Sus xotin –sulton xotin,
Koʻlankasi matdon xotin.
Suv xotin-suvsiz xotin,
Koʻylaklari boʻz xotin.
Havoni yog‘dirgan, suv xotin
Bug‘doyni boʻldirgin, suv xotin,
Elni toʻydirgin, suv xotin,
Suv xotin-sulton xotin
458
Bunday qoʻshiqlar xalq orasida “Suv xotin”, “Suz xotin”, “Sus xotin”,
“Chayla qazaq” nomlari bilan yuritiladi.‘‘ “Sus xotin” marosimi Oʻrta Osiyo
xalqlarining ham zardushtizm-otashparastlik diniga xos hosildorlik ma’budasi
Noxit (Anaxita)ga sig‘inishi boʻlib, ibtidoiy odatlardan biri hisoblanadi.[4.20-
bet]
Nizomiy nomidagi Toshkent davlat pedagogika universiteti “Musiqiy
ta’lim” kafedrasi mudiri, san’atshunoslik fanlari nomzodi Q.Panjiyevning
“Oʻzbek marosim qoʻshiqlari va ularning tarbiyaviy ahamiyati” deb nomlangan
maqolasida “Sust xotin” marosimini biroz boshqacharoq variantini keltirib
oʻtadi. Lekin marosimning mazmuni yomg‘ir chaqirishga qaratilgan. Marosim
qadimda ikki bosqichda amalga oshirilgan. Jumladan, oʻn-oʻn besh kishi kadi
(ichi boʻsh qovoq)ga suv toʻldirib, uni uzun g‘arov bilan bog‘lagan. Kadi
koʻtargan kishilar suv oʻtmaydigan mato bilan yopinib, har bir xonadonga borib
“Sust xotin” qoʻshig‘ini aytishgan. Qoʻshiqni eshitgan xonadon sohiblari bir
chelak suv sepib, bisotidagi bor narsalardan ularga sovg‘a salom ulashgan.
Ayrimlar qoʻy, echki bergan. Marosimning ikkinchi qismi suvi qurib qolgan
soylarda davom ettirilgan. Yig‘ilgan xayriyalardan jonli qurbonlik qilinib, katta
bazm uyushtirilgan. Dasturxon atrofiga taklif qilingan aholi turli taomlar bilan
siylangan. Soy boʻyida bir guruh erkak va ayollar oq toshlarni bir-biriga urib
ishqagan, undan chiqqan tovushi yomg‘ir oldi momoqaldiroq chaqmog‘i ramzi
deb bilingan. Shundan soʻng “Sust xotin” qoʻshig‘ini kuylab raqsga tushirilgan.
1980-yillarda “Boysun” folklor etnografik ansanbli xalqimizning qadimiy
qoʻshiqlarini yig‘ib, qayta tikladi. “Sust xotin” marosim qoʻshig‘i ham aholi
oʻrtasida soʻrab surishtirib qayta tiklangan “sahnaviy” koʻrinishda ijro etildi.
Qoʻshiqning she’riy va musiqaviy ritmik ohangida bahor faslida yomg‘ir koʻp
yog‘ishi, hamma joy yashil gilamga burkanishi, qoʻy-qoʻzilarning yaylovlarda
toʻyib yurishi, sut-qatiq moʻl boʻlishini oʻquvchi-yoshlar tafakkuriga sindirib,
milliy ruhda tarbiyalab borishimiz lozim.[6.46-49-betlar]
Farg‘ona viloyati Bag‘dod tumanining ayrim qishloqlarida, asosan
Karimbobo qishlog‘ida yomg‘ir bilan bog‘liq yana bir ajoyib marosim haqida
459
eshitib qoldim. Bu marosim yomg‘ir chaqirish emas, aksincha yomg‘irni
toʻxtatish bilan boʻg‘liq ekan. Bu kichik marosimda oilada yakka tug‘ilgan qiz
boʻlishi shart ekan. Chunki marosim faqat uning ishtirokida oʻtkaziladi. Bu qiz
yomg‘ir yog‘ib turgan mahalda, asosan kechki payt uy hovlisining oʻrtasiga
chiqib, kun chiqar tomonga qarab, boshini pastga egib, oyog‘ini orasidan
qiblaga qarab, “irim-chirimi shu ekan, mana koʻrding, endi toʻxtagin” deb
yomg‘irga murojaat qilar ekan. (Qishloq ahli kunlab yog‘gan yomg‘ir shundan
soʻng albatta toʻxtashini ta’kidlab oʻtishdi.) Bunday marosimlarning koʻplari
haqida fikr yuritish mumkin, ularning oʻzi yana alohida bir mavzu boʻladi.
Kelgusida ana shunday marosim folklorlarining balki yoqolib ketayotgan, balki
allaqachon tanazzulga yuz tutayotganlarini, hech boʻlmaganda qog‘ozga yozib
olib qolishni niyat qildik.
Yana shunday fikrlar borki tinimsiz esgan shamol insonlarning koʻp
narsalariga ziyon etkazadi. Ayniqsa Qoʻqon atroflarida, umuman vodiyda juda
koʻp shamol esab turadi. Oddiy xalq vakillari shamollarni esishini
kuzataverib,qaysi kuni kelsa, qachon tinishigacha bashorat qiladigan boʻlib
ketishganidan shunday naqllar yaratishgan:
Juma kelsa, shanba tinar, Shanba kelsa qachon tinar
(Bag‘dod tumani Karimbobo qishlog‘i vakillaridan yozib olingan )
Qishloq aholisi asosan chorvachilik, dehqonchlik, bog‘dorchlik bilan
shug‘ullanganligi uchun bevaqt kelgan shamolni etkazadigan ziyon-zahmatini
oʻylab, havotirga tushganidan shunday naqllarni oʻylab topishgan boʻlishlari
mumkin.
Ma’lumki, uzoq vaqt davomida esgan kuchli shamol natijasida
koʻtarilgan chang toʻzon odamlarning tinka-madorini quritgan. Bungan
tashqari yoz kunlari bavaqt esgan shamol mevali daraxtlarning hosilini toʻkib
bog‘bonlarga ham katta zarar etkazgan. Shu bois xalqimiz orasida kuchli
shamolni toʻxtatish bilan bog‘liq marosim folklori zamirida shamolga muayyan
xatti-harakat va soʻz magiyasivositasida ta’sir oʻtkazish mumkin, degan
mifologik tasavvur oʻz aksini topgan. Xususan oʻzbek folklorida shamol
460
homiysi-egasi sifatida tasavvur qilingan mifologik obraz-Choymomoga
bag‘ishlangan qoʻshiqlar koʻp uchraydi. “Choymomo” marosimining oʻtkazilish
tartibi, unda ijro etiladigan qoʻshiqlar va shunday paytda amal qilingan rasm-
rusumlar toʻg‘risidagi ilk ma’lumot folklorshunos olim A. Divayev tomonidan
XIX asrning oxirida yozib olingan. U Chimkent viloyatida yashovchi
oʻzbeklarning donli ekinlar pishib etilgan paytda esadigan kuchli shamolni
toʻxtatish maqsadida oʻtkaziladigan marosimini tavsiflagan va marosim
qoʻshig‘i matning rus tiliga oʻgirilgan tarjimasini nashr ettirgan. Darhaqiqat
shamol toʻxtatish marosimining Choymomo kultiga aloqador lokal koʻrinishlari
janubiy Qozog‘iston hududida istoqomat qiluvchi oʻzbeklar hududida istiqomat
qiluvchi oʻzbeklar folklorida saqlanib qolgan boʻlib, bu marosimning asosan,
ikki xil tipi mavjud.Mazkur marosimning “nisbatan qadimiy tipi” deb
tavsiflangan ilk koʻrinishi Choymomo marosimining ayollar tomonidan
oʻtkazilishi hamda ijro etiladigan qoʻshiq matnida epiklik va emotsionallikaks
etib turishi bilan xarakterlansa marosimning “transformatsiyaga uchragan
koʻrinishi”da rituallar faqat erkaklar tomonidan bagariladi va “Chuy-chuy
momo” qoʻshig‘ining matni shakliy oʻzgarishga uchraganligi bilan farqlanib
turadi.Chimkent viloyatining Sayram tumanidagi Qoramurt qishlog‘ida bu
marosim uch kun davomida oʻtkazilgan ya’ni chorshanba kuni boshlanib, juma
kuni xudoyi oshi pishirib tarqatish bilan nihoyalangan.[3. 38-40-betlar]
“Choymomo” marosimi besh yoki yettita boʻyga yetgan qizlar tomonidan
oʻtkazilgan. Ayrimlarning ta’kidlashicha toʻrt ayol tomonidan oʻtkazilgan.
Shuning uchun ham “Chormomo” deb nomlangan. Qizlar boshlariga palak yoki
soʻzana yopib olgancha yuzlarini berkitib, keksa ayollar boshchiligida qishloq
koʻchalarini aylanib chiqadilar.Ular chorshanba, payshanba va juma kunlari
uyma-uy yurib, un va bug‘doy yig‘adilar.Eng orqada yuradigan qiz kelisop
koʻtarib oladi uning etagiga bog‘lagan supurgi esa yerda sudralibboraveradi.
Ular marosim chog‘ida quyidagi qoʻshiqni aytadilar:
Choymomo oʻtibdi,
Oʻg‘li yetim qolibdi.
461
Bosa-bosa beringlar,
Bosilib qolsin bu shamol.
Uga-uga beringlar,
Ugilib qolsin bu shamol.
Professor M. Joʻrayevning ta’kidlashicha ushbu marosim oʻtkazilishining
yana bir koʻrinishi bor.Unda boshiga chodir yopinib olgan kampir boshchilik
qiladi.U orqasiga qaramasdan qishloq koʻchalarini aylanib yuradi. Kampirning
orqasidan boshlari yopilgan yetti nafar yetim qiz ergashib, “Changmomo”
qoʻshig‘ini aytadi.Qizlar “shamol keliday tuyilsin , soldek bosilsin, shamolning
izi supirilsin” uchun kelisopga bog‘lab qoʻyilgan supirgini sudrab yuradilar.
B.Sarimsoqov “Choymomo” marosimining bir nechta koʻrinishlari
borligini , ularda turli detallar, obrazlar kelishini bir-biriga taqqoslab izohlab
oʻtadi. Masalan, ushbu marosimda yetti qiz, uch yoki toʻrt kampir obrazlarining
qatnashishini, supurgi, keli sop, oʻqlov singari detallar haqida fikr yuritadi.
Shundan ham bilish mumkinki, “Choymomo” marosimi qadimiy
marosimlardan biridir. Uning qadimiyligini B.Sarimsoqov quyidagicha
ta’riflaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: |