Манкент
272
РАҚС
Ш одиёна бундоқ чалинсин-да, рақс бундоқ бўлсин-
да. Йигит ўйнаяпти, биронта хотинчалиш ҳаракат топиб
кўринг-чи, йўқ, ҳаммаси эркакча, мардона ва ўйинга ёпи-
ш иб турибди. Кетмон чопяпти, қилич силтаяпти, ўроқ
ўраяпти, тош қулатяпти, отда учаяпти, тўғон боғлаяпти,
қанор орқалаяпти — ҳаммаси шундоқ устакорона... Ш ун-
доғам ўйнаяптики, асти қўяверинг..
Қиз-чи? Биронта ҳаёсиз ҳаракат, ўринсиз имо, ё кўкрак
ва ё қуйруқ силкиш йўқ. Ю зида пишган олма қизиллиги
ёки тонг шафақлари ўйнамокда. Қадамлар енгил, қўллар
қуш қанотларидек учағон — сув оляпти, пилла узяпти, атлас
тўқияпти, пахта теряпти. Бутун кўрки ва тенгсиз сиймо-
сида ички бир шарм ва одоб. Устозига балли!
Сайрам
АГАР М Е Н ..
Эш иккўл этагида қадимги бир жангчининг қабрини
топиш ибди. К аф анигача олтин эмиш . Ханжари, этиги,
қиличи, дубулғаси, энгил-бош и, қўйинг-чи, косаси, пиё-
ласигача қуйма олтин, тобути ҳам...
Бу бизнинг боболаримизнинг боболарига хос бурунги
ер таги сағаналаридан. Номдор ва салтанат эгаларидан
бирининг сағанаси. Қабр ичида устихонга боғлиқ ва ён-
ма-ён тўрт юзга яқин ўликка кераклигу кераксиз олтин
буюм санашибди. Еттинчи асрга қадар кўмилган улик —
саҳройи йигит, жангчи. Ё ўн саккиз, ё йигирма уч йил
умр курган, холос.
Агар мен мангулик уйқуга кетар кун бирон буюм ола
кетиш эрки берила қолса...
Не олиб кетаркинман?
Энг аввал ҳовлимдаги о қ гулларнинг бир ҳовуч атри;
К ейин Ҳ алим ахоним авжида Н авои й н и н г ўша бир
сатри;
Устоз Ойбек бермиш ўша бир қалам;
Олис ғурбатлардан қайтганимда, онам нинг қабрини
тополм аганим важидан суяк-суякларим га сингган ўша
қи рқ йиллик алам;
Суйгулимнинг тирноқ юзидеккина сурати ҳам;
Нозим Ҳ икматнинг денгиз сувларидай мовий кўзла-
ридаги ўша мунг, ўша учқун, бир сўз билан айтсам, унинг
хаёлимдаги армонли сийрати ҳам;
Бир ғужум Фарғона узуми;
Самарқанддаги йигитлик базми;
Қ озоқ қимизидан бир кўза;
Тош кент денгизидан бир кўза;
Ҳеч бўлмаса ўша Олатов яйловида қим из ичган за-
ранг коса;
Ўша унутилмас ўғринчи бўса;
274
О қсоқ бобо сағанасидан ложувард ғишт синиғи;
Ўлганда ҳам отини аташим ножўя бировнинг кўзлари-
даги тубсиз меҳрдан киприкчаси ва тиниғи;
Андижон адирларида битган ғўзадан бир лўппи чаноқ
ҳам...
Тағин нима? Бўлди шекилли. Йўқ, онамдан қолмиш
ягона эсдалик — кичкина парқу болиш — тобутимда бо-
ш им га қўй и л са-ю , ўш а болиш таги га д аф тарч ам қў-
йилса...
Ўлгандан кейин бирон буюм олиб кетиш эрки берил-
са, мен ш уларнигина ола кетиш ни истар эдим. Л екин ҳали
ўладиган тентак йўқ, ran шунда...
ХАЛҚ ДИЛИНИНГ КЎЗГУСИ
Ёзувчи зиммасига ҳамма даврлар, ҳамма замонлар ҳам
оғир ва жавобгарлик бурч юклаб келди. М ен том маъно-
сидаги ёзувчи тўғрисида гапиряпман. Тарихимизда тилга
олгулик қаламкаш борки, ҳаммаси чин маъноси билан давр
фарзанди, халқ ўғли, халқ дилининг кўзгуси ва жарчиси-
дир. Абдулла Қаҳҳор ўш андек қалам эгалари сирасидан
ўрин олган ёзувчи.
Муҳандис — ўз ишига етук, жамиятда ардоқли киш и,
кимёгар ҳам, ўқитувчи ҳам, дурадгор ҳам, чилангар ҳам,
наққош ҳам, гулчи ҳам... Ҳаммаси ўз ишига етук, ўзга билан
иш и йўқ. Ёзувчи-чи? Ҳа, ёзувчи деярли ҳаммасининг д и
лини, дидини, орзусини, характерини билмоғи шарт. Акс
ҳолда, сохта, чалакам ва умри калта ran бўлади. Абдулла
Қаҳҳор қаламга олган ҳаёт лавҳалари, характерлар, тим -
соллар, тўқнашувлар ва айниқса тил иш онгулик, реал ва
ибрат олгулик, эсда қолгулик, чинакам санъат асарлари-
дир. Ш у жиҳатдан оғиз тўлдириб айтсак ярашгулик, зар-
гар, пурҳикмат, билгич ёзувчилардан бири Абдулла Қаҳ-
ҳор — фахрлансак бўлади!
Абдулла Қаҳҳор ҳикоянавис, қиссанавис, ром анчи,
драматург сифатида донгдор. Л екин мен уни ш оир ҳам
дердим. У танлаган мавзулар, уларнинг ижроси, яхлит ва
хилма-хил одамлар, уларнинг ички дунёси, табиат манза-
ралари, ўринли романтик оҳанглар, ранглар — шеърдир.
«Ўтмишдан эртаклар»идаги У маралининг ўлимини эсланг:
отанинг бир зумлик телбаланиш моменти, исён, томир-
томирларидан титраб кўтарилган наъра, она мусибати бу
парчанинг ўзи тугал бир достон. Вазнсиз, қоф иясиз, ле
кин ю ксак шеърдир. Даҳшат бу! Ўтмиш нечоғлик қора ва
шаддод экан-а! Қайтиб келмасин ўш андоқ кунлар! — дей-
ди ҳар китобхон. Бу кунларимиз қадрига етадиган бўлади
китобхон. Санъат бу! Чинакам усталик ва устозлик...
276
Абдулла Қаҳҳор устоз сифатида талай асл наср ёзувчи
ёшларга етакчи. Л екин мен, ундан ҳам кўпроқ шоирларга
устозлигини биламан ва бу қаттиқ қўллик, ёш адабиётчи-
ларимизнинг чинакам устози билан фахрланаман.
Абдулла ака! Соч оқлигига парво қилманг. Қирчилла-
ган пайтингиз бу! Янги асарларингизни бесабр кутувчи-
лардан бири мен. Излаб топиб ўқувчилардан бири мен.
У зоқ яшанг!
АЛЛОМ А
Иззат Султон — кўп қиррали ижодкор. У шеър ҳам ёза
олади, насрга ҳам уста, бақувват драматург, бақувват ар-
боб, лекин дарҳол кўзга ташланадиган қирраси - олим-
л и к — алломалик. Аллома бўлганда ҳам анов-манов алло-
ма эмас, забардаст ва ёрқин...
Илм унда туғма ва ўткир сажия эканлигига шубҳа бўли-
ши мумкин эмас.
«Адабиёт назарияси» китобини эслайлик. Нечоғлик ўз
вақгида дунёга келган ва талай-талай аниқликка интизор,
таш на ўқитувчилар йўлини ёритган китоб эди. Бу китоб
ёш қаламкашлар учун ҳам, умуман ёш авлод учун ҳам ян -
гилик бўлди, етакчи бўлди.
Иззат Султон драмалари ю ксак савияда, «Бургутнинг
парвози»дан «Фидойи»гача эсда қолгулик. Драматургияда
ҳам ўта етук қаламкаш Иззат Султон томошабин қалби
тўридан ўчмас жой олган асарлар авторидир. Усталик шу
даражада: драма ҳам, опера либретгоси ҳам, киносцена
рий ҳам бирдек қўлидан келади. Бундай дўндириб ёзади-
ганлар оз. Ўшаларнинг олдинги қаторида Иззат Султон
бор...
«Н авоийнинг қалб дафтари» деган китоб ўктам алло-
м ам и зн и н г кей и н ги асарларидан бўлиб, шу дараж ада
м аъни ва м ан ти қ тиғиз, у зо қ м еҳнат оқиб атид а дунё
кўрган, умри узун илмий асардир. Бу китоб бутун бир
давр кўзгуси, бутун бир давр қомусидек салмоқли ва маз-
мундор.
Бу китоб устоз О йбек қаламига хос, ўша оламга м аш -
ҳур ром анидан кейин улуғ Н авоий ҳақидаги эн г сам и-
м и й , зам о н га оҳангдош ва ф ахрл ан гул и к м еҳнатдир.
А йни вақгда улуғ бобога ф арзандлик туйғуси тўлиб тош -
ган. Ёруғ қалб қўш иғидир. Н ечоғлик ёрқин ва фусун-
кор китоб.
278
И ш мактабида тарбияланиб, илм чўққиларига зина-
м а-зина ю ксалаётган, билим ва м аданиятим изнинг курки
даражасидаги заҳматкаш алломага, йирик қалам соҳиби-
га, замондош им га, ардоқли дўстга мен ҳам таш на бир
китобхон ва қатордаги қаламкаш сифатида ҳамиш алик
омад ва ум рзоқлик тилайм ан. Я нги асарлар кутиб қо-
ламан.
СУРАТ
Лирик қисса
Do'stlaringiz bilan baham: |