Microsoft Word tanbehul gofilin ziyouz com doc

“Albatta nafs, agar Parvardigorimning o‘zi rahm qilmasa, barcha yomonliklarga 

---

Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
9
buyurguvchilar” (Yusuf, 53). Ya’ni, nafs yomonlikka va shahvoniyatga buyuradi... 
Amalning savobini Alloh taolodan umid qilish, deganda, insonlarning gaplariga parvo 
qilmasdan, amalni Alloh taolo uchun xolis qilish tushuniladi. 
 
Ba’zi hukamolardan rivoyat qilinadi: “Amal qilguvchi amalida qo‘y boquvchidan o‘rnak 
olishligi lozim bo‘ladi. Albatta, qo‘y boquvchi agar namoz o‘qisa, qo‘ylardan namoziga 
maqtov olishni o‘ylamaydi. Shuningdek, amal qilguvchi insonlar unga qarashlarini 
ko‘ngliga keltirmasligi lozim. Alloh taolo uchun insonlar oldida va yolg‘iz qolganda ham 
bir xil tarzda amal qiladi. Insonlarning maqtovini talab etmaydi”. 
 
Hukamolardan ba’zisi aytadi: “Amal durust bo‘lishi uchun to‘rt narsa kerak bo‘ladi. 
Avvalo, amalni boshlashdan oldin ilm lozim. Chunki amal faqat ilm bilan yaxshi bo‘ladi. 
Agar amal ilmsiz bo‘lsa, amalni yaxshi qiladigan narsadan buzadigan narsa ko‘proq 
bo‘ladi. Keyin amalning boshida niyat lozim. Chunki amal niyat bilan solih bo‘ladi. 
 
13. Payg‘ambarimiz aytganlaridek: “Albatta, amallar ni-yatlari bilan” va har bir kishining 
niyat qilgan narsasi bo‘ladi, ro‘za, namoz, haj, zakot va boshqa toat-ibodatlar faqat niyat 
bilan durust bo‘ladi. Amal durust bo‘lishi uchun boshida niyat qilmoq lozim. 
 
Uchinchisi: amalning o‘rtasida sabr qilmoq, ya’ni amallarni tinch, xotirjam bajarguncha 
sabr qilmoq lozim. 
 
To‘rtinchisi: amalni tugatayotgan vaqtda ixlos qilmoq lozim. Chunki amal ixlossiz qabul 
qilinmaydi. Agar ixlos bilan amal qilsangiz, Alloh sizdan qabul qiladi va insonlarning 
qalblari sizga bog‘lanadi”. 
 
Harm ibn Hayyondan rivoyat qilinadi: “Qaysi bir bandam Alloh taologa qalbi bilan 
yuzlansa, albatta Alloh taolo ahli imon qalblarini unga yaqinlashtiradi va ularning 
muhabbatidan va rahmatidan uni rizqlantiradi”. 
 
14. Payg‘ambarimizdan Abu Hurayra (r.a.) rivoyat qiladi: “Albatta, Alloh taolo bir 
bandani yaxshi ko‘rsa, Jabroil alayhissalomga: “Men falon bandani yaxshi ko‘rdim, sen 
ham uni yaxshi ko‘r”, deydi. Jabroil alayhissalom osmon farishtalariga: “Parvardigoringiz 
falonchini yaxshi ko‘ribdi, uni sizlar ham yaxshi ko‘ringlar”, deydi. U bandani osmon ahli 
ham yaxshi ko‘radi. Mazkur banda barcha yer ahliga ham maqbul bo‘ladi va bir bandani 
yomon ko‘rib qolsa ham, xuddi shunday e’lon qiladi”. 
 
Zohid Shaqiq ibn Ibrohimdan bir kishi savol so‘ragani rivoyat qilinadi: “Albatta, insonlar 
meni solih deydilar, men solih yoki solih emasligimni qanday bilaman”. Shaqiq 
rahmatullohi alayh unga aytdi: “Solihlarning huzurida siringni oshkor qil, agar unga rozi 
bo‘lsalar, solihsan, agar rozi bo‘lmasalar, yo‘q. Qalbingga dunyoni ro‘baro‘ qil, agar 
qalbing qaytarsa, bilki solihsan, bo‘lmasa, yo‘q. O‘zingga o‘limni ro‘baru qil, agar o‘limni 
xohlasang, bilki, solihsan, bo‘lmasa yo‘q. Vaqtiki senda bu uch qism jamlansa, Alloh 
taologa amallarda riyo qilmaslik uchun tazarru etgin, toinki amallaringni fasod qilmasin”. 
 
15. Anas ibn Molik Hazrati Payg‘ambarimizdan rivoyat qiladi: “Mo‘min kim,bilasizllarmi?” 
“Alloh va Uning rasuli bilguvchiroqdir”. “Mo‘min kishi ulkim, to o‘zi to‘g‘risida odamlardan 
eshitgan maqtovlar bilan quloqlari to‘lmaguncha olamdan ko‘z yummagay. Agar yetmish 
qavat temir eshikli uy ichida Alloh taolo toati uchun amal qilsa ham, Alloh ul kishining 

---

Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy