Aqlingiz uchun ozuqa, kitbolar, dono fikrlar, kashfiyotlar

Oltinchi sir 

QAT'IYAT QUVVATI 

Yigitcha ro'yxatdagi oltinchi kishi bilan dam olish kuni uchrashdi. Styuart Ijli taniqli 

aktyor  edi.  U  mamlakatning  narigi  burchagida  ishlardi,  lekin  bo'sh  vaqtida  Londonga 

uchib keldi va yigitchadan xabar topganidan so'ng shanba kuni ertalab shahar markazidagi 

qahvaxonada uchrashishga rozilik bildirdi. 

Taniqli  inson  bilan  ko'rishmoq  yigitni  ich-ichidan  biroz  qaltiroqqa  solsa-da, 

tayinlangan  joyga kelgach  u  anchayin odmi, jozibador ko'rinishli odamni  uchratdi. Janob 

Ijli yigitcha bilan eski tanishiday so'rashdi. 

Janob  Ijuning  yoshi  qirqlarga  borib  qolgan  bo'lsa-da,  u  ancha  yoshroq  ko'rinardi. 

Yaltiroq  qora  sochli  bu  kishining  bolanikiday  yirik  va  beg'ubor  ko'zlarini  chetiga  zarhal 

yuritilgan ko'zoynaklari yashirardi. Egniga jigarrang kamzul va ko'k shim kiygandi. 

—  Demak,  o'tgan  haftada  siz  keksa  xitoylikni  uchratdingizmi?  —  so'radi  u 

yigitchadan. 

—  Ha, — javob berdi u va uchrashuv tafsilotini so'zlay ketdi. 

—  Men uni o'n ikki yil avval uchratgandim, — dedi janob Ijli. — Xuddi mana shu 

qahvaxonada. O'sha birgina uchrashuv mavqeim va hayotimni o'zgartirdi. 

—    Qanday  qilib?  —  so'radi  yigitcha. O'shanda  boshimdan  ancha  mushkul  ahvolni 

kechirardim.  Doimiy  ishim  yo'q  edi,  bir  amallab  kun  ko'rish  umidida  shu  yerda  taom 

tashuvchi sifatida pul topardim. Kunlarning birida kichikkina jussali xitoylik kirib, xuddi 

biz  o'tirgan  stolga  kelib  o'tirdi.  Bu  kun  peshindan  so'ng,  tinch-osoyishta  vaqt  edi.  Chol 

bilan salomlashdim va tezda oramizda suhbat qizib ketdi. 

Men  ishsiz  aktyorligimni  aytib,  kasbimiz  muammolari  bo'lmish  moliyalashtirilishi 

yetarli  bo'lmagan  darajadagi  eng  kam  sonli  rollar  uchun  haddan  ziyod  odamlar 

talashayotgani  to'g'risida  so'zlab  berdim.  To'qson  foizdan  ziyod  aktyorlar  istagan  vaqtda 

yoki ishsiz, yoki hayot kechirish uchun boshqa ish bilan mashg'uldirlar. Shunda chol dedi: 

— Sen to'g'ri keladigan sharoitlarni kutib o'tirolmaysan. Ularni yaratishni boshlashing 

kerak. 

O'zimni himoya qilish uchun ko'pgina tanlovlarda ishtirok etsam-da hech qanday rol 

ololmaganimni tan oldim. Chol nigohini kosadan uzib menga qaradi va: 

—  U holda toshkesar singari harakat qilmog'ing darkor, — dedi. 

Men bu bilan nima demoqchi bo'lganini so'radim. U javob berdi: 

—  Toshkesar toshni uraversa unda hatto darz ham paydo bo'lmaydi. Lekin qat'iyat 

bilan o'z ishini davom ettirsa, tosh yoriladigan muddat keladi. Toshni yorish uchun birgina 

zarb  yetarli  emas.  Buning  uchun  bir  necha  zarblar  yig'indisi  zarur.  Agar  siz  toshni 

---