O’zbekistonda inson manfatlari xamma narsadan ustun. Inson huquq va manfaatlarini ta’minlash, xalqimiz uchun munosib turmush sharoitini yaratib berishdan iborat

Yarimo’tkazgichli elektronika asoslari. XX-asrning ikkinchi yarmida ko’plab yangi turdagi yarimo’tkazgich asboblar ishlab chiqildi. Ko’p komponentali yangi turdagi yarimo’tkazgich materiallardan foydalanib yaratilgan, butunlay yangi funktsional xossalarga ega bo’lgan yarimo’tkazgich asboblar vakuumli asboblarni to’liq siqib chiqardi. Shunday qilib, butunlay yangi soxa - yarimo’tkazgichli elektronika soxasi vujudga keldi.
Ma’lumki, ko’pchilik yarimo’tkazgich asboblarning ishlash printsipi p-p o’tish xossalariga asoslangan. Odatda p-p o’tish p va n turidagi ikkita yarimo’tkazgich qatlamining tutashtirilishidan xosil bo’ladi.
1960 yillardan boshlab geteroo’tishlar o’rganila boshlandi. Geteroo’tish p va p o’tkazuvchanlikka ega bo’lgan, turli taqiqlangan zonali ikkita yarimo’tkazgich qatlamining tutashtirilishidan xosil qilinadi.
1970 yilga kelib Rossiya fanlar akademiyasi akademigi J.I. Alferov tomonidan qattiq qotishmalar asosida tayyorlangan turlicha ta’qiqlangan zonalarga ega bo’lgan yarimo’tkazgichlar o’rtasida ideal geteroo’tishlar hosil qilindi. Keyinchalik ushbu geteroo’tishlar asosida xilma-xil yarimo’tkazgich asboblar yasashga ham erishildi. Ushbu turkum ishlari uchun 2000 yili J.I. Alferov Nobel mukofotiga sazovor bo’ldi. Xuddi shuningdek, ushbu turkum ishlar yarimo’tkazgichli elektronika soxasi ichida yangi “Geteroo’tishli yarimo’tkazgichli elektronika” yo’nalishiga asos soldi. Geteroo’tishli yarimo’tkazgichli elektronika, umuman yarimo’tkazgichli elektronikaning alohida muhim bir sohasi bo’lib hisoblanadi. O’z navbatida geteroo’tishli yarimo’tkazgichli elektronika, uning ichida tashkil topib, rivojlanib mustaqil soxa sifatida ajralib chiqqan “yarimo’tkazgichli optoelektronika”ning gurkirab rivojlanishiga ham asos bo’ldi.
Optoelektronika elektr va optik uslublar asosida ma’lumotlarni yaratish, qayta ishlash, saqlash masalalarini tadqiq etuvchi soxadir. Optoelektronika moddalardagi elektr va optik xodisalarni, ularning o’zaro bog’liqligini, bir-biriga aylanishini o’rganish asosida yangi turdagi yarimo’tkazgich asboblar va sxemalar yaratadi. Yarimo’tkazgichli optoelektronikaning rivojlanishi yuqori samaradorlikka ega bo’lgan quyosh elementlarining, o’ta tezkor fotosezgir asboblarning xona temperaturasida uzoq muddat ishlay oladigan geterolazerlarning yaratilishiga va keng ko’lamda qo’llanilishiga olib keldi. Eng asosiysi, shuni ta’kidlash joizki, nanoelektronikaga dastlabki qadamlar ham ushbu ishlarda qo’yilgan edi.