3
(77),
bosiriq-bosiriqli kecha
(45) so‘zlarini butunlay Oybekka xos deyish mumkin.
Ular adibning bir asaridan ikkinchisiga ko‘chib yuradi. (Ularni «Nur qidirib»
povesti, «Oltin vodiydan shabadalar» romanida ham uchratamiz).
Oybek uslubiga xos bo‘lgan tabiat manzarasining
nafis tasviri dahshatli
urush voqealari hikoya etilayotgan paytlarda ham yozuvchini tark etmaydi. Ijodkor
yaratgan qahramonlar qanday holatda bo‘lmasin,
insoniy munosabatlardagi va
tabiatdagi go‘zalliklarni tuyib turishadi. Oltin so‘zi asosida yaratilgan birliklar esa
ularga uyg‘un:
Quyosh bulutlar orasidan, ora-sira mo‘ralar, sarg‘aygan
daraxtlarni bir zumgina oltinlatib, eringandek, yana bulut ko‘rpasiga cho‘lg‘ardi
(71).
Bektemir homuza tortib uvishgan oyoqlarini siladi. Ruhni qanoatlantiruvchi
charaqlagan oltin janglarni esladi
(82). Bektemir yaralangan. Bir necha yaradorlar
bilan sanbatga boradi:
Do'stlaringiz bilan baham: