|
San’atda janr muammosi. Biz yuqorida san‘atning xillarga va turlarga bo‘linishini hamda har bir san‘at turi
voqelikni estetik in‘ikos ettirishda o‘ziga xos mavqega ega ekanini ko‘rib o‘tdik. San‘at turlarining o‘zi ham ana
shunday muayyan qismlarga bo‘linadi – ularni biz janrlar deb ataymiz. Estetikaga doir adabiyotlarda janrni
san‘atshunoslik fanlarining muammosi deb hisoblash va uning estetik mohiyati to‘g‘risida engil-elpi to‘xtalib o‘tish
hollari ko‘p uchraydi. Bu – noto‘g‘ri yondashuv: estetika san‘at xilini, undan kelib chiqadigan turlarni, badiiy asarni
atroflicha o‘rgangani holda, san‘at turi bilan badiiy asar oralig‘idagi janr muammosiga jiddiy e‘tibor qilmay, o‘tib
ketolmaydi. Chunki hech bir san‘at turi to‘g‘ridan-to‘g‘ri o‘zini namoyon eta olmaydi, faqat janr vositasidagina
muayyan san‘at turiga oid badiiy asar vujudga keladi.
San‘at turlarining janrlarga bo‘linishi ularni tasniflashtirish singari murakkab, ―motorni yig‘ganda, doimo bir
necha murvat ortib qoladigan‖ estetik muammo, sababi, bir tomondan janrlarning nihoyatda rang-barangligi bo‘lsa,
ikkinchi tomondan, ularning san‘at turlaridagi mavqeini belgilashdagi fikrlar xilma-xilligi, ya‘ni ko‘p hollarda
muayyan janr haqiqatan ham janrmi yoki uning ko‘rinishlaridan birimi degan masala estetiklar oldida ko‘ndalang
turadi. Masalan, badiiy adabiyotdagi – janrlar bo‘linishi eng murakkab bo‘lgan san‘at turidagi she‘r janrini olib
ko‘raylik. She‘r o‘zi, qissa yoki dostondan farqli o‘laroq, alohida janr, lekin ayni zamonda u intim, ijtimoiy, falsafiy,
manzaraviy, hajviy janrlarda yozilishi mumkin. Demak, she‘r janri yana janrlarga bo‘linadi. Bunday janriy bo‘linish
ko‘proq g‘oyaviy-hissiy tabiatga ega: intim she‘r – lirik qahramonning ishqiy, sub‘ektiv kechinmalarini aks ettiradi,
falsafiy she‘rda–hikmatli xulosaga, donishmandlikka moyillik birinchi o‘rinda turadi v.h. Ayni paytda bunday
she‘rlar har xil ko‘rinishlarda yozilishi mumkin; g‘azal, sonet, ruboiy, masal v.b. Endi savol tug‘iladi: she‘r – janr,
falsafiy she‘r – janr bo‘lsa, unda hikmatli satrlardan iborat g‘azal shaklidagi she‘r nima? Uni janr nuqtayi nazaridan
falsafiy she‘r deymizmi, yoki g‘azalmi? SHuningdek, Oybekning ―Navoiy‖ asari romanmi yo tarixiy roman
janridagi badiiy ijod mahsulimi?
Bu boradagi tadqiqotlarning so‘nggi xulosasi tizimli tahlil natijalari bo‘lib, unga ko‘ra janrlar bosqichma-
bosqich bo‘linish tabiatiga ega
206
. YA‘ni, roman ham janr, tarixiy roman ham janr, hajviy roman ham janr v.h.
Darhaqiqat, hozircha san‘at turlarining bundan qulayroq janriy bo‘linishini tasavvur qilish qiyin. To‘g‘ri, ba‘zi
estetiklar, janr va uning ko‘rinishlari degan atamani qo‘llashni taklif etishadi, komediya – janr, kinokomediya –
janrning bir ko‘rinishi yoki shakli. Lekin bunday, deylik, tarixiy romanni–roman janrining tarixiy ko‘rinishi deb
atashimiz noamaliy va sun‘iy ekanini hamma yaxshi his qilsa kerak. Buning ustiga, shunday asarlar borki, ular bir
necha janrga birvarakay taalluqli bo‘lishi mumkin. Masalan, Fitratning ―Qiyomat‖ asarini ham hikoya, ham hajviy
hikoya, ham xayoliy hikoya tarzida janrlarga bo‘lishimiz mumkin. Ba‘zan ikki alohida, hatto bir-biriga qarama-
qarshi janr birlashib, Yangi janrni tashkil etganini ko‘ramiz. Masalan, teatr san‘atida tragikomediya janri mavjud.
SHuningdek, bir janr ikki va undan ortiq san‘at turiga ―xizmat‖ qilishi mumkin. Masalan, telefilm ham kino, ham
televidenie san‘atida, manzara janri esa, ham rassomlik ham badiiy adabiyotda qo‘llaniladi. Farq shundaki, ular
badiiy asarni o‘zlari taalluqli bo‘lgan san‘at turlari talablari vositasida yaratilishini ta‘minlaydilar.
Umuman, san‘at tarixida janrlarning doimiy o‘zgarib turishi–Yangilanishi, eskirishi, ko‘payishi, iste‘moldan
chiqib ketishi kabi hollarni tabiiy deb hisoblash kerak. Chunki jamiyat taraqqiyoti, inson shaxsining cheksiz
darajadagi o‘zgarib borishi an‘anaviy janrlardan kechish va Yangilarini yaratishni talab qiladi. Masalan, keyingi ikki
asr mobaynida she‘riy roman, she‘riy qissa, she‘riy novella janrlari vujudga kelgani holda, o‘nlab ―eskirgan‖ she‘riy
janrlar iste‘moldan chiqib ketdi. Biroq, bunday hodisalarning hech biri qandaydir ko‘rsatmalar yoki qonunlar talabi
asosida ro‘y bermaydi, balki san‘atning demokratik xususiyatidan kelib chiqqan holda, san‘atkor va badiiy asarni
idrok etuvchi o‘rtasidagi bir-birini tushunishning pirovard natijasi sifatida voqe bo‘ladi.
Shunday qilib, biz mazkur bob mobaynida san‘at xillari, turlari va janrlarini tasniflashtirishdek murakkab
masalalarni baholi qudrat ko‘rib o‘tdik. Bizning ba‘zi mulohazalarimiz, ilmiy xulosalarimiz umumjahoniy ildizga
ega bo‘lgan milliy estetikamizda bu boradagi dastlabki nazariy yondashuvlardir. Biroq ularni mutlaqlashtirishdan
yiroqmiz, asosiy maqsad talabalar va domlalarda mustaqil fikrlash malakasini yuksaltirishdan iborat.
Sport- estetik tarbiyaning zamonaviy vositasi. Sport estetik tarbiya vositasi sifatida zamonaviy insonni
kamol toptirishda alohida e‘tiborga ega. Hozirda sportni rivojlantirish mamlakatimizda davlat siyosati darajasiga
ko‘tarildi. Bundan ko‘zlangan asosiy maqsad avlodni jismonan baquvvat, sog‘lom, vatanning jasur himoyachisi
qilib tarbiyalashdir. Hozirda yurtimizda sportni rivojlantirishga doir ko‘plab dasturlar ishlab chiqilgan va ular
jamiyat munosabatlaridan amalda ishtirok qilmoqdalar. Keyingi kunlarda O‘zbekiston ko‘plab sport turlari bo‘yicha
jahon musobaqalarni uyushtiruvchi va o‘tkazuvchi mamlakat sifatida jahon hamjamiyatda ko‘zga ko‘rinib
bormoqda. Ana shularning barchasi muayyan ma‘noda inson nafosatli dunyoqarashini, tafakkurini
sog‘lomlashtirishga qaratilgan. Bir so‘z bilan aytganda, sport estetik tarbiyaning muhim vositasi sifatida
―Farzandlari sog‘lom yurtning kelajagi porloq bo‘ladi‖,- degan maqsadni amalga oshirishga muhim hissa qo‘shadi.
206
Qarang: Эстетика. Словар. М., Политиздат, 1989. С.89.
Do'stlaringiz bilan baham: |
