3-asosiy savol: Afrika aholisining antropologik tarkibi.
3-asosiy savol bo`yicha dars maqsadi Afrika aholisining antropologik tarkibi haqida
tushuncha berish
3-asosiy savolning bayoni:
Yuqori paleolitga oid qoyatosh suratlari Sharqiy Afrikadagi Kondor-
Oradi g‘orlaridan
topilgan. Ilk paleolitga oid mexnat qurollari xam topilgan. Ular ichidan eng qadimgisi
Kafudan (Uganda)dan chiqqan. Neolitga o‘tish xam qit‘aning turli xududlarida turli davrda
ro‘y berib, eng avvalo uniig Shimoliy-Sharqiy xududlarida ro‘y bergan. Neolit inqilobi:
dexqonchilik va chorvachilikning yuksalishi, axoli sonining oshishi xamda yangi rayonlarga
ko‘chib ularni o‘zlashtirishga olib keladi. Sahroi Kabir qurib cho‘lga aylanishi xam miloddan
avv. III ming yillikda ro‘y beradi. Unda yashagan aholi Nil voxasi va sharqiy xududlarga
ko‘chib o‘tgan. Olimlarning fikricha, sahroda shakllangan xalqlardan biri fulbe bo‘lib,
ularning soch turmaklashlari, ilonning ramziy belgisi ekanligi, mayidlarni mo‘miyolashlari
shundan darak beradi,Temir asriga oid dastlabki topilma Nok miloddan avv. IX asr bilan
belgilanib, Shimoliy Nigeriyadan topilgan. Shimoliy-Sharqda Afrikadan miloddan avv. I
ming yillik boshlariga oid yana bir temir madaniyati-Meroe xam topilgan (Nil daryosining
o‘rta oqimida).Bantularning ko‘chishlari va Kongo daryosi havzasiga joylashishlari xam
temir asrida bo‘lgan. Bu ko‘chishlar miloddan avv. II ming yillikning boshlariga qadar
davom
etgan
va
to‘rt
davrga
bo‘lingan.
Madagaskar oroliga malgashlarning kelib joylashishlari miloddan avv. XVI asrdan X asrga
- 79 -
qadar davom etib Janubiy-
Sharqiy Osiyo va Polineziya orollaridan bo‘lganligi
ehtimol.Shimoliy Afrikada VII-
XI asrlarda arablar va nilotlar ko‘chishlari ro‘y
bergan.Dastlabki davlatlar Aksum (II-
III asrlar) Mali, Songai va boshqalar bo‘lgan.
Afrikaning ovchi va terimchi qabilalari. Bushmenlar, ularda o‘z atamalari bo‘lmasdan
adabiyotda «butazor odamlari» deb nom olganlar. Gottentotlar ularni «saan» deb atashadi.
Bushmenlar: xeykum, auen, kung guruxlariga bo‘linib, ularning soni 50 m. kishidir.
Ov ularda erkaklar ishi xisoblanadi. Ovning asosan quvlab ov qilish usuli qo‘llaniladi.
Qurg‘oq cho‘lda ular xayvonni 30-40 km.ga qadar dam olmasdan ta‘qib qiladilar. O‘gil
bolalar 7-8 yoshidan mustaqil ovga chiqadi. Asosiy ov hayvonlari antilopalar. Ovning
pistirma usuli xam qo‘llaniladi. Qushlar tuzoq bilan ov qilinadi. Ov qurollari o‘q-yoydan
iborat. Ov mahsuli butun jamoaniki xisoblanadi. Hayvonning terisiga, oshqozoni, paylariga
ishlov berib undan xo‘jalikda foydalanishadi. Suyaklardan qirg‘ich, igna va boshqa
anjomlar yasashadi.
Ayollar terib-
termachilash bilan shug‘ullanib 80% oziqni ta‘minlashadi. Bushmenlar
terib-
termachilash maxsulotlarini qo‘shni bantu xalqlari bilan maisga (makka doni)
almashadilar.
Ulardagi eng og‘ir muammo suv hisoblanadi. Ovlangan antilopalar
qonini, oshqozonidagi suyuqlikka aralashtirib ichishadi, elinidagi qolgan sutini sog‘ib
olishadi. Yovvoyi «tsama» qovuni qurg‘oqchilik paytida 80% suv o‘rnini bosadi.
Pigmeylar xo‘jaligi.
O‘tmishda pigmeylar katta xududlarida qit‘aning markazida savannada yashaganlar.
«Pigme» -yunoncha tirsak, yoki bilak ma‘nosidagi atama Gomerning «Iliada» dostonida
yarim fantastik pas
t bo‘yli kishilarga nisbatan aytilgan. Miloddan avvalgi III ming yillikda
fir‘avnlar saroyida past bo‘yli o‘yinchilar bo‘lganligi haqida dastlabki tarixiy ma‘lumotlar
mavjud. Pigmeylar yuz ming kishidan iborat.
Asosiy mashg‘ulotlari ovchilik va terimchilik. Lekin taomlarining 70% ni termachilik
maxsulotlari tashkil etadi. Pigmeylar baliq ovlashni xam o‘rganishgan.
Ular yolg‘onni, yosh bolalarga nisbatan shafqatsiz bo‘lishni qoralaydilar. Eng katta
gunox yaralangan ov xayvonini tashlab ketish, zaruratsiz ov qilishdir. Eng katta jazo
erkaklarni ovdan chetlatish xisoblanadi.
Afrikaning chorvachilik aholisi.
Chorvador axoli soni 7,5 mln. kishi (60 yy.). Ular fulbe, tuareg, arablar, somali,
danakil, bakkara, masai, nuer va xokazolar. Ular asosan yirik shoxli mol saqlaydilar.
Ko‘chmanchi chorvachilik.
Tuareglarning katga qismi, tedda, bedja, bakkara, dinka, nuer va boshqalar.
Ko‘chishlar mavsumiy bo‘lib, gallalar Efiopiya, Somali, Kenniyada; fulbelar Nigeriyadan
Beninga ko‘chib mol boqadilar. Dehqonchilik xo‘jaligi.
Afrikaning asosiy axolisi dexqonchilik bilan shug‘ullanadi. Afrika ko‘pgina qishloq
xo‘jalik ekinlari vatani bo‘lsada Osiyodan banan, taro, anor, shakarqamish, piyoz o‘tgan.
XVII asrda portugaliyaliklar manioka, batat, ananas, makkani, XVII asrdan araxis,
avokado, qovun daraxti, keyinchalik kakao, tamaki, tomat, Xindistondan mango keltirilgan.
Motiga dehqonchiligi. Xausalarda, savannaning qurg‘oqchil orlarida, G‘arbiy Afrikada
keng tarqalgan.
Plug (omoch) dehqonchiligi.
An‘anaviy Shimoliy-Sharqiy Afrikada keng tarqalgan. Sudan, Efiopiyada misrcha
omoch keng tarqalgan bo‘lsada, xabashlar o‘zlarining omochlari-marishani yaratganlar.
Afrika xalqlarining moddiy
madaniyatlari.
Hunarmandchilik. Temir ishlab chiqarish asosan Sharqiy Afrika kozirgi Zambiyada
bo
‘lgan. Jezdan quymalar qilish markazlari Ifo va Beninda (Nigeriya) edi. Inglizlar 1897 yil
Beninni bosib olganda 200 ta jez bareleflarni olib ketganlar va ular Britaniya muzeyida
saqlanmoqda.
- 80 -
To‘qimachilik-asosan dehqonchilik xo‘jaligidagi aholida rivojlangan bo‘lib G‘arbiy
Sudan savannasida iaxta qadimdan asosiy ashyo bo‘lgan. Eng mohir to‘qimachilar -
xausalar oq xoshiyali qizil, ko‘k xoshiyali, qora, xavorang qora bilan matolarini faqat o‘z
xududiga emas butun Shimoliy Afrikaga etkazib bergan. To‘qimachilik markazi - Kano
shaxri edi.
Afrika axolisi shuningdek, yoroch o‘ymakorligi (bambara, dogon, sinfo, ashanti) savat
to‘qish, kulolchilik, terichilikda moxir ustalar bo‘lishgan.
Uy-joylar.
Qit‘aning 87-88% aholisi qishloqlarda yashaydi. Mavjud shaxarlar ko‘chalar tipida
qurilgan bo‘lib, ularning markazida xokim saroyi turli diniy inshootlar (yorubalar
ibodatxonalari, Tombuktu, Manbasidagi masjid} ko‘plab chet ellik savdogarlar uylari
joylashgan.
Qishloqlari nisbatan yirik bo‘lmasdan, ularning rejasi katta kichikligi, joylashgan
xududi, iqlimi, xo‘jalik faoliyati bilan bogliqdir. G‘arbiy Afrikada ko‘chali uylar, Markaziy
Afrikada va G‘arbiy Sudan, Kamerunda tarqoq tartibsiz qurilgan qishloqlar ko‘pchilikni
tashkil etadi.
Chorvadorlar o‘zlarining . doimiy yashash joylarini doirasimon- kraal tipida (zulus,
gottentotlar) yoki to‘rtburchakli qilib qurishadi.
Eng oddiy turar joylari bushmenlar va pigmeylarda bo‘lib «o‘larda pana xamda
chaylalar terilar bilan yonilgan». Chayla, panalarni ko‘pincha ayollar qurishadi. Erkaklar
tanlagan joyda, ikki-uch soat ichida shox va yaproqlardan ayollar chaylani tiklaydilar.
Ko‘chmanchi chorvador axoli engil chodirlarda yashaydilar. Yog‘och sinchli chodir,
bo‘yra, terilar bilan gumbazsimon qilib yopilgan.
Ashyo axolining xo‘jaligiga bog‘liq bo‘lib, dexqonchilik hududlarida loy, o‘rmonlarda
palma, rotang, rafiya, fikus daraxtlari, banan yaproqlari qurilishda ishlatiladi.
Uy-
joylarining asosiy ikki turi: doirasimon va to‘rtburchakli turi mavjud. Doirasimon
uylar ko‘pincha savanna hamda o‘rmon zonalarida bunyod etilgan.
Idishlar.
Unchalik ko‘p bo‘lmasdan sodda, primitiv ko‘rinishga ega. Idishlarning ko‘rinishi va
ashyosi geografik muxit xamda aholining mashg‘ulotlari bilan bog‘liqdir.
Xususan bushmenlar qo‘shni xalqlardan almashib olingan sopol idishlar bilan
birgalikda toshbaqa qalqoni, tuyaqush tuxumlaridan suv saqlashda foydalanganlar.
«Kalabash» yoki «kalebas» butun Afrika aholisi uchun umumiy qovoqdan yasalgan
turli idishlar bo‘lgan.
Taomlari xam lokal xususiyatlarga egadir. Tao
mlarining uch turi mavjud: 1) «Butdoy
guruxi-
O‘rta er dengizi va Odd Osiyo chegaralari. 2) «Suli - Sorgo guruxi» - G‘arbiy Afrika,
Markaziy va G‘arbiy Sudan Markaziy Afrika, Tanzaniya, Madagaskar. 3) Sharqiy Afrikadagi
«makkajo‘xori guruhi» uchinchi tipni tashkil etadi. Taom ikki marta ertalab va kechqurun
iste‘mol qilinadi. Masai xalqlari kundalik taomlaridan tashqari yosh buqalar qonidan xam
ichishadi. Buning uchun mol tomiriga igna urib, ma‘lum miqdorda qon ichilgandan so‘ng
uni qo‘yib yuborishgan.
Kiyimlari.
An‘anaviy belbog‘chalardan tortib, musulmonlarning xashamatli va tuareglarning
murakkab kiyimlarigacha mavjud.
An‘anaviy kiyimlar faqat zarur vazifalarni bajarishdan tashqari ijtimoiy axamiyatga
xam ega bo‘lgan. Afrika xalqlarining deyarli barchasida qoplon terisini kiyimda ishlatish
kishini eng oliy tabaqaga oid ekanligini bildiradi. Markaziy, Sharqiy va Janubiy Afrikada
belbog‘cha ko‘rinishidagi kiyim keng tarqalgan.
Bushmen va pigmeylar kiyimlari xam teridan ensiz belbog‘chalar bo‘lib, ular turli
q
o‘ng‘iz, kapalaklar qanotlari bilan bezatilgan. Ko‘pgina xalqlarda xayvon terilaridan kiyim-
bosh tikishda foydalaniladi.
- 81 -
Markaziy Afrika va Ko‘llar oralig‘ida oyoq kiyimlarini deyarli bilmaganlar. G‘arbiy va
Shimoliy-Sharqiy Afrika xududlarida teri sandallar, orqasi ochiq tuflilar, yumshoq etiklardan
foydalanishadi.
Ijtimoiy hayot.
Tug‘ilish. Afrika axolisida kuvada irimi keng saqlangan. Erlar turilish jarayonida va
undan keyin 9 kun davomida qishloqdan, ba‘zida hatto chaylasidan chiqishlari mumkin.
Ko‘pgina xalqlarda egizaklar aloxida o‘rin tutadi. Bushmenlar qadimda egizaklar
tutilishini xosiyatsiz bilib, ularni o‘ldirishtan. Gabonda qabila folbini egizaklardan birini
o‘ddirgan. Balunda qabilasida egizak tug‘ilgan oilada «tozalanish» irimini o‘tkazganlar. Bu
irim 4-5 oy davom etgan.
Afrika xalqlarida xam «bolaning sochini» birinchi marta olish tantanasi bo‘lgan.
Malgashlar bu tantanada katta dasturxon yozib (bola uch oylik bo‘lganda) yig‘ilganlarni
mehmon qilishgan.
Ism qo‘yish.
Afrikada ismlar insonning ma
zkur davridagi xolatini aks ettirib o‘zgarib turgan.
Initsiatsiya paytida, erga tekkanda, egizak tuqqanda, erkaklarning maxfiy ittifoqiga a‘zo
bo‘lganda ismlar o‘zgartirilgan. Agar erkak ovda omadi kelmasa xam ismini
almashtirganlar. Ismlar xayvon, yoki na
rsa tushuncha ma‘nosini bildirgan. Lulenda (iftixor
— lingala), Nzimba-(Sher-suaxili) va boshqalar. Mobutu Sese Kuku Ngvendu Va Za Banga
-
«Barchani enguvchi, jasur urushqoq xo‘roz».
Afrikaliklarda «initsiatsiya» -«bag‘ishlov» udumi saqlanib qolgan.
To‘y va to‘y marosimlari.
Afrika xalqlarida faqat oilali erkaklargina jamoaning to‘la huquqli a‘zosi bo‘la olgan.
Ba‘zi xalqlarda to‘ygacha jinsiy aloqalarga ham to‘sqinlik qilinmagan. Lekin to‘ygacha bola
tug‘ilishi katta gunox xisoblangan. Bushmenlarda yigitning oilasiga yaqin ayollardan biri
qizining onasini roziligini olgandan keyingina kuyov, qizdan rozilik so‘ragan. Chaylada
qoldirilgan o‘q -yoy va qalqon tashqarida bo‘lishi rad javobini bildirgan.
Zuluslardagi qalin «lobola», deyarli barcha qit‘a xalqlarida bo‘lgan.
Afrika xalqlarining ma‘naviy madaniyatlari.
Ilgarilari inson kiyimiga qaraganda soch turmaklashi tatuirovka va skalifikatsiya
ko‘proq axamiyat kasb etgan. Bakubalarda uzun shoxsimon soch turmaklash erkakning
oliy zodagonlar toifasiga oid ekan
ligini, ayol bo‘lsa ikkinchi farzand ko‘rganligini belgisi edi.
Markaziy Afrikada inson badanida turli chandiqlar. Markaziy Afrika va Ko‘llar
atrofidagi axolida tishlarini arralash, sindirish va qoraga bo‘yash udumlari mavjud bo‘lgan.
Deyarlik barcha Afrik
a xalqlarida folklor, ya‘ni xalq og‘zaki ijodiyoti muxim o‘rin tutadi.
An‘analarni, urf-odat va irimlarni avloddan-avlodga o‘gashida uning axamiyati beqiyosdir.
Ba‘zi xalqlar, xususan tuareglar-tirinag yozuvini yaratishgan. Xabashlarning 2 ming
yillik yozuvlarida bugungi kunda 296 ta belgi mavjud.
Diniy tasavvurlari fetishizm-
buyum va narsalarga e‘tiqod qilishdan iborat. Qoyatosh,
daraxt-
maxsus yasalgan buyumlarga sig‘inish, topinish mavjud bo‘lgan. Animizm-ruxlarga
topinish, ajdodlar ruxiga sig‘inish xam keng tarqalgan.
Totemizm-
insonning g‘ayri-tabiiy xayvon yoki daraxtlar o‘simliklarga qardoshligiga
ishonch. Bushmenlarda-
kiyik, buqaga e‘tiqod, Mandigolarda-piton, timsox, toshbaqa,
antilopaga e‘tiqod, yorubalar qabila nomlari fil, qo‘y, maymun ekanligi va xokazolar buni
tasdiqlaydi.
Animistlar asosan G‘arbiy va Markaziy Afrikadagi Botsvana, Markaziy Afrika
Respublikasi, Yuqori Voltada 80% ni, Serre -
Leone, Fil Suyagi Qig‘og‘ida, Zimbabve,
Benin va Mozambikda 50-70% ni tashkil qiladi.
Xristianlik xam IV asrdan buyon mavjud. 1960 yilda birinchi afrikalik Lorian
Rukambve (Tanzaniya) kardinallikka saylangan. Bu din Janubiy Afrika Respublikasi va
Markaziy Afrika Respublikasi (Zoir, Angola, Kongo) Gvineya qirg‘og‘i (Nigeriya, Gana,
Kamerunda) keng tarqalgan.
- 82 -
Islom dini.
Shimoliy Afrika, G‘arbiy va Markaziy Sudandan farqli o‘laroq Sharqiy Afrikaga
iqtisodiy aloqalar orqali yoyilgan. Aloxida musulmonlar mavzelari Audagoste (Mavritaniya,
Niani, Mali, Numba -
Same, Ganada) X asrdayoq mavjud bo‘lgan.
Jaynizm. Afrikaning xind axolisi asosan jaynizm diniga topinadi.
Xalq ijodiyoti.
Rang-
barang bo‘lib tasviriy san‘at, o‘yinlar, musiqa va folklor o‘zaro ajralmas xolda
(mujassam) mavjud bo‘lgan. Afrikaliklar folklori 4 guruxga bo‘lingan: afsonalar va afsonaviy
ertaklar; sexrl
i ertaklar; maishiy ertaklar, maqol va matallar aloxida o‘rin tutadi.
Eng sodda musiqa asbobi Kongo bushmenlarida bo‘lib, bir bo‘lak yog‘ochga lianadan
tortilgan 1 ta tordan iborat. Gvineya axolisida 20 ga yaqin musiqa asboblari mavjud. Afrika
axolisi Amer
ikada blyuz, samba, jazning vujudga kelishidan muxim rol o‘ynagan.
Do'stlaringiz bilan baham: |