Яковлев П.
Русский капрал Топчи баши Бухарского хана. Отеч. Зап. ч. II,
СПб, 1822, стр. 366-370.
37
www.ziyouz.com kutubxonasi
rilgan edi. Bundan tashqari, F. Beneveni Buxoro xonligining
qal’alari va qo‘shinlarining umumiy soni, armiyasining tuzilishi va
ahvoli, boshqarish usuli, Buxoroning Eron, Xiva va Turkiya bilan
munosabatlari haqida to ‘la m a’lumot to ‘plashi hamda Rossiya bilan
Buxoro davlati o ‘rtasida savdo-sotiqni rivojlantirishda mavjud
imkoniyatlami aniklash bilan birga, 0 ‘rta Osiyo daryolaridagi oltin
zahiralari haqida m a’lumotlar to ‘plashi ham lozim edi. F. Beneve-
niga Buxoro xoniga soqchilik uchun rus gvardiyasini taklif etish va
bu ishning oson kechishi uchun Xonquli to ‘pchiboshining ko‘nglini
topishi alohida uqtirilgan.
Rus podshosi Pyotr I F.Benevenini jo ‘natib, xonlikning iqtiso
diy, harbiy, fuqarolik va diplomatik ahvoli haqida yetarli tasaw urga
ega bo‘lmoqchi edi. Chunki Rossiya uchun xavf qudratli Usmonli
turk davlati tomonidan kutilgan b o ‘lib, Turkiyaning Eron hisobiga
yanada kuchayishi va 0 ‘rta Osiyoga kirib borishi natijasida Ros-
siyani mushkul ahvolga solib qo‘yishi e ’tiborga olingan edi.
Rossiyaning Buxoro bilan «do‘stona» munosabatda bo‘lishga
urinishi ayni paytda Xiva bilan b o ‘lgan munosabatlarining uzilishi
bilan ham b o g iiq edi. Ikkinchi tomondan, F. Beneveniga berilgan
yo‘riqnoma birmuncha vaqt oldin Eronga yuborilgan A.Volinskiy-
ning vazifalariga juda o ‘xshar edi. Pyotr I Buxoro va Eronga o ‘z
elchilarini yuborib, diqqatini Sharqqa qaratgan va bu yerlarda
Turkiyaning ta ’sirini sindirish payiga tushgan edi. Shu tariqa,
kerakli k o ‘rsatmalar olgan F. Beneveni 1718 yilning 13 noyabrida
Ashtarxonga yetib keldi va Buxoroga j o ‘nayotgan Xonquli to ‘pchi-
boshi bilan uchrashadi.
1721 yilning 6 noyabrida F.Beneveni va uning hamrohlari Bu
xoroga yetib keldilar. Rus elchilarining Buxoroga kelishi ayrim
mahalliy zodagonlarga yoqmadi, ular ruslar ta’sirining ortishi
o ‘zlarining mavqelariga putur yetkazishidan xavfsirar edilar.
Shu paytda Buxoro xonligida o'zaro urush-talashlar avj olib,
mamlakatning boshqaruv tizimi ancha zaiflashgan edi. Xonlikda
oliy lavozim - otaliq mansabini talashib qilingan harakatlar tufayli
amaldorlar ikki qarama-qarshi guruhga ajralib qolgan edi. Masalan,
Rossiya elchilari Buxoroga kelgach, oradan bir oy o ‘tar-o‘tmas,
Farhodbiy otaliq o ‘ldiriladi va uning o ‘rnini Muhammad Hakimbiy
egallaydi.
Buxorolik amaldorlaming k o ‘pchiligi Rossiyaga qaraganda
Eron bilan yaqin munosabatda b o ‘lish tarafdori edilar. Shuning
uchun ular xon tomonidan Buxoroga keyinroq kelgan Eron elchisini
F.Benevenidan oldin qabul qilishiga erishmoqchi b o ‘ldilar. Ammo,
38
www.ziyouz.com kutubxonasi
xalqaro nufuzda Eron Rossiya bilan tenglasha olmasligiga aqli
yetgan Abulfayzxon F.Benevenini a w a l qabul qildi. Xon Rossiya
salobatiga keragidan ortiq darajada hurmat bilan qarar ediki, buni
su‘iistemol qilgan takabbur F.Beneveni muqaddas shaharda qabul
qilingan odatni buzib yayov emas, otliq kirdi, go'yo bu udumni
bilib bilmaslikka oldi.
Rossiya elchisi Buxoroda 3 yildan ortiq turdi hamda Buxoro va
Xiva davlatining ichki-tashqi siyosati, iqtisodiyot, tabiiy boyliklari
haqida qimmatli m a’lumotlar to ‘pladi. Bu yumushlarning hammasini
bajarish, tabiiyki, juda qiyin edi. Buning ustiga, amaldorlaming
ko‘pchiligi Beneveniga nisbatan yaxshi munosabatda emas edilar.
Shuning uchun Beneveni o ‘ziga xayrixoh bo'lgan va hatto xonga
ham ta ’sir etishi mumkin b o ig a n xo‘ja Ulfat yordamidan foy-
dalandi.
F. Beneveni Abulfayzxon bilan yakkama-yakka uchrashib, Ros
siyaning yordamini taklif etmoqchi edi. Ammo Rossiya elchisi bu
niyatiga erisha olmadi. Rossiyaga juda katta umid bilan qarasa-da,
xufyona uchrashuv saroy amaldorlarining shubhasiga sabab b o iish i
mumkinligidan cho‘chigan Abulfayzxon Beneveni bilan doimo
boshqalar ishtirokida suhbatlashgan. F.Beneveni pixini yorgan dip
lomat boiganidan, Abulfayzxon turli zodagon guruhlaming nog'o-
rasiga o ‘ynaydigan qo'g'irchoq xon b o iib qolganligini anglab yetgan
edi. Ayni paytda Buxoro va Xiva xonlari o'rtasida ziddiyatlar avj olib
borardi. Buxoro xoni Abulfayz o'zining siyosatidan norozi b o ig an
amirlaming Xiva xoni Sherg‘ozixon bilan yashirincha til biriktirib,
Buxoro taxtiga tajovuz qilishni ko'zlagan siyosatidan xabardor edi.
1721 yilda Sherg'ozixondan norozi bo'lgan bir guruh xivaliklar
yordam so'rab Buxoroga keldilar va Abulfayzxon bir necha marta
Urganchga yurish uyushtirdi. Ammo buxoroliklar har safar m ag'lub
bo'lib, chekindilar. Uch yil davomida xonlikda kechgan bu voqealar,
tabiiyki, F. Benevenining nazaridan chetda qolmadi. U imkon topib
bu haqda Pyotr I ga m aiu m o t jo'natib, bunda asosiy aybdor deb Xiva
xoni Sherg'ozixonni ko'rsatdi va mabodo rus qo'shinlari Xivaga
kirgudek b o is a , Buxoro xoni bundan xursand boiish ini m a iu m
qildi.
Sherg'ozixon esa qalmoq va n o 'g 'ay savdogarlari dan Rossiya
ning janubga tomon yurishga hozirlik ko'rayotganini eshitgach,
vahimaga tushdi va Buxoroga elchi jo'natib, Xivaga xavf solayotgan
kulfat ertaga Buxoroning boshiga ham tushishi mumkinligi,
shuning uchun o'rtadagi nizoni bartaraf etib, umumiy dushmanga
qarshi birgalashib kurashishni taklif qildi. Ammo uning elchilari
Abulfayzxonni o 'z takliflariga ko'ndira olmadilar.
39
www.ziyouz.com kutubxonasi
Xonlikdagi vaziyatni chuqur tahlil qilgan F. Beneveni Buxoro
saltanatining beqarorligi va ayniqsa, ichki ixtiloflar uni bosib olishni
osonlashtiradi, degan xulosaga keladi. U o ‘zining yana bir maxfiy
vazifasi mamlakatning oltin zahiralari bilan ham qiziqib, kerakli
m a’lumotlami to‘pladi.
Pyotr I Xonquli to ‘pchiboshining hikoyasi, Kantemiming
«Tizim kitobi yoki Muhammad dinining ahvoli»1 asari va Beneveni
axborotlaridan islom dinining mohiyatini, ahamiyatini anglab oldi va
undan imperiya manfaatlari y o ‘lida foydalanish uchun maxfiy reja
tuzdi. Bu rejaga k o ‘ra, imperiya tarkibidagi musulmon o ikalarida
islom ulamolari nasroniy ruhoniylarga qaraganda katta huquq va
imtiyozlarga ega b o ‘lishi lozim edi. Pyotr I ning uzoqni ko‘zlab
tuzilgan rejasida o ‘zbek xonliklarini tobe’ qilish uchun qozoqlar
dashtida ruslaming ta ’sirini kuchaytirish alohida o ‘rin egalladi.
Bu vaqtda, y a’ni XVIII asming birinchi choragida, ko‘chmanchi
qozoqlar Yoyiq daryosi va Kaspiy dengizidan Xiva xonligi
chegarasigacha bo‘lgan ulkan hududda, Katta, 0 ‘rta va Kichik juzga
bo‘lingan holda, istiqomat qilar edilar. Qozoq sultonlari o ‘rtasidagi
o ‘zaro um shlar ulami tobora zaiflashtirib bormoqda edi. Shu hudud
da yashagan qalmoqlar ham tez-tez qozoqlar ustiga yurishlar qilar,
o ‘zaro qonli to‘qnashuvlar b o iib turardi.
Qozoqlarga 1723 yildagi ocharchilik juda qimmatga tushdi. Ular
nochor bir ahvolda tashqaridan yordam kutdilar. Kichik ju z oqsoqoli
Abulxayrxon 1730 yilga kelib Rossiya davlatiga murojaat qilib, o ‘z
juzining Rossiya panohiga olinishini so‘radi. Kichik juz va boshqa
juzlardagi ayrim zodagonlaming qarshiligiga qaramay, Kichik juz
1732 yilda Rossiya imperiyasi himoyasiga o ‘tdi va Abulxayrxon
cho‘1 orqali 0 ‘rta Osiyoga o ‘tadigan va u yerdan qaytadigan ms savdo
karvonlarini talonchilik hujumlaridan himoya qilishni o ‘z zimma
siga oldi. K e y in ro q - 1739-1740 yillarda 0 ‘rta juz, 1747 yilda Katta
juz ham Rossiya tobeligiga olindi. Kichik, 0 ‘rta va Katta juzning
Rossiya tobeligiga o ‘tishi bilan ms hukumatining 0 ‘rta Osiyo tomon
harakat qilishi uchun qulay imkoniyat yuzaga keldi. Rus hukumati
top sh irigiga binoan qozoq dashtlarida mustahkam o ‘mashib olish
va o ‘zbek xonliklarini bosib olishga tayyorgarlik k o ‘rish maqsadida
ko‘plab harbiy qal’a va istehkomlar qurildi. Faqat XVIII asrda
qozoq juzlari hududida 46 ta katta va 96 ta kichikroq harbiy q al’a va
istehkomlar qurildi va ularga harbiy qismlar joylashtirildi.
1
Do'stlaringiz bilan baham: |