Oʻzbekiston respublikasi oliy va oʻrta maxsus ta’lim vazirligi fargʻona davlat universiteti Matematika kafedrasi

OʻZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA OʻRTA MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI


Fargʻona davlat universiteti
Matematika kafedrasi

“Ehtimollar nazariyasi va matematik statistika” fanidan

KURS ISHI


Ko‘p o‘lchovli xarakteristik funksiyalar
Bajardi: 3-kurs talabasi K19.123 guruh talabasi Qodirova Sabinabonu
Ilmiy rahbar: dots. U.Xonqulov


Fargʻona-2021
MAVZU: Ko‘p o‘lchovli xarakteristik funksiyalar


REJA:

I. Kirish
II. Asosiy qism
II. 1. Xarakteristik funksiyalar taqsimotni bir qiymatli aniqlash.
II. 2. Xarakteristik funksiyaning asosiy xossalari.
II. 3. Teskari almashtirish formulalari.
II. 4. Xarakteristik funksiyalarini ehtimolliklar nazariyasi limit teoremalarida qo’llanishi.
II. 5. Ko’p o’lchovli xarakteristik funksiyalar.
III . Xulosa
IV . Foydalanilgan adabiyotlar

KIRISH


Mavzuning dolzarbligi. Ehtimollar nazariyasi ilk bor qimor oʻyinlari oqibatida vujudga kela boshladi. Odamlar avvaliga uni fan sifatida emas boʻlgan oʻyinlardagi holatlar oqibatida tushunib yetdilar.
Ehtimollar nazariyasi — biron bir tasodifiy hodisalarning roʻy berish ehtimoliga koʻra ular bilan qandaydir tarzda bogʻlangan boshqa tasodifiy hodisalarning roʻy berishi ehtimollarini topish bilan shugʻullanadigan matematika sohasi. Biror hodisaning roʻy berish ehtimoli, mas, teng ekanligi uncha ahamiyatli emas, chunki odam ishonchli natijaga erishishni xohlaydi. Shu nuqtai nazardan biron bir A hodisa roʻy berish ehtimoli 1 ga ancha yaqinligi (yoki roʻy bermaslik ehtimoli 0 ga yaqinligi) haqidagi xulosalar katta ahamiyatga ega. Bunday hodisa amalda muqarrar roʻy berishi ishonchli boʻlgan hodisa deb hisoblanadi. Ham ilmiy, ham amaliy ahamiyatga ega boʻlgan bunday hodisalar, odatda A hodisa koʻp sonli tasodifiy, bir-biri bilan sust bogʻliq boʻlgan omillar taʼsirida roʻy beradi yoki bermaydi, degan farazga asoslanadi (qarang Katta sonlar qonuni). Shuning uchun Ehtimollar nazariyasini koʻp sonli tasodifiy omillarning oʻzaro taʼsiridan paydo boʻladigan qonuniyatlarni aniqlaydigan va oʻrganadigan mat. boʻlimi deyish mumkin.
Tabiatshunoslikda muayyan shartlar majmui 5 bilan shu shartlar bajarilganda roʻy berganini yoki roʻy bermaganini aniq aytish mumkin boʻlgan A hodisa orasidagi bogʻlanish qonuniyatini bayon etishda quyidagi 2 sxema ishlatiladi: 1) shartlar majmui 5 bajarilgan har bir holda A hodisa roʻy beradi. Mas, klassik mexanikaning qonunlari boshlangʻich shartlar va jismga taʼsir etuvchi kuchlar berilganda jism harakati bir qiymatli aniqlanishini tasdiqlaydi; 2) shartlar majmui 5 bajarilganda A hodisa maʼlum R(A/5)=r ehtimol bilan roʻy beradi. Mas, radioaktiv nurlanish qonunlari har bir radioaktiv modda uchun berilgan vaqt oraligʻida bu modda N ta atomi yemirilishining maʼlum ehtimoli borligini tasdiqlaydi. Ikkinchi sxema bilan ifodalanuvchi qonuniyatlar statistik qonuniyatlar deyiladi. Tugʻilish va oʻlim bilan bogʻliq statistik qonuniyatlari ham (mas, oʻgʻil tugʻilishi ehtimoli 0,515 ekanligi) avvaldan maʼlum. 19-asr oxiridan boshlab fizika, kimyo, biologiya va boshqalar fanlarda koʻplab statistik qonuniyatlar kashf etiladi. Turli sohalardagi statistik qonuniyatlarni Ehtimollar nazariyasi usullari bilan oʻrganish hodisalarning ehtimollari hamma vaqt baʼzi oddiy munosabatlarni qanoatlantirishga asoslangan. Shu oddiy munosabatlar asosida hodisalarning roʻy berish ehtimollari xossalarini oʻrganish Ehtimollar nazariyasi predmetini tashkil qiladi.
Oʻzbekistonda Ehtimollar nazariyasi 20-asr 20- yillaridan boshlab V.I.Romanovskiy tashabbusi va bevosita ishtiroki bilan rivojlana boshladi. T.A.Sarimsoqov, S.X. Sirojiddinov, T.A. Azlarov, Sh.K. Farmonov, A.N. Nagayev, N.U. Gʻofurov, T.M. Zuparov kabi olimlarning Ehtimollar nazariyasiga oid tadqiqotlari muhim ahamiyatga ega. Hozirgi kunda Ehtimollar nazariyasi va matematik statistika mat.ning eng taraqqiy etgan tarmoqlaridan biridir.
Ehtimollar nazariyasining tarixi ko'plab o'ziga xos xususiyatlar bilan ajralib turadi. Birinchidan, taxminan bir vaqtning o'zida paydo bo'lgan (masalan, matematik tahlil yoki analitik geometriya) matematikaning boshqa sohalaridan farqli o'laroq, ehtimolliklar nazariyasida antik va o'rta asrlarga xos bo'lmagan predmetlar mavjud edi, bu mutlaqo Yangi vaqtni yaratish edi. Uzoq vaqt davomida ehtimollik nazariyasi sof eksperimental fan sifatida qabul qilingan va "juda ham matematik emas", uning qat'iy asoslanishi faqat 1929 yilda ishlab chiqilgan, ya'ni hatto o'rnatilgan nazariya aksiomatikasidan ham kechroq (1922). Bugungi kunda ehtimollik nazariyasi amaliy fanlar sohasida o'zining qo'llanilish sohasi bo'yicha birinchi o'rinlardan birini egallaydi; "Ehtimoliy usullar bu yoki boshqa tarzda qo'llanilmaydigan tabiiy fanlar deyarli yo'q" .
Bernoulli g'oyalari 19-asr boshlarida Laplas, Gauss, Poisson tomonidan ancha rivojlangan. Amaliy statistikada ehtimoliy usullardan foydalanish sezilarli darajada kengaydi. Matematik tahlil usullaridan foydalanishga imkon beradigan doimiy tasodifiy o'zgaruvchilar uchun ehtimollik tushunchasi ham aniqlangan. Fizikada ehtimollik nazariyasini qo'llashning birinchi urinishlari paydo bo'ladi. 19-asrning oxiriga kelib statistik fizika paydo bo'ldi, o'lchov xatolarining qat'iy nazariyasi, ehtimoliy usullar turli xil amaliy fanlarga kirib bordi.