P irimqul Qodirov. Avlodlar dovoni /roman/ turkumi T.: >, 2018. 640 b

P irimqul Qodirov. Avlodlar dovoni /roman/ << Adabiy barhayot asarlar >> turkumi – T.: << Adabiyot uchqunlari >>, 2018. – 640 b.

Muallifni birinchi kitobi << Yulduzli tunlar >> kitobini davomchisi bo’lgan << Avlodlar dovoni >> kitobi Boburilarni sulolasi xaqida so’zlaydi.

Zaxiriddin Muhammad Boburni o’z tarihi Xindistondagi buyuk zot bo’lib gavdalanishdagi kotta mexnatlari tariximiz zarvaraqlarida kotta joy egallab kelmoqda.

<< Avlodlar dovoni >> kitobida Boburning farzandi Humoyun Mirzoning kechmishi uning tahtga o’tirishi jigarlari tomonidan qilingan razillik illatlari hamda vohalarga qilgan yurishlari ko’rsatilgan.

Humoyin Mirzoni o’z innilaridan unga qarshi chiqqan kechmishlaridan qiynalardi.

-Nahotki innilarim mening qonimga shunchalik tashna bo’lishsa?. –o’rtanib dedi Humoyun

Balki, bu bir vahimali ovozdur? –Dunyo g’alati ekanda!-deydi Humoyun og’ir tin olib

-Yomonlik qaytkay, deyishadi. Lekin ba’zi odamlar yomonlik qilganlari sari ishlari taraqqiy topgay.

Humoyun o’ttiz ming askar bilan Qobildan chiqib Xind daryosidan o’tdi bir hafta ichida Lahorni jangsiz egalladi. Humoyun bo’yi cho’zilib otasiga tenglashib qolgan farzandi Akbarni bag’riga bosdi.

Humoyun o’gliga bugun birinchi martta dilini yozib, ko’nglini tubini ochib ko’rstar, Akbarni kamolini ziddiyat bilan tinglayotganligini hamma gapni ko’ngliga tugayotganligi bilinib turar edi.

Akbar sekriy tepaligidagi ustidan shimol tomonga tikilib, uzoqlarda kashmir ko’llari ichida suzib yurgan kemalarni, Qobul daryosi bo’yidagi bog’larni ko’z oldiga keltirdi.

-Bir armonim- Samarqand-u Andijonlarni ko’rish nasib qilmadi,- deb qo’ydi.- Lekin shukur qilishim ham kerak. Manashu dunyolarni qurdik. Yonimda oltmush to’rt yildan beri sadoqatini buzmay kelayotgan Azizbek ko’kaldoshim bor.

Ayniqsa, Akbar tug’ilib o’sgan Xindiston uni o’zining ulug’ farzandlari qatoriga qo’shdi.

<< Akbar chinakam genial shaxslar qatoriga kiradi. Uning lavozimi dilida tug’ilgan g’oyalarini ohirigacha erkin taraqqiy etishiga halaqt berdi, lekin Akbar qilishga ulgurgan ishlarining o’zi ham uning aqliy kuchini namoyon etib turibdi… U yahshilik qilib yashashni o’z shahsiy manfaati va ehtirosini umum insoniy mehir xuslariga bo’y sundurishni muqaddas deb bilardi…>>.

XIX asrda yozilgan bu nodir so’zlar faqt o’tmishga emas, balki kelajakgaham qaratib aytilgandur.