оlоgik va ijtimoiy-iqtisodiy oqibatlari.
Orol dengizi ilgari vaqtda dunyodagi eng katta ichki dengizlardan biri
hisoblanib, unda baliqchilik, ovchilik, transport va erkratsion maqsadlarda
foydalanilar edi. Dengiz suv rejimini unga kuyiladigan Amudaryo, Sirdaryo, yer
osti suvlari hamda otmosfera yonilgilari tushishi va yuzadan suvning buglanishi
tashkil etadi. qadimgi tarixiy davrlarda dengiz sathining 1,5 - 2,10 o`zgarishi tabiiy
iqlim hususiyati bilan bo`liq bo`lib, suvning hajmi 100 - 150 kub km, suv sathi
maydoni - 4000 kv, km ni tashkil etgan.Sug`oriladigan dehqonchilikning
rivojlanishi natijasida su`orilishga foydalaniladigan qaytmas suvlar va
qurg‘oqchilik yillari Amudaryo va Sirdaryoning deltasiga quyiladigan suv miqdori
kamaydi. Shunday qilib, hozirgi vaqtda dengizning sathi 1961 yilga nisbatan 16,8
m ga pasaydi. 1994 yil 36,6 m. Bunda dengizning hajmi 3 marta, yuzasi 2 marta,
sho’rlanish darajasi 9-10 gG`l dan 34-37 gG`l ga ortadi; 2000 yilga borib 180- 200
gG`l ko’tariladi. Schozirgi kunda dengiz sathining pasayishi yiliga 80 - 110 sm
tashkil etmoqda. Qirg’oq chizig’i 60 - 80 km pasayib, ochilib qolgan yerlar 23
ming km2 tashkil etadi. Amudaryo va Sirdaryoning quyi oqimlarida suvning sifati
yomonlashadi, hamda ichish uchun yaroqsiz bo`lib qoladi.
Shimoliy Amerika qirg’oqlaridan topilgan tuz kukunlari o’zidan bir necha
ming kilometr uzoqlikda – sharqiy yarim sharda joylashgan Orol dengizi
sohillaridan ko’tarilgani ma’lum bo’ldi.
1
Ushbu hodisaga hududiy muammo, deb
qaraguvchilar esa bugungi kunga kelib, bu hadik Markaziy Osiyo mintaqasini
yorib chiqib, butun dunyoga tahdid solayotgan global voqeyilik ekanligini, nihoyat
anglab yetdilar. Har yili Orol dengizi qirg’oqlaridan ko’tarilayotgan 75 million
tonnalik tuzli chang-to’zonning nechog’lik atrof-muhitga yoyilishi inobatga olinsa,
bu muammo ko’lamining xatarli ekanligini ko’z oldimizga keltirish unchalik qiyin
emas.
1
Suyunov A. “Karvon qo’ng’irog’i”, 26.07.2012. B-9.
68
XX asr insoniyatga fan-texnika inqilobini, taraqqiyotning misli ko’rilmagan
qudratini namoyon etdi. Biroq yaqindagina oyoqlagan XX asr bashar farzandlariga
sivilizatsiya, inqilobiy taraqqiyot hadya etish bilan bir qatorda turli xil yechimi
mushkul muammolarni “meros” qilib qoldirdi. Achinarlisi shuki, biz yuksak deb
atab, faxrlanayotganimiz sivilizatsiya insonlarga tabiatga qanday munosabatda
bo’lishni, ekologiya havfidan qutulishni, ekologik madaniyatni shakllantirish
yo’llarini ko’rsata olgani yo’q. Bu aytish mumkin bo’lsa, insoniyat taqdiridagi
g’alati paradoksga o’xshaydi. Asrimiz ibtidosi bizni bunga guvoh qildi.
Yer yuzida aholi sonining o’sib borishi, fan-texnikaning shiddatli
taraqqiyoti, mamlakatlar o’z hududlaridagi tabiiy resurslaridan imkoni boricha
foydalanishi, jamiyat taraqqiyotini tezlashtiribgina qolmay, inson va tabiat
o’rtasidagi munosabatlar tizginini ham izdan chiqardi. Natijada Yer yuzidagi 7200
million gektar o’rmondan hozirda 4100 million gektar atrofidagi o’rmon qoldi
xolos. Rasmiy ma’lumotlarga e’tibor qaratsak, har yili atmosferaga dunyo
miqyosida o’rta hisobda 50 million tonna har xil uglevodorodlar, 260 million tonna
oltingugurt oksidlari, 50-60 million tonna azot oksidlari, 2 million tonnadan ortiq
chang va kulsimon moddalar “hadya” etilmoqda. Hozirgi kunga kelib ekologik
holat millati, tili, davlatidan qat’iy nazar, barchani birdek tashvishga solmoqda.
Dunyoning qaysidir nuqtasida sodir bo’layotgan salbiy holat boshqa bir hududga
bundanda jiddiyroq havf solishi mumkin. Birgina Orol muammosi bunga yorqin
misol bo’la oladi.
So’nggi 50 yil oralig’ida yangi o’zlashtirlgan yerlarni sug’orish oqibatida
Amudaryon olinayotgan suv miqdori 3 marta ortdi. Natijada 1980-yilga kelib Orol
dengizi maydoni sal kam 2 marta (66,5 ming kvadrat kilometrdan 36 ming kv.
kilometrgacha) qisqardi va suv sathi 14 martagacha pasaydi. Dengizga
oqizilayotgan suv miqdorining keskin kamayganligi oqibatida 2000-yilga kelib,
uning maydoni 23 ming kv. kilometrga qisaqarib, suv sathi taxminan 20 metrga
pasaydi. Shu bilan bir qatorda dengizning qurib qolgan qismidan shamollar
ko’tarayotgan mineral tuzlar 1000 kilometrgacha bo’lgan maydonga tarqalib,
69
Pomir tog’laridagi muzliklargacha davom etmoqda. Koinotdan olinayotgan
suratlarda Orolning bir nechta ko’llarga aylanib borayotganligi yaqqol ko’rinadi.
Aholi salomatligiga xavfli omillar orasida Amudaryo suvining ifloslanishi alohida
o’rinni egallaydi. Keyingi yillarda daryo suvi tarkibida mineral tuzlar va zaharli
moddalar 3 marta ortgan.
1
Amudaryoning yuqori oqimida joylashgan viloyatlarda
qishloq xo’jaligi ekinlari uchun ishlatilayotgan kimyoviy moddalar qoldiqlari
mavjud oqava suvlardan har sekundda 250 kub.m. miqdorda zovurlar va ko’llar
orqali daryoga oqizilmoqda. Qishloq joylardagi ko’plab aholining hanuzgacha
daryo suvidan iste’mol qilganligi oqibatida sariq (gepatit), oshqozon-ichak
kasalliklari, kam qonlik (anemiya) xastaliklari darajasi anchagina yuqori bo’lib
qolmoqda. Oroldan ko’tarilayotgan mineral tuzlar miqdorining ortib borishi,
qishloq xo’jaligida ximiyaviy moddlarning ko’plab ishlatilishi natijasida yer osti
suvlarining zaharlanishi va sho’rlanish darajasi ortmoqda. Oqibatda har yili 20
foizga yaqin mevali daraxtlar quriydi. 80-yillarda bu holat ayniqsa Tuyamo’yin
suv ombori ishga tushirilishi natijasida Hazorasp va Bog’ot tumani hududlarida
ko’plab ko’zga tashlangan bo’lsa, hozirgi kunda vohaning ko’pgina hududlarida
kuzatilmoqda.
Ekologik tizmlar, o`simlik va hayvonlar chuqur inqirozga uchrayapti. Eng
yomon ahvol Janubiy oroldir. Ushbu mintaqa o`z ichiga shimoliy g’arbiy qizil
qum, Zaungao`z, Qoraqum, Janubiy ustyurt va Amudaryo delutasikabi landshaft
komplekslarini oladi. Orol bo`yining umumiy maydoni - 473 ming km2 bo`lsa,
uning Janubiy qismi 245 ming km2 tashkil etadi. Bunga KKR hududi,
O`zbekistonning Xorazm viloyati, Turkmanistonning Toshhavu`z viloyatlari
kiradi. Orol va orolbo`yida sodir bo’layotgan jadal ravishdagi cho’llanish hodisasi
dunyo tajribasida uchratilmagan. Shuning uchun ham miqdor va sifat jihatidan
baholash ancha qiyinchilikalrga duch kelmoqda. Dengitubining ochilishi va daryo
delutalarining qurishi hisobiga cho`l maydonlari kengaymoqda. Ochilib qolgan 1
1
Mahmudov M. Xorazm tarixi istiqlol ko’zgusida. Urganch, 2013. B-123.
70
mln.ga maydon yuzasi mayda tuz zarrachalari bilan qoplanib yangi shakldagi qum
qoplamlarini hosil qiladi.
Shunday qilib, Markaziy Osiyo hududida qum, tuz ayrozonalarini shamol
yordamida ko’chirib yuruvchi kuchli yangi manba vujudga keldi. Dastlabki
ma'lumotlarga qaraganda yiliga atmosferaga 100-150 mln. tonnagacha chang -
tuzon kutarilishi mumkin. Dengiz tubidan kutarilganchang - tuz tuzoni atmosfera
ifloslanishi 5% ham ortib yubormoqda chang - tuzonlarning atmosferaga
kutarilishi 1 marta 1875 yili kosmosdan ko`zatilgan. Chang - tuzon uzunligi - 400
km, eni esa 40 km bo`lib, radiusi 300 km tashkil etadi. Tuzlarning yer yuzasida
yog’ilishi natijasida paxtaning hosildorligi 5 - 15 % sholining esa 3-6 % pasayib
ketdi. Orol bo`yiga yog’ilayotgan chang - tuz zarrachalaridan umumiy miqdor
o`rtacha 520 kg/ga tashkil etib, tuproq holati yomonlashuvining asosiy
sababchilaridan biri bo`lib qoldi. KKRning sug`oriladigan maydonlari chang-tuz
fraksiyalari 250 kg/ga dan Chimboy tumanida 500 t gacha boradi. Sho’rlangan
qum tuzlari yili Orol bo`yidagi 15 ming ga yaylovlarni egallab bormoqda. G’o`za
uchun ajratilgan maydonlar kasallik ko`zgatuvchi zarakunandalar bilan
zararlangan. Qishloq xo`jalik maxsulotlari hosili pasayib ketmoqda. Daryoning
yuqori oqimidagi hududlarda meliorativ holati yomonlashishi (Surxondaryo,
Kashkadaryo, Buxoro, Samarkand) II kategoriyada erlaning ko`payishiga olib
kelmoqda. Amudaryoning o`rta okimi joylashgan. Turkmanistonning suv xo`jalik
tumanlarida murakkab meliorativ holat kelib chikmoqda. Amudaryo va
Sirdaryoning quyi oqimlarida ko`pchilik maydonlar qoniqarsiz meliorativ ahvoli
bilan 3 va 4 katigoriyaga mansub yerlar hisoblanadi, sho’rlangan, kuchli
sho’rlangan maydonlar 35- 70 % tashkil etadi. Tuproqlarning sho’rlanishi hisobiga
kishilik xo`jalik mahsulotlari hosili O`zbekistonda - 30%, Turkistonda 40 %,
Qozog’istonda - 33%, Tojikistonda - 1990 Qirg’izistonda - 20 % pasayib ketdi.
Kuchli shurlangan yerosti suvlarning joylashishi, chullanishi jarayonini
kuchaytirmoqda. Amudaryo va Sirdaryo qirg’oklarini pasayish natijasida
daryolarning quyi qismida suv toshqinlarini kamaytirib yuboradi. Bu o`z navbatida
71
to’qay o`simliklari maydonlarini qisqarishiga, ilgari gumusga boy bo`lgan o’tlog’i
- botqoqli tuproqlar unumsiz utlok takir cho`l, kumli tuproqlarga aylanishga olib
keladi. Sutemizuvchi hayvonlar qushlar kamayib ketdi. Qurigan maydonlar aholi
uchun xavfli kasalliklarni tarqatuvchi kemiruvchilar bilan tulib bormoqda. Orol
bo`yining sanitar - epidemiologik ahvoli nixoyatda ogir aholi markazlashtirilgan
suv bilan ta'minlash 29-67 % ni tashkil etadi. Aholini yarmi ifloslangan ochiqsuv
havzalaridan foydalaniladi. Orol dengizini saqlab qolish mumkinmi?
Orol muammosini asosi uni dengiz sifatida saqlab qolish tashkil etadi.Shuni
ta'kidlash lozimki, Orol o`z tarixi davomida ilmiy ma'lumotlarga qaraganda ko`p
marta o`z shaklini o`zgartirganini va qurib qolgani ma'lum. Orol dengizining
dastlabki absolyut balandligini tiklash uchun ming kub km dan ortiq suv kerak
bo`ladi.
Dengizning qurigan sohillaridagi to’planib qolgan yerdagi tuzlar shamol
esganda changlar bilan aralashib, inson salomatligiga jiddiy xavf tug’diradi.O’sha
yerdagi aholida suv muammosiga duch kelinmoqda. Bundan tashqari deyarli Orol
dengizining yarmi qurib qolayotganidan, hech kim qayg’urmayapti. Orol dengizini
tiklashga chet el mablag’lari ajratilgani bilan usha mablag dengizga xarajat
qilinishini xech kim o’z nazoratiga olmayapti. Bundan kelib chiqadiki, mablag’lar
o’sha yerga "yetmayapti". Buni qisqa qilib shunday ta'riflash mumkinki, O’rta
Osiyo mamlakatlarida kurgokchilik vujudga keladi. Buni jahon xamjamiyati va
O’rta Osiyo mamlakatlari "pichoq suyakka qadalganida" anglab etishadi. Afsuski
Orol dengizi qurib kolgandan so’ng bu muammoni yechish yo’llari qidiriladi. Orol
dengizining qurishining asosiy sababi, bu xo’jalik extiyojlariga ishlatilishi ya'ni
paxta, bugdoy sugorilishiga Amudaryo va Sirdaryodan foydalnganliklari uchun
Orol dengiziga suv kam etib kela boshlagan. Shu tufayli Orol dengizi sekin-asta
quriy boshlagan.
Orolni saqlab qolish haqida hozirgi vaqtda bir necha fikrlar mavjud.
1.
Orolni qanday bo’lmasin qutkarish va uni avvalgi holatiga qaytarish
zarur.
72
2.
Orol dengizini sathini barqaror bir sathida saqlab bo’lmaydi, shuning
uchun uni to`liq qurishi muqarrar.
3.
Orol sathini ma'lum bir sathda saqlab qolish mumkin va uni amalga
oshirish mumkin.
Birinchi fikr 1986-87 yillarda O’zbekiston yozuvchilar uyushmasi a'zolari
tomonidan va boshqa qardosh respublika yozuvchilar tomonidan qo’llab-
quvvatlangan.
Ikkinchi fikrda, ular suvni yangi yerlarini o`zlashtirish va sug`orishga sarflash
kerak, dengizni qutqarib bo’lmaydi, uning qurishi muqarrar demoqda.
Uchinchi fikr, Orol muammosi bilan maxsus shug’ullangan olimlar va
mutaxassislar tomonidan ko’tarilgan. Ular o`z fikrlarini ushbu muammo ustidan
olib borgan. Ko`p yillik ilmiy izlanishlari aosida tushuntirib, dengizni barcha
ekologik va ijtimoiy- iqtisodiy ahamiyatini to`g`ri taxmin qilgan holda uning
sathini ma'lum mutloq balandlikda saqlab qolish mumkinligini isbotlab berdilar.
Orol dengizini dastlabki mutloq balandlikka (53 )m ko’tarishning iloji yo`q. Orol
sathini bir mutloq balandlikda saqlab qolish uchun hozirgi kunda bir necha fikirlar
o`rtaga tashlanmoqda.
- Ba'zilar Kaspiy dengiz suvini kanal orqali Orolga o`tkazishni:
- Ko`pchilik Orolni Sibir daryolari suvi hisobiga tuldirishni:
- Ba'zilari Amudaryo va Sirdaryo boshlanishi muzliklarini 17 ming km2
yeritib yuborishni ko`pchilik maslahat berdilar.
Markaziy Osiyodagi suv omborlari (92 ta, 72 tasi O`zbekistonda) suvni
daryolarga ochib yuborishni o`rtaga tashlagan. Bulardan tashqari ba'zi
mutaxassislar Orol dengizi ostida taxminan 1-1,5 ming m chuqurlikda Orolning
1961- yilga qadar bo`lgan suv hajmiga nisbatan 4 barobar va undan ham ko`proq
miqdrdagi yerosti suvlari mavjud ushbu suvlarni bug’lanish yo`llari bilan bir necha
skvojinalar (burgular) orqali dengizga ko’tarib chiqish mumkinligini ko`rsatadilar.
Dengizni saqlab qolish uchun 70 km kub suv kerak.
73
- 100 km kub suvni yer ostidan chiqarish uchun 600 ming ta skvijina kerak.
Unga 100 mlrd sum mablag` kerak bo’ladi.
- 600 ming skvajinani 7 x q 4,2 mln. skvajina kerak bo`ladi.
- 700 kmG`kub suvni er ostidan skvajina orqali suv chiqarish uchun 700 mlrd
so’m pul kerak.
- 600 ta skvajinani qazish uchun 1 ml tonna quvur truba kerak..
- 600 ming ta skvajina kazish uchun 1 mlrd, tonna truba yoki quvur kerak.
- 42 mln skvajina kazish uchun - 76 mlrd tonna truba yoki quvur kerak.
Lekin O`zbekiston respublikasi 2005-yildan boshlab dengiz atrofida 18-20
mingta skvijina qazish kerak, bunga 30 mln.tonna truba kerak bo`ladi. Shunday
qilib Orol sathini ma'lum bir mutloq balandlikda saqlab qolishning birdan-bir yo`li
ushbu havzaning o`zida mavjud bo`lgan suv rezervlarini saqlab qolishdir. Orolga
har yili kamida 20 kmG`kub suv quyilib turish kerak. Xo’sh ana shu 20 km suvni
qayerdan topish kerak. Ma'lumki sug`orish uchun 90 % suv sarf bo`ladi. Uning
foydali ish koiffitsenti 0,63 ga teng. Agarda ushbu ko`rsatkichga 0,80 ga yetkazilsa
ancha suv jamg’ariladi. Demak, asosiy e'tiborni suv yo`qotishni iloji boricha
kamaytirishga karatish kerak.
Orol dengizining qurib borish xavfi g’oyat keskin muammo, aytish mumkinki,
milliy kulfat bo’lib qoldi. Orol dengizi muammosi uzoq o’tmishga borib taqaladi.
Orol tangligi insoniyat tarixidagi eng yirik ekologik va gumanitar fojialardan
biridir. Dengiz havzasida yashaydigan qariyb 35 million kishi uning ta’siriga qoldi.
1994-yilga kelib Orol dengizidagi suvning sathi-32,5 metrga, suv hajmi- 400
kub kilometrdan kamroqqa, suv yuzasining maydoni esa 32,5 ming kvadrat
kilometrga tushib qoldi.
Prezidentimizning BMT sammiti mingyillik rivojlanish maqsadlariga
bag’shlangan yalpi majlisidagi nutqida ta'kidlanganidek, “qirq yil mobaynida Orol
dengizi akvatoriyasi 7 baravar qisqardi, suv hajmi 13 marta kamaydi, uning
minerallashuvi esa o'nlab baravar oshib, dengizni tirik organizmlarning yashashi
uchun yaroqsiz ahvolga keltirdi. Natijada qariyb barcha hayvonot va nabotot olami
74
tanazzulga uchradi va yo'qoldi. Bugun Orolbo'yida nafaqat ekologik, balki dunyo
miqyosida og’ir oqibatlarga olib kelishi mumkin bo'lgan murakkab ijtimoiy-
iqtisodiy va demografik muammolar paydo bo'ldi”.
BMT Bosh kotibi janob Pan Gi Mun 2010 yil 4-5-aprel kunlari Orolbo'yiga
tashrifi chog’ida vaziyat bilan yaqindan tanishib bunga ishonch hosil qildi. Hozirda
Orol dengizi sathi 22 metrga pasayib ketdi, suv tarkibidagi tuz miqdori 112 g/l
gacha, Orolning sharqiy qismida esa 280 g/l gacha yetdi. Orol dengizi deyarli
“o'lik” dengizga aylandi. Qurib qolgan tubi maydoni 4,2 mln. gektarni tashkil etib,
tutash hududlarga chang, qum-tuzli aerozollarini tarqatish manbaiga aylandi. Bu
yerda har yili atmosfera havosiga 80 dan 100 mln tonnagacha chang ko'tariladi.
Shu bilan bir vaqtda, Amudaryo va Sirdaryoning deltalarida yerlarning tanazzulga
uchrashi va cho'llashish sur'atlari o'sib bormoqda. Bugungi kunda Orol dengizini
o'rnida asosan 6 ta qoldiq ko'llar hosil bo'lgan. Orol dengizining qurib ketgan
yerlaridan shamol orqali havoga tuz va chang ko'tarilib, yuzlab kilometr
hududlarga tarqalmoqda. Bu nafaqat Orolbo'yi, balki undan uzoq hududlarda ham
qurg’oqchilikni keltirib chiqarmoqda.
Ushbu muammo XX asrda Yer yuzida ro'y bergan eng mudhish ekologik
falokat bo'lgani tufayli uni bartaraf etishga nafaqat mintaqa davlatlari, balki butun
jahon hamjamiyati jalb etilgan.
Uzoq yillar mobaynida eski ma'muriy-buyruqbozlik tizimi sharoitida ekologik
muammo bilan jiddiy shug’ullanilmagan. Tabiiy va mineral-xom ashyo
zaxiralaridan vahshiylarcha, ekstensiv usulda, juda katta xarajatlar va
isrofgarchiliklar bilan foydalanishga asoslangan sotsialistik xo'jalik yuritish
tizimining butun mohiyatiga mamlakat ixtiyoridagi beqiyos boyliklarga avaylab
munosabatda bo'lish g’oyasi butunlay yot edi. Aksincha, boyliklardan bunday
foydalanish ikki tuzumning iqtisodiy musobaqasida mamlakatning asosiy dastagi,
eksport imkoniyatlarining negizi bo'lib keldi.
Iqtisodiyotni rivojlantirishdagi bosh maqsad ekstensiv omillarga qaratilgan
edi. Tabiatni muhofaza qilish tadbirlariga arzimas darajada kam mablag’
75
ajratilardi. Bu mablag’ tabiatga yetkazilayotgan zararning mingdan bir qismini
ham qoplamas edi. O'rmonlar o'ylamay-netmay, vahshiylarcha kesib tashlanar edi.
Yoqilg’i va mineral xom-ashyo zaxiralari real ehtiyoj bilan taqqoslanmagan holda
juda ko'p miqdorda qazib olinganidan ko'pchilik qismi qayta ishlanmagan chiqitlar
sifatida uyulib yotar edi. Tabiatni muhofaza qiluvchi eng oddiy tozalash
inshootlariga ega bo'lmagan bahaybat sanoat korxonalari faol bunyod etildi.
Natijada barcha zararli va zararli sanoat chiqindilari ulkan havo kengliklarini, suv
havzalarini, yer maydonlarini ifloslantiradigan bo'ldi. O'z ko'lami jihatidan beqiyos
darajada katta gidroenergetika loyihalarini ro'yobga chiqarish, transport
kommunikatsiyalarini (BAM, Turksib kabi temir yo'llarni, avtomobil, neft-gaz
magistrallarini va irrigatsiya tarmoqlarini) bunyod etish nafaqat tabiiy zaxiralarni
qashshoqlashtirdi. Butun boshli aholi punktlarining yo'q bo'lib ketishiga, ekologik
muvozanat, iqlim, odamlarning hayot va faoliyat sharoitlarining buzilishiga ham
olib keldi.
Markaziy Osiyo mintaqasida ekologik vaziyatning murakkabligi shundaki, u
bir necha o'n yilliklar mobaynida ushbu muammoni inkor etish natijasidagina
emas, balki mintaqada inson hayot faoliyatining deyarli barcha sohalari ekologik
xatar ostida qolganligi natijasida kelib chiqqandir. Inson – tabiatning xo'jayini,
degan soxta sotsialistik mafkuraviy da'vo, ayniqsa, Markaziy Osiyo mintaqasida
ko'plab odamlar, bir qancha xalqlar va millatlarning hayoti uchun fojeaga aylandi.
Ularni qirilib ketish, genofondning yo'q bo'lib ketishi jar yoqasiga keltirib qo'ydi.
Har qanday jamiyat va mamlakatning barqaror taraqqiyoti va iqtisodiy
rivojlanishi iqtisodiy o'sishning 3 ta omili bilan aniqlanadi: mehnat resurslari,
sun'iy ravishda yaratilgan ishlab chiqarish qurollari va tabiiy resurslar. Iqtisodiyot
fani ekologik muammolarga etarli e'tibor qaratmaganligi oqibatida iqtisodiy
rivojlanishning texnogen turi yuzaga keldi. Bu turni tabiatni barbod etuvchi
rivojlanish turi sifatida baholash mumkin, chunki u ekologik cheklanishlarni
hisobga olmaslik asosida yaratilgan sun'iy ishlab chiqarish vositalaridan
foydalanishga asoslangandir.
76
Iqtisodiyotning agrar yo'nalishidagi rivojlanish va suvdan oqilona
foydalanmaslik oqibatida Orol dengiziga quyiladigan Amudaryo hamda
Sirdaryoning suv hajmlari kamayib ketdi. Orol dengizi muammosi nafaqat
mintaqaviy, balki sayyoraviy fojeaga aylandi. Mintaqada yerlarning sho'rlanishi
sababli paxta hosildorligi kamayishidan ko'rilgan iqtisodiy zarar bir necha o'n
milliard so'mni tashkil etdi. 3 milliondan ortiq Orolbo'yi aholisi uchun ijtimoiy-
iqtisodiy va ekologik muammolar vujudga keldi .
Suv ta'minoti va chegaraoldi suv resurslaridan hamkorlikda foydalanish
muammosi Markaziy Osiyo davlatlari rivojini oqsoqlantirayotgan omillardan biri
hisoblanadi. Suv muammosi – Markaziy Osiyo mamlakatlarida davlat qurilishidagi
yaxlit jarayonga ta'sir ko'rsatuvchi, milliy xavfsizlik manfaatlariga bevosita
daxldor bo'lgan mavzu. Chunki suv doimo taraqqiyotning eng muhim geoiqtisodiy
va strategik resursi bo'lib kelgan va shunday bo'lib qoladi, uni nazorat qilgan
holda, nafaqat o'z iqtisodiyotini va ijtimoiy sohani o'zgartirish, shuningdek,
umuman, Markaziy Osiyodagi vaziyatni ham nazorat qilish mumkin.
Markaziy Osiyo mamlakatlari mustaqillikka erishganidan so'ng, mintaqadagi
suv masalalarida jiddiy o'zgarishlar ro'y berdi. Yangidan tashkil topgan beshta
mustaqil davlat o'z yo'lini bozor iqtisodiyotiga qadam tashlash bilan boshladi, bu
esa beqaror ekologik vaziyat sharoitlarida mintaqaning ayrim hududlarida suv
resurslarini boshqarish va undan foydalanish masalalariga yondoshuv jihatlarini
qayta ko'rib chiqishni talab qildi. Mintaqaning har bir davlati atrof-muhit
muammolariga munosabatni o'zgartirgan holda hamda xalqaro suv huquqi
tamoyillariga muvofiqlashtirish zaruratini anglagan holda, o'zining milliy ijtimoiy-
iqtisodiy taraqqiyot manfaatlarini belgiladi. Bugungi kunga kelib shu narsa aniq
bo'lmoqdaki, alohida davlatlar o'rtasidagi huquqiy asosni ta'minlamay turib, suv
muammolarini hal qilishga erishish mumkin emas. Shuning uchun ham hozirgi
kunda huquqiy asos uni amalga oshirishning asosiy vositasi deb hisoblanmoqda.
Bunday sharoitda, umumiy xavfsizlikni ta'minlash va muvozanatga erishish
manfaatlari va shu bilan birga milliy xavfsizlik va barqarorlik nuqtai nazaridan
77
kelib chiqib O'zbekistonning ushbu jarayonda jahon hamjamiyatining teng huquqli
a'zosi sifatida ishtirok etishi dolzarb masalalardan biridir.
Shunday qilib, mintaqa ekologiyasini yer shari miqyosida eng murakkab
hududlardan biriga aylanshiga quyidagi sabablar asos bo'lmoqda:
- sobiq sovet tuzumidan qolgan eskicha reja asosida qurilgan iqtisod, suv-
energetika, transport-kommunikatsiya muammolari;
- Amudaryo suvini haddan tashqari ko'p miqdorda sug’orishga jalb etish
oqibatida Orolga suv quyilishning keskin kamayishi;
- cho'llarning kengayishi, tuproq sho'rlanishining kuchayishi;
- qishloq xo'jaligi pestitsidlari bilan tuproqlar va yer osti suvlarining
ifloslanishi;
- noto'g’ri (suv resurslarini haddan tashqari ko'p isrof qilinishi) sug’orish va
sug’orish infratuzilmalaridagi kamchiliklar.
Mazkur muammolarning o'zaro hamkorlikda bartaraf etilishi bugungi kunda
ustivor vazifalar sirasiga kiradi. Markaziy Osiyoda suv-energetika, ekologik
muammolarning ijobiy hal etilishi oqibatida mintaqaning siyosiy va iqtisodiy
barqarorligiga erishish imkoniyatlari kengayadi.
78
III bob bo’yicha xulosa.
Bekimbetov Bahodir Mirzaboyevichning “Orol dengizini qutqarish uchun
ijtimoiy – siyosiy xarakat tarixi” mavzusidagi dissertatsiyasida mamlakatimiz
tarixshunosligi fanida XX asrning 60-90 yillarida Orol dengizini qutqarish uchun
ijtimoiy-siyosiy harakatlar tarixi ilk bor yoritilgan.
Abu Rayhon Beruniy «Geodeziya» asarida Orol dengizining kelib chiqish
tarixi, Kalif, O’zboy Amudaryoning eski o’zani ekanligi haqidagi qimmatli
malumotlarni beradi. Uning mulohazalariga ko’ra Amudaryo vohasi Qizilqum va
Qoraqum tabiati geologik, ham tarixiy o’tmishda doimo o’zgarishda bo’lib, suvlik
bilan quruqlik almashinib turgan, ushbu cho’llarda uchraydigan dengiz hayvonlari
qoldiqlari qadimda suv ostida bo’lganini bildiradi
1
.
«Moskva savdo kompaniyasi»ning vakili Antoniy Jenkinson o’zining 1555 –
1558-yillar mobaynida Buxoro va Xivaga qilgan sayohati bayonida ushbu
xonliklarda o’zi shohid bo’lgan siyosiy vaziyat, o’zaro urushlar haqida yozar ekan,
suv havzalari haqida ham ma’lumotlar keltirib o’tgan. «…Butun mamlakat
foydalanayotgan suv, kamayib ketgan Oksus daryosidan kanallar orqali olinadi.
Mana shuning uchun ham uning suvi ilgarigidek Kaspiy dengizga quyilmay
qo’ygan. Bu mamlakat yaqin vaqtlar ichida Oksus daryosining suvi yetishmasligi
natijasida vayron bo’ladi va sahroga aylanadi».
Quyi Amudaryo muhiti paxtadan yuqori hosil olishga qulay bo’lib kelgan
hamda Xorazm uzoq paxtachilik tajribasiga ega. Buning isboti sifatida professor
S.P.Tolstovning 1937-1940 yillarda Tuproqal’ada olib borgan arxeologik
qazishmalari natijasida paxta tolasidan tikilgan chopon qoldiqlari topilganligini
ko’rsatish mumkin.
2
1
BaratovP.O’zbekiston tabiiy geografiyasi. T. O’qituvchi, 1996. 17 .
2
Xudoyberganov M. Xorazm paxta tozalash sanoati tarixi. Toshkent, 2004, 8-bet.
79
Xorazm vohasi iqlimi to’g’risida Orol muommasi paydo bo’lishidan oldin
berilgan ta’riflarga etibor qaratamiz.
« .. Amudaryo suvi ko’rinishidan loyqali bo’lsa-da, tinitilganidan keyin
ichishga juda yaroqlidir» (Danilevskiy, 1851 y.);«.. Amudaryoning quyi qismida
iqlim kishi sog’lig’i uchun juda qulay»(V.Grigoryev. 1861 y.);«.. Amu suvidek
mazali suvni dunyoning hech bir go’shasidan topolmaysiz»(H.Vamberi)…
Afsuski, bu ta’riflar XIX asr xos. Bugun Orolbo’yi hududlarida afsonaga
aylangan zilol suvlarini-yu mazasi tilni yoradigan “baranj” navli qovunlari
yo’qoldi. Yuqorida ta’kidlab o’tilganidek, Orolni asrab qolish uchun va uni kelajak
avlodga yetkazish har birimizning burchimiz sanaladi.
80
Xulosa.
Orol dengizining halokati 60-yillardan boshlab avj pallasiga kirdi. Ushbu fojia
oqibatida bugungi kunda Orolbo’yi hududlarida, ayniqsa, Quyi Amudaryo
hududida ijtimoiy ekologik muhit nochor ahvolga tushib qoldi. Sovetlar
hukmronligi davrining so’nggi o’n yilliklari davomida ekologik vaziyatning
og’irlashuvi natijasida to’planib qolgan muammolarning hal etilmaganligi keskin
va ziddiyatli demografik vaziyatni yuzaga keltirdi. Ma'lumki, demografik
jarayonlar bevosita jamiyatda aholi salomatligi, ko’payishi, uning turmush tarzi va
shart-sharoitlari, migratsion jarayonlar, jamiyatdagi ijtimoiy-iqtisodiy o’zgarishlar,
urbanizatsiya jarayonlari kabi omillarni o’zida uyg’unlashtiradi. Shu sababdan
so’nggi chorak asr davomida Quyi Amudaryo hududida yuzaga kelgan vaziyat
ma'lum ma'noda ushbu jarayonlarga o’z ta'sirini o'tkazgan edi. Buning ustiga sovet
hukumatining yangi yerlarni ochish, paxta yakkahokimligini kuchaytirish
borasidagi siyosati nafaqat hudud atrof-muhitining buzilishi yoki ijtimoiy
hayotning og’irlashishiga, balki asosiy tabiiy boylik bo’lgan ulkan
to’qayzorlarning sezilarli darajada kamayishiga, ulardagi mavjud o’ziga xos
genafondning jiddiy qisqarishiga olib keldi. Bir necha yil oldin 300 ming ga
bo’lgan to’qayzorlar bugungi kunga kelib 33 ming gektarni tashkil etadi, xolos.
Afsuski, sobiq ittifoq davrida Orolbo’yidagi ekologik vaziyatni
barqarorlashtirish uchun qilinishi lozim bo’lgan amaliy ishlar qog’ozlarda qolib
ketdi. Ana shunday amaliy ishlardan biri Sibir daryolari suvining bir qismini
Orolga oqizish ishlari bo’lib, bu loyihaning mohiyatida garchand markazning
manfaati yotgan bo’lsa-da har holda Orolga yiliga 20 km3 suv quyilishi ta'minlanar
edi. Lekin loyiha ham 1986-yilda to’xtatib qo’yildi.
Mustabid sovet tuzumi sharoitida dasturulamal bo’lib qolgan “Inson
tabiatning xo’jayini” degan soxta ma’fkuraviy da’vo, xo’jalik yuritishning yaroqsiz
usullari , tabiiy va mineral xomashyo zaxiralardan vahshiylarcha foydalanish kabi
illatlar ekologik muammolarni keltirib chiqardi. O’zbekistonda yerning nihoyat
81
darajada sho’rlanishi, tuproq unumdorligining pasayishi, yerning zaharlanishi va
buzulishi, havo bo’shlig’i, yerusti va yerosti suvlarining ifloslanishi ekologik
muhitni yomonnlashtirib bordi.
Cho’l-u sahrolarni o’zlashtirish borasidagi dabdabali tadbirlar, paxta
monokulturasining kuchayishi, Amudaryo va Sirdrayo havzalari bo’ylab sug’orish
tizimlarini jadal suratda qurish ishlari Orol fojiasini keltirib chiqardi. Orol
dengizining sathi qariyb 20 metrga pasaydi, uning sohillari 60-80 km ga chekindi,
u endi yaxlit dengiz emas, balki ikki qoldiq ko’lga aylanib qoldi. Dengizning suv
qochgan 4 mln gektardan ortiqroq tubi qumli, sho’rxok sahroga aylandi. Undan
kuchli shamol, bo’ron orqali ko’tarilgan tuz,chang-to’zonlar atrof-muhitni
yemirmoqda, odamlar sog’lig’ini yomonlashtirmoqda. Oshqozon raki, tuberkulyoz,
qorin tifi, kamqonlik, siydik yo’llari va jigar toshi, qon bosimi va boshqa
kasalliklar ko’paydi. Bolalar va xotin-qizlar o’limi ko’payishi kuzatilmoqda.
Yiliga 90 kunlab davom etadigan kuchli bo’ron tufayli 15-75 million tuzli
qumlar atmosferaga ko’tarilib 300-500 km masofaga yoyilmoqda. Orolning qurib
borishi ekologik kulfat darajasiga aylandi, uning atrofi yashaydigan qariyb 35
million kishi xavf-xatar ostida qoldi.
O’zbekiston Respublikasi ekologik xavfsizligini ta’minlash Markaziy Osiyo
mintasidagi ekologik barqarorlikni ta’minlash bilan bevosita bog’liq bo’lib, bu
holat mintaqadagi suv resurslaridan birgalikda foydalanish, atrof-muhit
ifloslanishining transchegaraviy muammolarini bartaraf qilish, Orol fojeasi
oqibatlarini bartaraf etish va Orol dengizi havzasini ekologik jihatdan
sog’lomlashtirish bo’yicha hamkorlikda bir qator muhim vazifalarni amalga
oshirish orqali namoyon bo’ladi. Bu borada mintaqa davlatlarining yuqoridagi
transchegaraviy ekologik muammolarni hal etishda yakdillik bilan xalqaro huquq
mexanizmlarini qo’llashga erishish choralarini ko’rish lozim.
Bugungi kunda Orol suvini barqarorlashtirish sari olib borilayotgan chora-
tadbirlarga qaramasdan, Orol dengiziga suv quyish asosan qoldiq printsipida
amalga oshirilmoqda. Orolbo’yi hududi xalq xo’jaligiga suv tanqisligidan katta
82
zarar yetkazmoqda. Bu esa mazkur hududda istiqomat qiluvchi aholining
turmushini og’irlashishiga sabab bo’lmoqda.
Tojikiston hukumati tomonidan Rog’un gidroelektrostantsiyasi loyihasini
qayta jonlantirish hatti-harakatlari butun mintaqa aholisini xavf ostida qoldirish
sharoitini yuzaga keltiradi. Rog’un joylashgan yerdagiga o’xshash yuqori seysmik
hududda bir necha o’n mlrd kubometrli suv sig’imiga ega yirik gidroinshootning
qurilishi va ishga tushirilishi halokatli vaziyatlarni yuzaga keltirishi, bunday
holatda bir joydan suvning o’pirib oqib chiqishi, pirovardida to’xtatib
bo’lmaydigan ulkan suv selini vujudga keltirishi mumkin.
Hatto, seysmik jarayonlar xavfsiz bo’lgan sharoitda ham Rog’un
gidroelektrostantsiyasining mo’ljallangan rejimdagi ish faoliyati Quyi Amudaryo
hududidagi ko’pmillionli aholining turmush sharoitini keskin tushib ketishiga
sabab bo’ladi. Bunday vaziyatda Amudaryo suvining minerallashuvi ikki baravar
oshadi, uning vegetatsiya davridagi oqimi sezilarli darajada kamayadi.
Tadqiqot tahlilidan kelib chiqib, quyidagi taklif va tavsiyalar ilgari surildi:
1.
Mintaqadagi iqlim o’zgarishlarining bevosita ta’siri ostida cho’llanish
va suv tanqisligi muammosi xavfi mavjudligini hisobga olib, bugun shu zaminda
yashayotgan har bir inson oldingidek ko’p miqdorda yoki o’zi xohlagancha suvga
ega bo’lishi qiyinligini chuqur anglashi lozim. SHu sababli bugun oldimizda
turgan muhim vazifalardan biri–bu suvning oz miqdori bilan ham yashash
mumkinligini kishilarga tushuntirish lozimligidir.
2.
Markaziy Osiyo mintaqasidagi ekologik xavfsizlik va barqarorlikni
ta’minlashda mintaqadagi suv resurslaridan birgalikda foydalanish, atrof-muhitni
asrashning transchegaraviy muammolarini hamkorlikda xal qilish muhim o’rin
tutishini inobatga olib, mutaxassislar va ekspertlar tomonidan “Tojikiston
hukumati tomonidan Rog’un GESi loyihasini qayta jonlantirilishi mintaqa aholisini
xavf ostida qoldirish sharoitini yuzaga keltirishi mumkinligi” e’tirof etilayotganini
hisobga olgan holda ushbu masalani xalqaro huquqiy me’yorlar asosida hal qilish
choralarini ko’rish lozim.
83
Bu borada birinchi navbatda suv resurslaridan birgalikda foydalanish bo’yicha
xalqaro konventsiyalarga Markaziy Osiyo mintaqasidagi barcha davlatlar (hozircha
mintaqada faqatgina, O’zbekiston Respublikasi bu konventsiyalarga qo’shilgan)ni
qo’shilishga chaqirish, mintaqadagi ekologik muammolarni (ayniqsa, atrof-muhit
ifloslanishining transchegaraviy muammolarini) yechish bo’yicha keyingi yillarga
mo’ljallangan kompleks-tizimli yondashuvga asoslangan rejalarini ishlab chiqish,
umuman davlatlararo munosabatlar tizimida ekologik masalalarning ustuvorligini
ta’minlash zarur.
84
Do'stlaringiz bilan baham: |