Martin
tirsagiga
tayanib yotib,
sho‘rvani
icharkan, hech alahlayotganim yo‘q, otdek sop-
pa-sog‘man, deb Mariyani ishontirmoqchi bolardi.
Mariya chiqib ketgandan keyin Martin anchaga-
cha bir nuqtaga ma’nosiz tikilib, bukchayib oiirdi,
nihoyat, ko‘zi qarshisida yotgan ertalabki poch-
ta bilan kelgan jum alga tushdi. «Bu «Parfenon»
bolsa kerak, - deb o^ladi u, - «Parfenomning av-
gust soni, «Efemerida» shu sonida bolishi kerak.
Qani endi, Brissenden tirik bolsa!»
U jum alni varaqlarkan, birdan dong qotib qol
di: «Efemerida»ga jimjimador sarlavha qoQilgan
va Berdeli uslubidagi naqshlar bilan bezatilgan
edi; sarlavhaning bir tomonida Brissendenning,
Do'stlaringiz bilan baham: |