319
o’quvchiga tushunali bo’lishi zarur, savolda notanish yoki kam ishlatiladigan
so’zlar, maxsus kasbga oid atamalar va istemoldan chiqib ketgan so’zlar
bo’lmasligi kerak.
12. O’quvchi savolga to’la yoki aniq javob qaytarmasa, yordamchi savollar
berish zarur. Bu toifadagi savollar asosiy savolga yoki topshiriqqa to’g’ri javob
berishni osonlashtirishi lozim.
13. O’qituvchining sinash savoli tasodifiy bo’lmaslilik kerak. CHuqur
o’ylanmagan va yo’l – yo’lakay paydo bo’lgan savollar o’quvchini chalg’itadi,
baxolanishning adolatsizligiga olib keladi. O’qituvchi darsga tayyorlanganida
kimdan nimani so’rashni bilib olishi lozim.
14. O’qituvchi o’quvchilarning har birini tez – tez baholab turishi zarur,
negaki o’quvchining kam baholanishi choraklik baholarining tasodifiy baho
bo’lib qolishiga sabab bo’ladi.
15. O’quvchilar bilimini hisobga olishni chorak oxiriga qoldirish kutilgan
natijaga olib kelmaydi. Bu davrda deyarli hamma o’qituvchilar butun chorak
materiallarini so’rab baholashlari natijasida o’quvchilar haddan ziyod band
bo’lib qoladilar. Bu hol o’quvchilarni chorak davomida beparvolik bilan
o’qishga va faqat chorakning oxiridagina shoshib ishlashga odatlantiradi.
16. O’quvchilar bilimiga baho qo’yishga loqayd munosabat. Darslik matnini
to’g’ridan – to’g’ri, aynan aytib bergan o’quvchining yoki bergan javobida
anchagina kamchilik bo’lgan o’quvchining bilimiga, surushtirmay yuqori baho
qo’yish kabilar ana shunday loqaydlik ko’rinishlaridandir.
17. “Qoniqarsiz” bahoning me’yoridan ziyod qo’yilishi har doim ham foyda
keltiravermaydi. Bunday baho qo’yish xatodir. Negaki muntazam “ikki” bahoga
ega bo’lgan o’quvchida o’qishga va umuman maktabga nisbatan sovish
shakllanadi, ta’lim olishga intilish susayadi, o’ziga past baxo beradigan bo’ladi.
18. Bolalar sho’x, bolalar o’yinqaroq, ular ayrim hollarda intizomni buzishga
ham moyildirlar. Aynan mana shunday paytlarda ayrim o’qituvchilar intizomni
buzgan o’quvchilarga sinf jurnaliga yomon baho qo’yadilar. Bu baho haqiqatda
uning xulqiga emas, balki bilimiga qo’yilgan baho bo’lib qoladi, ular bolaning
xulqiga qo’yiladigan bahoni farq qilmaydilar.
19. O’quvchilarning javoblari eshitish ham o’qituvchidan ma’lum ko’nikma –
malakalarni talab etadi. Ya’ni, javob tinglashda o’qituvchi samimiylik bilan
boqishi, ma’qullash ma’nosidagi bosh irg’itishlar, javobdan qoniqish qiyofasini
ifodalash kabi ko’rinishlar o’quvchini ilhomlantiradi va u to’g’ri fikrlab, javob
berayotganligiga amin bo’ladi.
20. O’quvchi bilimiga qo’yilgan baholarni o’z vaqtida sinf jurnaliga qayd
etish zarur. Bilimga qo’yilayotgan baxo nafaqat e’lon qilinishi, balki bahoga
izoh (kichik bo’lsada) berish ham zarur.
Ko’rinib turibdiki, o’quvchilar bilimini hisobga olish va unga baho
qo’yish, bahoni o’quvchilarga va ularning ota – onasiga ma’lum qilish, nihoyat,
tekshirish natijalarini sinf jurnaliga va o’quvchilarning kundalik daftariga yozib
borish – ta’lim jarayonining ajralmas qismidir.
Do'stlaringiz bilan baham: