Microsoft Word tanbehul gofilin ziyouz com doc

Sultonlarga aralashish bobi hadislari 
 
836-hadis. Juda zaif. “Al-mavzu’ot”ga qarang. 
837-hadis. Zaif. “Za’iful-jome’”ga qarang. 
838-hadis. Zaif. 
839-hadis. Juda zaif. Haysamiy, Tabaroniy rivoyat qilgan. 
840-hadis. Zaif. Ibn Hibbon, Uqayliy rivoyat qilgan. 
841-hadis. Hasan. Ahmad, Abu Dovud rivoyat qilgan. 
842-hadis. Muttafaqun alayh. 
843-hadis. Sahih. Termiziy, Ahmad rivoyat qilgan. 
844-hadis. Sahih. Ahmad rivoyat qilgan. 
845-hadis. Isnodi noma’lum. 
 
 
 
 
 
 

---

Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
324
YETMISH YETTINCHI BOB 
KASALLIK VA KASALNI KO‘RISHLIK FAZILATI 
 
846. Faqih Abu Lays Samarqandiy (r.a.) rivoyat qiladilar. Ato ibn Yasor 
Payg‘ambarimizning (s.a.v.) shunday deganlarini naql qilganlar: “Agar banda kasal 
bo‘lsa, Alloh: “Bandam kelib ketguvchilarga nima deyapti ekan?” deb unga ikki farishatni 
yuboradi. Agar u ziyoratchilar kelganida Allohga hamd aytsa, hamdini farishtalar Allohga 
yetkazishadi, holbuki, Alloh o‘zi bilib turibdi”. So‘ng: “Bandamga aytinglar, agar Men uni 
vafot ettirsam, jannatga kirgizaman, agar shifo bersam, uning  go‘shtidan yaxshiroq 
go‘shtni beraman (ya’ni kasal bo‘lmaydigan) va qonini yaxshiroq qonga almashtiraman 
hamda gunohlarini kechiraman”. 
 
Said ibn Vahb aytadilar: ”Salmon Forsiy bilan birga u kishining do‘stinikiga  kirdik. 
Salmon aytdilar: “Albatta,  Alloh taolo mo‘min bandaga bir kasallik bersa, so‘ng unga 
salomatlik beradi. U kasallik o‘tgan ayblariga kafforat, keyingilariga rozilik bo‘ladi. Alloh 
fojir bandani bir kasallikka duchor qilib, so‘ng salomatlik beradi. U kasallik bog‘lab 
qo‘yilgan tuyaga o‘xshaydi. So‘ng uni qo‘yib yuborishadi. Ular nimaga bog‘lashdi, 
nimaga qo‘yib yuborishdi, bilmaydi”, dedilar. 
 
847. Ibn Mas’ud (r.a.) aytadilar: ”Payg‘ambarning (s.a.v.) huzurlariga kirdim. U kishi 
darmonsizlikdan xasta edilar. Shunda qo‘llaridan tutib: “Sizga darmonsizlik va lohaslik 
qattiq tegibdi”, dedim. “Ha, – dedilar, – sizlardan ikki kishining kasali bilan kasallandim”. 
“Sizga ikki baravar ajr bor”, dedim. U zot: “Jonim qo‘lida bo‘lgan Zotga qasamki, yer 
yuzida qaysi muslimga kasallik yetsa, Alloh taolo uning xatolarini daraxt barglari 
to‘kilganidek to‘kadi”, dedilar. 
 
848. Payg‘ambar (s.a.v) aytadilar: “Agar mo‘min nafsga isitma qelsa, nafsning ichidan 
ruh nido qiladi: “Ey isitma, bo‘ mo‘min nafsdan nima xohlaysan?” Isitma: “Ey yaxshi 
ruh, bu nafsing pok edi. Uni gunohlar va xatolar iflos qildi. Men uni o‘shalardan 
poklayman”, deb javob beradi. Shunda ruh aytadi: “Unday bo‘lsa, yaqin kel, yaqin kel, 
yaqin kel va uni pokla”. 
 
Ibn Ashja’ aytadilar: “Muhojirlardan bittasi kasal bo‘ldi. Shunda: “Menga yetdiki, 
kasalning kasalligida to‘rtta xislat bordir: undan qalam ko‘tariladi, ajr sog‘ paytida amal 
qilganidek oqib kelaveradi va hamma xatolari bo‘g‘imlaridan ketadi, agar vafot etsa, 
kechirilgan holda vafot etadi, agar yashab ketsa, kechirilgan holda yashaydi”. 
 
Maoz ibn Jabal (r.a.) aytadilar: ”Agar Alloh taolo mo‘min  bandani kasallikka duchor 
qilsa, chap tomon farishtasiga: “Undan qalamni  ko‘tar”, deb,  o‘ng tomon farishtasiga: 
“Bandamga  sog‘liq vaqtidagi amalidan ham yaxshirog‘ini yoz”, deb buyuriladi. 
 
849. Abu Hurayra (r.a.) aytadilar: “Isitma Payg‘ambar (s.a.v.) oldlariga qora ayolga 
o‘xshab keldi. Undan: “Sen kimsan?” deb so‘radilar. “Maldamning onasiman”, dedi. 
“Nima ish bilan shug‘ullanasan, ey Maldamni onasi?” deb so‘radilar so‘ng. “Go‘sht 
yeyman, qon hidlayman, issiqligim jahannam issig‘idandir”, deb javob qildi. Payg‘ambar 
(s.a.v) uning isitma ekanini bildilar. 
 
So‘ng isitma aytdi: “Ey Rasululloh, meni o‘zingiz yaxshi ko‘rgan ahlingizga  yuboring”. 
Nabiy (s.a.v.) uni  ansorlarga yubordilar. Ularni yetti kun isitma  oldi. Oh-vohlari  

---

Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy