlar og‘zaki ijodida
uchraydi. Ana shu holatdan kelib chiqib, O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar
Mahkamasining 2010-yil 7-oktabrda 2010–2020-yillarda nomoddiy madaniy
meros obyektlarini muhofaza qilish, asrash, targ‘ib qilish va ulardan
foydalanish Davlat dasturini tasdiqlash to‘g‘risidagi 220-son qarorida xalq
og‘zaki ijodini o‘rganish, folklorshunoslik taraqqiyotini ta’minlash bilan bog‘liq
bir qator tadbirlar belgilangan. Mazkur tadbirlarning hayotga tatbiq etilishi
xalq og‘zaki ijodini o‘rganish sohasida yangi bosqichni boshlab berdi. Bu
Til va adabiyot:
ilmiy va amaliy izlanishlar yoʻlidagi ilk odimlar
2020-yil 30-aprel
815
borada davlatimiz Prezidenti Istiqlol mafkurasi g‘oyalarini yaratish jarayonida
har qanday siyosat va shaxsiy manfaatlardan ustun turadigan folklor
merosidan foydalanish zarurligiga alohida to‘xtalib “Yurtimiz yoshlarini o‘zbek
folklorining hayotbaxsh qadriyatlaridan bahramand etish ularni tarbiyalashda
katta ahamiyatga ega” [3] deb ta’kidlaganlar. Folklor janrlari sirasiga esa
tarbiyaning asosiy vositasi hisoblangan, kishilarni hayot voqeliklaridan
chiqarilgan xulosalar orqali tarbiyalovchi xalq maqollari ham kiradi. Shu
sababdan ham yurtimizda olib borilayotgan ta’limning negizida tarbiya yotadi.
Buyuk ma’rifatparvar Abdulla Avloniy tarbiya jarayoniga to‘xtalar ekan
shunday deb yozadi: “Tarbiya qilguvchilar tabib kabidurki, tabib xastaning
badanidagi kasaliga davo qilgani kabi tarbiyani bolaning vujudidagi jahl
maraziga “yaxshi xulq” degan davoni ichidan, “poklik” degan davoni ustidan
berub, katta qilmog‘i lozimdur” [1]. Ushbu fikrlarning o‘zi tarbiya jarayonining
mohiyatini ochib beruvchi dalil vazifasini o‘taydi.Shuningdek, ulug‘ rus
yozuvchisi L. N. Tolstoy ham maqollarning xalq hayoti, ruhiy dunyosi bilan
naqadar yaqin ekanligi haqida to‘xtalib: “Har bir maqolda men shu maqolni
yaratgan xalqning siymosini ko‘raman”, [ 7] deb yozgan edi. Adib M. Sholoxov
esa “Maqol qanotlanib asrlardan asrlarga, avloddan avlodga ko‘chib yuradi va
bu xalq donishmandligi parvoz qilayotgan ufqning nihoyasi ko‘rinmaydi”, deb
xalq maqollarining inson hayotida bitmas-tuganmas xazina ekanligini alohida
ta’kidlaydi.
O‘zbek folklorshunoslari, jumladan, Sobirjon Sodiqov maqollarning
paydo bo‘lish jarayonini: “Xalqning qalbida ibratli fikr, hayot haqidagi xulosalar
“pishib” yetilib turgan bo‘ladi. Ko‘pni ko‘rgan, zukko va gapga chechan bir odam
uni bir necha so‘z vositasida yuzaga chiqaradi. Shu tariqa maqol paydo bo‘ladi” ,
– deb izohlaydi. Haqiqatan ham, aslida avval og‘zaki nutqda paydo bo‘luvchi
maqollar og‘zaki nutqimizda keng qo‘llaniladi. Ular nutqimizni ixcham va ravon,
teran va mazmunli bayon qilishga yordam beradi. Zero, “So‘z ko‘rki – maqol”,
degan gap ham bejiz emas. “Maqollar nutqqa chehradagi qora xoldek, uzukka
qo‘yilgan ko‘zdek yarashadi”, [6]
816
O‘zbek tilida maqollar turli davrlarda turli nomlar bilan atalib kelingan.
Mahmud Koshg‘ariy “Devon”ida turli munosabatlar bilan turkiy xalqlar orasida
keng tarqalgan 400 ga yaqin maqol va matallar ham keltiriladiki, ularning
aksariyati bugun ham ayrim o‘zgarishlar bilan tilimizda muvaffaqiyatli
ravishda ishlatilmoqda. Masalan, ushbu asarda keltirilgan “Kishi olasi ichtin”
(Odam olasi ichida bo‘ladi), “Alp yag‘ida, alchaq jo‘g‘ida (Botir dushman bilan
to‘qnashganda, yuvosh esa majlisda sinaladi), “Alp cherikda, bilga tirikda”
(Botir jangda, dono esa majlisda sinaladi) singari maqollar hozirgi vaqtda ham
ishlatiladi. O‘zbek adabiyotining mumtoz davriga kelib esa maqol ma’nosida
“masal” atamasining keng istemolda bo‘lganligini ko‘rish mumkin. Mumtoz
adabiyotdagi she’riy asarlarda maqol qo‘llash san’atining “irsoli masal” deb
atalishi ham bejiz emas. Bugungi kundagi maqol atamasi XX asrdan boshlab
o‘zbek paremiologiyasidagi turg‘un atamaga aylandi va janrga eng munosib
nom sifatida qo‘llanilmoqda.
O‘zbek tadqiqotchilari tomonidan esa 1924-yildan boshlab maqollar
to‘plab, nashr etila boshlandi. Biroq bu nashrlarning ayrimlarida maqollarni
berishda jiddiy nuqsonlar ham ko‘zga tashlanganini ham qayd etib o‘tish lozim.
Bu holat folklorshunoslarimiz e’tiboridan chetda qolmadi. Bu borada filologiya
fanlari doktori Jabbor Eshonqulning “O‘zbekiston adabiyoti va san’ati”
gazetasida e’lon qilingan “Maqol egasiz emas” maqolasini eslatish maqsadga
muvofiqdir. Maqolada mazkur to‘plamning kamchlik va nuqsonlari haqida so‘z
boradi. Jumladan, muallif shunday yozadi: “O‘zbek xalq maqollari. 65 mavzuda
maqollar guldastasi” kitobida xalq og‘zaki ijodi va folklorshunoslarimiz
mehnatiga bepisand qaralganiga guvoh bo‘lamiz. Har bir sahifadagi xatolar,
kitob mavzulariga maqollar noo‘rin kiritilgani, mazmuniga qaramay qo‘shib
yuborilgani ham shundan dalolat beradi”. Bu fikrlarni o‘qib mazkur to‘plamni
tayyorlashda anchayin e’tiborsiz yondashilgani ma’lum bo‘ladi. Maqolada
mazkur to‘plamdan keltirilgan maqollarning buzilgan shaklini o‘qib bunga
yana bir bor amin bo‘lasiz: “Igna yo‘qotgandan sigir yo‘qotgan gumonsirar”
maqolini o‘qib, beixtiyor igna yo‘qotgan odamdan nega sigir yo‘qotgan odam
817
gumonsirashi kerak, deb o‘ylanib qolasiz. Bunda mantiqsizlik shundoq ko‘rinib
turibdi. Aslida esa bu maqol quyidagicha: “Igna o‘g‘irlagandan sigir yo‘qotgan
odam gumonsirar” [2]. Bu maqolada keltirib o‘tilgan kamchliklar muallif
tomonidan keyingi nashrlarda tuzatilsa va maqol to‘plamlarini nashrga
tayyorlovchilar ushbu jihatlarga e’tibor qaratsa, maqsadga muvofiq bo‘lardi.
Maqollarni
o‘rganishdan
ko‘zlangan
maqsad
o‘quvchilar
dunyoqarashini shakllantirish, to‘g‘ri va ongli o‘qish malakalarini
takomillashtirish, maqoldagi har bir so‘zning va yaxlit maqolning ma’nosini
to‘liq idrok etishga erishishdir. O‘quv mashg‘ulotlari jarayonida maqolning
mazmunini o‘rganish va yod olishdan tashqari, uning matnidagi izohtalab
so‘zlar, birikmalar ustida lug‘at ishi o‘tkazish, badiiy til vositalari, ko‘chma
ma’noli, qarama-qarshi ma’no bildiruvchi, maqolda takrorlanib kelayotgan
so‘zlar ma’nosi yuzasidan ish olib borish ham talab etiladi. O‘quvchilar o‘qilgan
matn ichidan maqollarni, hikmatli so‘zlarni o‘zi mustaqil topa olish
ko‘nikmasini egallashi, ular yordamida o‘qilgan asarlar yuzasidan to‘g‘ri hukm
chiqarishga o‘rganishlari zarur. O‘quvchilarga maqollarni mavzu bo‘yicha
guruhlab o‘rgatishda o‘qish mavzulariga asoslaniladi. Bunda maqol mazmuniga
mos asarlar nomini keltirish, uning mazmun va g‘oyasini maqol bilan bog‘lash
kerak. O‘quvchilar o‘qigan maqollariga darslikdan mos asarlarni tanlab,
maqolning ma’nosi bilan asarda aytilayotgan fikrning bog‘liqligini izohlab
beradilar. Masalan, “Elidan ayrilgan yetti yil yig‘lar, Vatandan ayrilgan
o‘lguncha yig‘lar", “Begona tuproq – devona tuproq” maqollariga Bobur
haqidagi “Hidi, tilimi va mazasidan” asarini misol qilib keltirish mumkin.
O‘zbek romanchiligi asoschisi Abdulla Qodiriyning “Mehrobdan chayon” asari
yillar oshgan sari har gal o‘quvchini qaysidir jihati bilan sergaklantiradi.
Mazkur asardagi Anvar obrazi haqida adabiyot ixlosmandlari yaxshi bilishadi.
“Bir kun tuz ichgan joyingga qirq kun salom ber”, “Intilganga tole yor”
maqollarining ifodasi sifatida bolaligidan tirishqoq va zakiyligi, nozikta’bligi
bilan atrofdagilar e’tiboriga tushgan, o‘z so‘zida sobit tura oladigan, yuqori
martabaga erta erishgan Anvar timsolini keltirish mumkin. “Jasur qiz” ta’rifini
818
olgan Ra’no haqida ham maktab darsliklarida ilk tasavvurlarga ega bo‘lganmiz.
Zamonasining zulmi yoxud zayli qurboniga aylanmay, o‘zining shijoati bilan
muhabbati va kelajagi yo‘lidagi harakati, aytish joiz bo‘lsa, tahsinga sazovordir.
“Odob bilan baxt topilar, Sabr bilan taxt”, “Yaxshi qiz yoqadagi qunduz” kabi
maqollarda tariflanganidek bugungi kunda yoshlarimizga ibrat bo‘la oladigan
vafodorlik, pokdomonlik, go‘zallik, halollik, oliyjanoblik fazilatlari Ra’noning
xulqi, fe’l-atvoriga xos. Xuddi shunday G‘afur G‘ulomning turfa hangomalarga
boy “Shum bola” qissasidagi Qoravoy uyidan ketib qolib, o‘zining topqirligi,
zukkoligi, sho‘x-shaddodligi tufayli turli sarguzashtlarni boshidan kechiradi.
Shum bola bir gal o‘g‘rilarga, bir gal har bir gapga “Innaykeyin?” deb javob
qaytaruvchi boyga, bir gal giyohvand mullalarga duch keladi. Axiyri oila
sog‘inchi uni o‘z uyiga yetaklab boradi. Musofirchilikning shuncha
qiyinchiliklariga qaramay, Qoravoy taslim bo‘lmadi, oldinga intilib yashadi.
“Musofir bo‘lmaguncha, musulmon bo‘lmaysan”, “Baxt yalqovga begona”,
“Gado arazlasa, to‘rvasiga ziyon”, “To‘g‘ri so‘z tosh yorar, egri so‘z – bosh”,
“O‘ylamay qilingan ish, Boshga keltirar tashvish” kabi maqollar Qoravoy
hayotidan hikoya qiladi.
Maqollarni o‘rgatish o‘qituvchidan katta tayyorgarlikni talab etadi. Har
bir darsga tayyorlanayotganda asar mazmuniga va unda ilgari surilgan g‘oyaga,
keltirilgan obrazlarga mos maqol ustida qanday mashq uyushtirishni
rejalashtirib olish lozim. Maqollar orqali o‘quvchilar ongiga vatanparvarlik,
mehnatsevarlik, ilm olishga qiziqish, kamtarlik tuyg‘ularini singdirish,
o‘quvchilarni ko‘rgan-bilgan, eshitgan, o‘qiganlari yuzasidan xulosa
chiqarishga, o‘z nutqida maqollardan foydalanishga o‘rgatish kerak. Bundan
tashqari, “Eling senga cho‘zsa qo‘l, Unga doim sodiq bo‘l" maqolining ma’nosini
tushuntirishda shu bo‘limdagi asarlardan, bolalar uchun davlatimiz tomonidan
yaratib berilgan sharoitlardan misollar keltirish ham mumkin bo‘ladi.
Demak, hech ikkilanmay aytish mumkinki, xalqimizning bacha fazilati,
falsafasi, duynoqarashi, turli hayotiy vaziyatlarga munosabati o‘zbek xalq
maqollarida aks etgan. Prezidentimiz ta’kidlaganidek “yurtimizning ertangi
819
kuni, taraqqiyoti uchun mas’uliyatni o‘z zimmasiga olishga qodir bo‘lgan yetuk
mutaxassis yoshlarimiz” [5] ni ma’nan yuksak qilib tarbiyalamay turib bu
vazifani amalga oshirib bo‘lmaydi. Zero, “Milliy mafkura, avvalambor,
o‘zligimizni, muqaddas an’analarimizni anglash tuyg‘ularini, xalqimizning ko‘p
asrlar davomida shakllangan ezgu orzularini, jamiyatimiz oldiga qo‘yilgan oliy
maqsad va vazifalarni qamrab olishi shart”. [ 4]. Chunki mafkura o‘tmish va
kelajak o‘rtasidagi ko‘prik ekanligini unutmasligimiz lozim. Bu borada bizga
xalq og‘zaki ijodi durdonalari muhim manba bo‘lib xizmat qiladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |