O’zbekiston respublikasi xalq ta’limi vazirligi samarqand viloyati

Multimedia orqali she’rni tinglash


Lug’at ishi:
Yumush-ish
Qorarlar-tayyorlaydilar
Quvonib-suyunib
She’rni navbat bilan o’qitib yoddan so’rash.Bunda o’quvchilar she’rni dialog sifatida yoddan aytib borishadi.
Non haqida yana qanday she’rlar bilasiz?
o’quvchi:Non haqida o’ylasam,
O’yim tamom bo’lmaydi.
Siz ham o’ylang bolalar
Lekin yomon bo’lmaydi.
o’quvchi: Har kun – har yerda
Insonga do’st qadrdon,
Non qadrini bilamiz,
Hammamiz ham yoshlikdan.
o’quvchi: Non – tinch turmush, mo’llik,
To’y – u havas, non bilan,
Non haqida so’z borsa
Eshitaman jon bilan.
O’qituvchi:Kimki non va mehnat nimaligini bilmasa, o’z xalqining farzandi bo’la olmaydi. Peshona teri va charchashni his qilmagan kishi, nonning qadriga yetmaydi. Chunki non – zahmatkash dehqonlar jasorati va minglarcha ishchilarning mahorati tufayli bunyod bo’ladi. Har bir bug’doy doni tegirmonda un bo’lguncha 15 km yo’ldan aylanib chiqishi kerak ekan. Mana shu bitta batonga 10 000 ta bug’doy doni sarflanar ekan. Nonni tayyorlashda unni elash, xamir qorish va bunda tuz, xamirturush, sut, shakar solinib pishiriladi. Ayrim xonadonlarda non uyda pishirilmaydi. Shunday xonadonlar uchun novvoylar pishirib yetkazishadi yoki maxsus mashinalar yordamida sexlarda pishiriladi,Non! Shu non bizlar dasturxonimizga kelguncha, ushatulguncha qanchadan qancha mehnatkash qo’lidan o’tadi. Shuning uchun ham shunchalar shirin, shunchalar tabarrukdir
Dam olish daqiqasi: Hulkar Abdullayevaning “Non yopaman o’xshatib” qo’shig’i
Qizlar tandirda rafida bilan non yopib raqsga tushishadi
“Non qayerdan keladi? She’ri
Mana qarang bolalar qancha mehnat sarflanar ekan. Siz yaxshi niyat bilan juda ko’p mehnat natijasida tayyorlangan nonlarning isrof bo’lib partalar ostida, hatto ko’chalarda yerga tushib, uvol bo’lib yotishiga qanday qaraysiz?
(Bolalar o’z fikrlarini aytadilar)
Qadoq qo’lli dehqonlar
Terlar to’kib ekishgan
Shu sababdan har boshoq
Oltin bo’lib yetishgan
O’qituvchi:
Uzoq safarga yoki Armiya safida xizmat qilish uchun jo’nayotgan kishilarga, akalarimizga non tishlatib qolinadi. Bu kelib rizqingni o’zing yegin, degan ma’noni bildiradi. Tishlangan non go’yoki umid – tayanchi. Bizning xalqimiz nonni shunday ulug’laydi.