Microsoft Word masnaviydan hikoyalar ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 

28

Xushbo‘y hidlardan hushidan ketgan odam 

 

Bir odam katta shaharga keldi. Bozordagi atir upalar sotadigan attorlik do‘konlari 

tomonga burildi. Do‘konlardan gul, binafsha, atirhidlari ufurib turardi. Bir ikki qadam 

yurgach, bu xushbo‘y hidlardan uning boshi aylandi. Oxiri hushidan ketdi. 

Olomon uning ustida to‘plandi. Biri yuragini, biri bilagini uqalar, kimdir yuziga gul 

suvi separdi. Qancha harakat qilishmasin, bemor hushiga kelmadi. Atirlar, gul suvlarini 

boshidan quyishar, ammo odam hech o‘ziga kelmasdi. Chorasiz qoldilar. Atrofdagilarga 

jar solib, qarindoshlarini qidira boshladilar. Ammo hech kim ega chiqmadi, ancha vaqt 

o‘tsa ham u o‘ziga kelmasdi. Oqshomga yaqin bu yerdan o‘tib ketayotgan bir teri 

oshlovchi hushidan ketgan odamni tanidi. Olomonga qarab shunday dedi: 'To‘xtang, 

unga gul suvini sepmang. Men uning nega xasta ekanini bilaman. Siz unga tegmay 

turing, men hozir kelaman" deya uzoqlashdi. Bir vayronaga kirib bir hovuch it tezagini 

olib qaytib keldi va tezlik bilan tezakni hushidan ketgan odamning burniga tutdi. Hayrat 

haligi kishi o‘ziga kela boshladi. Birozdan so‘ng oyoqqa ham turdi. Teri oshlovchi bilan 

birgalashib ketishdi. Hushidan ketgan odam ham teri oshlovchi edi. Yillar mobaynida 

terilar orasida yomon hidlarga o‘rganib qolgan bu odam attorlik do‘konlaridan taralib 

turgan hushbo‘y hidlarga dosh berolmay hushidan ketgan edi.