T o ‘satdan uning ko ‘ngli c h o ‘kib, chidab bo ‘lmas bir
iztirobda to ‘lg‘ana boshladi. Kaftini peshanasiga bosgan-
cha, ko‘zlarini chirt yum di-da pichirlab qaytardi:
Na quvonchu, na ishonchu, na ko‘ngildan ochma gap...
llk bora shu qo‘shiqni aytgan kuni ostonada o ‘ziga
tikilib turgan M uqaddam ko‘z o ‘ngiga keldi. Keyin yana
Shavkatni esladi.
Shu on ashulachi xuddi uning qalbidagi hasratlam i
bilib turgandek, yana d o n a -d o n a qilib q o ‘shiqni takror-
ladi:
Do'stlaringiz bilan baham: