O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxus ta’lim vazirligi

poykor – kichik mirob, qishloq mirobi
rabod – musulmon Sharqidagi o’rta asr shaharlarining savdo va hunarmandchilik do’konlari joylashgan qismi. Rabodlar VII-VIII asrlarda paydo bo’lib, shaharlarning arki yoki shahristonning atrofiga qurilgan.
rabot – g’oziylarga mo’ljallanib qurilgan maxsus binolar. Rabot faqat qo’rg’on, istehkomgina emas, shu bilan birga mehmonxona (karvonsaroy) ma’nosida ham tushunilgan.
sardoba (obdon) – pishiq g’ishtdan qurilgan gumbazli hovuz; suvxona.
sulola – bir urug’dan yoki avloddan tarqalgan podshohlar yoki xonlar nasli. Masalan, somoniylar, ahamoniylar, g’aznaviylar va h.k.
ustozdor – barcha xo’jalik ishlari: otxona, oshxona, novvoy, saroy xizmatkorlari ustidan idora ishlarini amalga oshirgan saroy a’yoni.
ushur – hosilning 1/10 hisobidagi solig’i
xiroj - hosilning 1/3 hisobidagi solig’i
shayxulislom – din va ilm peshvosi
shahriston – o’rta asrlarda Sharqdagi shaharlarning markazi, ya’ni mudofaa devori bilan mustahkamlangan shaharning asosiy qismi. Shahristonda saroy, jome masjidi, yopiq yoki ochiq bozor, bosh maydon – registon, muhim ma’muriy binolar, hukmdor va uning yaqinlarini qo’rg’onlari, shuningdek, oddiy aholi xonadonlari va boshqalar bo’lgan.
xatib – din peshvosi
eloqxon – elning oq xoni; yurtning kichik hukmdori, viloyat hokimi.
“qoraxon” – ulug’ xon
g’oziylar – ko’chmanchilar hujumiga qarshi ko’ngillilardan tuzilgan qurolli maxsus guruh, adolat kurashchilari
hojib – harbiy boshliq
mutafakkir – chuqur falsafiy fikrlash iste’dodiga ega bo’lgan kishi, tafakkur egasi.
muftiy – fatvo beruvchi, qaror chiqaruvchi, sud ishlarini amalga oshiruvchi oliy martabali shaxs.
muhaddis – islom dunyosida hadis ilmi bilan shug’ullanadigan olim.
naqshbandiylik – islomdagi so’fiylik tariqatlaridan biri bo’lib, Bahovuddin Naqshbandiy asos solgan.