O'zbekiston tarixidan universal qo'llanma

1515-yili 
turk sultoni 
Sulton Salim 
huzuriga shayboniylar elchisi 
bordi. Sulton Salimning elchisi 
Muhammadbek 
esa o‘sha yili Buxoro 
xonligiga sultonning maktubini olib keladi. Sulton o‘z maktubida Ubay- 
dullaxonni «qizilboshlar»ga qarshi kurashga chaqlradi.
Usmoniylar va shayboniylarning safaviylarga qarshi kurashida din 
bir niqob edi, xolos. Aslida, bu 
G‘arbiy Eron, Kavkaz 
va 
Xuroson
uchun olib borilayotgan siyosiy kurashning natijasi edi. Shayboniyzo- 
dalarning Movarounnahr taxti uchun kurashida usmoniylar 
Navro'z
Ahmadxonga 
yordam uchun harbiy kuch ham jo'natgan. Navro'z Ah- 
madxonning Toshkentdagi qarorgohida 
300 nafar 
turk askari doimiy 
xizmatda bo'lgan, qurol-aslaha bilan ham ta’minlab turgan. Turk askar- 
lari Navro'z Ahmadxon tarafidan turib 
Nasaf 
yonida Abdullaxon II ga 
qarshi janglarda qatnashganlar.
Buxoro va Eron munosabatlari.
Buxoro va Eron manfaatlari to'qnash- 
gan asosiy nuqta 
Xuroson 
edi. Buning sababi Xurosonning ham harbiy-si- 
yosiy, ham savdo-iqtisodiyjihatdan muhim ahamiyatga egaligida edi.
Bundan tashqari, Xuroson Buxoro xonligi, Eron va Hindiston yo'na- 
lishida o‘ziga xos darvoza vazifasini ham 0‘tardi. Xurosonni nazorat 
qilish masalasida shayboniylar va safaviylar o'rtasida keskin kurash 
ketgan. Bu masalada Muhammad Shayboniyxon, Ubaydullaxon va Ab­
dullaxon II hukmronligi davrida shayboniylar ustunlik qildilar. Chunon- 
chi, Abdullaxon II Xurosonning 
Marv, Nishopur 
va 
Mashhad 
kabi yirik 
shaharlarlni egallagan.
Buxoro - R ossiva m unosabatlari.
Buxoro xonligining Rossiya bilan 
munosabatlari 
XVI asrning 
2-yarmidan rivojlana bordi. Abdullaxon II 
Rossiya bilan savdo aloqalarini yaxshilashga harakat qilar ekan, bu 
orqali o‘z davlatlning siyosiy ahvolini mustahkamlashga erishmoqchi 
edi. Chunki podsho