Microsoft Word masnaviydan hikoyalar ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 

27

qo'yaver, vaqtimni olma,  deya uchib ketdi. 

Ovchi qotib qolgandi. 

 

 

Xotinning makri qozini yengdi 

 

Juha ismli aqlli, ammo juda kambag‘al bir odam bor edi. U xotiniga: 

— Ey xotin bu yo‘qchillik jonimizga tegdi. Senda bu go‘zallik, bu chehra bor ekan, 

aqlingni ishga solda, bir tuzoq qur, boy bo‘layin. Faqat qurgan tuzog‘ingga o‘zing tushib 

qolma, dedi. 

Xotin o‘yladi, bir tuzoq hozirladi. Erining ustidan shahar qozisiga shikoyat etmoqchi 

edi. Ertasi kun yasanib mahkamaga bordi, qoziga uchradi: 

— Erimdan shikoyatim bor, boshqalarga ko‘ngil berdi, menga beparvolik qilyapti, deb 

yig‘ladi, borini to‘kib soldi. Qozi shikoyatchini boshdan kuzatib dedi: 

— Ey sarv bo‘yli go‘zal mahkamada bu g‘ala g‘ovur, bu shovqin bor ekan, seni 

eshitmayapman. Tanho bir yerga boraylikchi, dedi. Xotin fursatdan foydalanib: 

— To‘g‘ri gapiryapsiz. Bu joriyangizning uyi bo‘m bo‘sh. Erim bo‘lmish landavur 

qishloqqa ketdi. Bu kecha uyimga keling. Shikoyatimni, dardimni shu yerda 

tushuntiraman,  deya shirin gaplar aytdi. Uchrashuv soati aniqlandi. Qozi tun yarmida 

uyga bordi. Xotin uni ichkariga kiritgach, eshik taqillay boshladi. Xotin bezovtalik bilan: 

— Ey Xudo, erim keldi. Sen tezda sandiqqa yashirin. Yo‘qsa ikkimizni ham o‘ldiradi  

deb uydagi bo‘sh sandiqni ko‘rsatdi. Qozi qo‘rquvdan dir dir titrar edi. Sandiqqa kirdi. 

Xotin eshikni ochdi, erini ichkariga kirgizdi. Juha ichkariga kirar kirmas gapirishni 

boshladi: 

— Ey xotin, sendan nima ko‘rdim. Eshikni hatto menga kech ochyapsan. Borimni, 

yo‘g‘imni senga bag‘ishladim. Ammo xursand qilolmadim. Uyda bir shu sandiq qoldi. Uni 

ham ertaga bozorda sotaman. Sotilmasa bozor o‘rtasida yoqaman. 

Xotini bunday qilma, desa ham, Juha qarshilik ko‘rsatdi. Bir arqon olib kelib, sandiqni 

yaxshilab bog‘ladi. Yotdilar. 

Ertasi kun ertalab Juha bir hammol chaqirdi. Sandiqni ko‘tarib bozorga yo‘l oldi. 

Qozi sandiqdan "Hammol, hammol..." deya chaqirayotgan edi. Hammol oldiniga bu 

ovoz qaerdan kelayapti deb u yer bu yerga qaradi. Keyin ovozning sandiqdan kelganini 

eshitib quloq soldi. Qozi: 

— Ey hammol, men shaharning qozisiman. Sen sandiqni qo‘yib qo‘ymas mahkamaga 

bor. Noibga uchrash, holatni tushuntir. Qancha pul bo‘lsa bo‘lsin sandiqni olsin. Senga 

yuz oltin beraman. 

Hammol aytilganni qildi. Ahvolni tushintirgach, noib bozorga keldi. Juhaga: 

— Shu eski sandiq uchun qancha so‘rayapsan?  dedi. 

Juha: 

— To‘qqiz yuz oltin bermoqchilar. Ammo men ming oltindan pastiga bermayman. 

Xohlasang ichini ochib ko‘r, keyin tushunasan. Noib: 

— Yo‘q, sotib olaman,  deb pulni berdi. Oradan bir yil o‘tdi. Juha pullarini yeb bitirib, 

xotinini yana mahkamaga yubordi. Xotin mahkamada yana eridan shikoyat 

boshlaganda, qozi uni darrov tanidi: 

— Siz bu o‘yinni o‘tgan yili o‘ynagandingiz, meni tuzoqqa tushirgan edingiz. Siz endi 

qimorni boshqa birov bilan o‘ynang,  deb mahkamadan quvdi. 

 

 

 

---

“Masnaviy”dan ibratli hikoyalar. Jaloliddin Rumiy