Leykositlar.
Leykositlar yoki oq qon tanachalari – bular
rangsiz yadro saqlovchi hujayralar bo’lib turli shaklda bo’ladi.
Sog’lom odamlarning 1 mm
3
qoni tarkibida 6-8 ming leykositlar
saqlanadi. Qondan tayyorlangan surtma mikroskop ostida
qaralganda turli-tuman shakldagi leykositlarni kuzatish
mumkin. Odatda leykositlarning ikki guruhi farqlanadi:
donador va donasiz.
Donasiz leykositlar orasida juda qoramtir aylana yadroli
yumaloq hujayralar-limfositlar va katta o’lchamdagi noto’g’ri
shakldagi yadrolar saqlovchi hujayralar –monositlar farqlanadi.
Donador leykositlar turli bo’yoqlarga turlicha munosabatda
bo’ladi. Agar sitoplazma donachalari asosli (ishqoriy) bo’yoqlar
bilan yaxshi bo’yaladigan bo’lsa, unda bunday shakldagi
leykositlar – bazofillar; kislotali bo’yoqlar bilan bo’yaladigan
bo’lsa – eozinofillar (eozin-kislotali bo’yoq), agarda ularning
sitoplazmasi neytral bo’yoqlar bilan bo’yaladigan bo’lsa ular –
neytrofillar deb yuritiladi.
Leykositlarning ahamiyati. Leykositlarning asosiy funksiyasi
– qonga va to’qimalarga tushayotgan mikroorganizmlardan,
begona oqsillardan, yot tanachalardan organizmni himoya
qilishdir.Leykositlar yolg’ondakam oyoqsimon o’simtalar
chiqarib o’z-o’zidan harakat qilish xususiyatiga ega. Ular qon
tomirlaridan chiqib organizmning turli to’qimalarining
hujayralari orasida harakat qiladi. Qonning harakati
sekinlashganida leykositlar kapillyarlarning ichki yuzasiga
yopishib qoladi va hujayralar endoteliyasi kapillyalari orasida
tiqilishib katta miqdorda tomirlardan chiqadi. O’zlarining
harakatlanishi davomida uchragan mikroblarni va boshqa
begona tanalarni ushlab oladi va hujayra ichida hazmlanishga
majbur etadi (fagasitoz). Leykositlar juda faol qon
tomirlarining jarohatlanmagan devorlaridan o’tadi,
membranalardan juda yengil o’tadi, to’qimalarda hosil
bo’ladigan turli kimyoviy moddalar ta’siri ostida biriktruvchi
to’qimalarda bemalol harakatlanadi (diapediz).
Organizmga tushadigan turli mikroorganizmlarni, oddiy
organizmlarni va har xil begona tanalarni leykositlar
tomonidan yutilishi va hazmlanishi –fagositoz deb ataladi,
leykositlarni o’zini esa – fagositlar deb yuritiladi.
Fagositoz hodisasini birinchi bo’lib I.I.Mechnikov o’rgangan va
ana shu kashfiyoti uchun Nobel mukofotiga sazovor bo’lgan.
I.I.Mechnikov o’zining dastalbki kuzatishlarini nisbatan oddiy
organizmlarda – dengiz yulduzining qurtlarida olib bordi. Uni
qayd qilishicha dengiz yulduzi qurti tanasidagi tikon,
harakatchan hujayralar bilan tezgina o’rab olinadi.
Odamlarda ham barmog’iga tikan kirganida xuddi shunday
holat kuzatiladi. Tikon atrofida katta miqdorda oq qon
tanachalari yig’iladi, Tashqi tomondan bu holat ichida o’lgan
leykositlarni yig’ilishi – yiringli oq pufakcha hosil bo’lishidan
hosil bo’ladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |